Schrijven voor de mensen thuis

Toen ik naar Nicaragua ging heb ik geprobeerd zoveel mogelijk sponsors voor mijn stichting te vinden. Dat is goed gelukt. Ik heb in totaal ongeveer 2000euro opgehaald. Geweldig! Het geld kwam van vrinden, familie, schoonfamilie noem maar op. Ik wilde deze mensen goed bedanken, dus naast een kaartje en een telefoontje heb ik bedacht dat ik ze elke week vanaf waar ik zat een update wilde sturen. Elke week heb ik op waarbenjij.nu een verhaal geschreven over de avonturen die ik op de bouwplaats meemaakte (deze verhalen heb ik ook op deze site gezet overigens, maar via waarbenjij.nu von ik het makkelijker verspreiden). Mijn URL was httppublic://blog/screenshot_waarbenjij_0.pngjohanschonebaum.waarbenjij.nu/, voor het geval dat je het terug wil lezen. Elke wek kreeg ik leuke reacties terug. Steeds meer mensen begonnen het te lezen. Op een dag wees mijn moeder me op het aantal views dat mijn pagina al had gehad. Op dat moment al 10 000! Ik kon het nauwelijks geloven!
Nu ik terug ben vragen mensen e wel eens hoe het was. Ik vind het altijd moeilijk om daar antwoord op te geven. 'Geweldig natuurlijk!' Maar ja, dat is zo inhoudsloos. Vaak vertel ik wat verhalen en wijs ik ze dan op ie blog, zodat ze het hele verhaal kunnen lezen. En mensen doen dat blijkbaar ook. Nu, nu ik alweer 4 maanden thuis ben, is het aantal views gestegen tot een waanzinnige 44209!! Geweldig, wát gaaf dat ik mijn ervaring met zóveel mensen heb kunnen delen.