Zo, wat een drukke week weer achter de rug, druk maar ge-wel-dig!
Dus ten eerste was daar kerst. De dag voor kerstavond vroeg een van de begeleidsters om wat kerstschilderingen op een van de ramen van het weeshuis te maken, natuurlijk wilde ik dat! Toen het tijd was voor mij om te gaan was ze net met de meiden naar buiten dus toen besloot ik om bij wijze van verrassing alle ramen vol te schilderen. Je had haar gezicht moeten zien, onbetaalbaar!
´s Avonds besloot ik even door het centrum van Cusco te lopen. Ik kwam daar Alex tegen, hij heeft bij een eerder kerstfeest foto´s gemaakt op het weeshuis en hij liet me een bizar filmpje zien. Tijdens de feestdagen komen de hele arme mensen uit de randdorpjes van Cusco naar de stad toe om daar het groen van de kerststal te verkopen om wat extra geld te verdienen. Deze mensen hebben dus echt helemaal niets, ze slapen en leven op straat en hebben geen geld om eten of wat dan ook te kopen. Tijdens deze dagen zijn er veel vriendelijke mensen die eten en drinken of bijvoorbeeld mutsen uitdelen aan deze mensen. Maar dit gaat niet altijd gestructureerd zoals Alex me liet zien, er werd letterlijk gevochten om dat kleine stukje brood. Even later was ik er zelf ook getuige van toen ik ook spontaan besloot me te helpen met het uitdelen van warme chocolademelk. Heel onwerkelijk om te zien hoe mensen wanhopig zijn om een beetje voedsel te krijgen!
Tijdens de dag van kerstavond was er weer een kerstfeestje op het weeshuis, heel leuk natuurlijk maar door al die feestjes werden de kinderen wel een beetje lastig... Een grote troost was enorme pan Gluhwein die we voor de leiders en onszelf hadden gemaakt, nou die smaakte naar meer dus tegen de tijd dat het feest afgelopen was waren we al behoorlijk teut!
Hierna zijn we met alle vrijwilligers naar het huis van een van de vrienden gegaan heel hoog in Cusco richting San Blas. Na een heerlijk avondmaal en wederom veel drank hadden we om 12 uur ´s avonds een prachtig uitzicht op het vuurwerk dat in het centrum afgestoken werd. Na nog een beetje in het huis rondgehangen te hebben zijn we naar de Temple bar gegaan, we waren de eerste omdat de man bij wie we Kerst vierden de eigenaar van deze bar is. Hier zijn we gebleven tot in de late uurtjes waarin iedereen alleen nog maar rollend zijn bed kon vinden.
Na kerstavond had ik eigenlijk even tijd nodig om bij te komen maar dit werd me niet gegund, Antonella maakte me wederom veel te vroeg wakker.. Aangezien alleen kerstavond hier belangrijk lijkt te zijn ben ik op eerste kerstdag met Remie, een andere vrijwilliger, door de stad gaan wandelen en heb ik een rustige dag gehouden. Tweede kerstdag heb ik werderom doorgebracht op een grote steen ter hoogte van San Blas met wat biertjes binnen handbereik.
Hierna was het veel te vroeg tijd voor toch wel het hoogtepunt van de afgelopen week; de Inca Jungle Trail met als eindbestemming Machu Picchu!
Met een groep van zo´n 18 personen zouden we deze trip gaan volgen, en in de bus heb ik meteen al vrienden gemaakt met iedereen. We hadden een hele gevarieerde groep met jongeren vanover de hele wereld; er waren 3 Duitsers, 2 meiden uit Canada, Brazilianen, Australiers, Peruvianen, een gezin uit California ik als Nederlander. Vandaag stond het mountainbiken op de planning, het was de bedoelding dat we in 2 uur 2000 meter zouden dalen op de fiets. Dit is ons veruit niet gelukt haha! Het regende KEIHARD en het was behoorlijk koud en glad, wat voor aardig wat vertraging zorgde omdat je goed op moest passen omdat we direct naast enorme ravijnen fietsten. Meteen in de eerste bocht ontstond dan ook al het eerste ongeluk; de jongen die voor me fietste vergat te sturen ofzo en hij knalde keihard tegen een berg om met als gevolg een openliggend gezicht en vingers die niet meer helemaal op de juiste plek stonden.. Toen we allemaal de bus dan toch bereikt hadden onstond het volgende probleem; er was een landverzakking geweest op de weg die we moesten volgen om bij het hostel te komen, en een vrachtwagen zat vast in de modder. Na zo ongeveer anderhalf uur te wachten accepteerde ook onze gids dat de situatie nog uren kon duren en moesten we dus te voet naar de andere kant van de landslide om daar een andere bus te pakken. Nadat we een beetje droog en warm waren hebben we met de hele groep in een klein lokaal kroegje shithead gespeeld en biertjes gedronken om vervolgens ons bed op te zoeken in een super schattig hostelletje.
Dag 2 stond volledig in het teken van hiken. We stonden om 5 uur ´s nachts al klaar om in nog steeds natte schoenen de hele dag berg op en af te lopen. Man man man wat is het hier prachtig! We hebben veel door het regenwoud gelopen en de meest mooie landschappen gezien. Omdat we zover daalden en stegen hadden we ook echt goed de kans om de diversiteit van het landschap te zien. Van kale rotsen tot groene bomen en alles wat er tussenin ligt. Het lopen was zwaar maar wel vol te houden, het was meer het gevaar van de super smalle weggetjes langs echt grote afgronden die me soms toch wel aardig deden duizelen. Naar mijn mening was het soms echt op het randje van overantwoordelijkheid, en ik was niet de enige die er zo over dacht! Na deze mega lange wandeling kwamen we uiteindelijk uit bij Aguas Calientes, twee enorme natuurlijke warme waterbronnen. Pfff wat hadden we dat verdient! Even lekker een paar uur badderen en het zweet van ons af wassen en daarna was het weer tijd om naar een nieuw hostel te gaan. Hoewel we allemaal kei kapot waren besloten we toch om een lokale ´discotheek´ op te zoeken. Nou na 2 drankjes was daar de lol ook wel vanaf aangezien om de 10 minuten de muziek uitviel, erg Peruaans allemaal haha!
Op dag drie ging een gedeelte van de groep weer zo onegveer 6 uur hiken, maar nee ik niet, nee ik ging zip linen! Voor iedereen die niet weet wat dit is; Je hangt in een tuigje aan een mega lange lijn tussen twee bergen in (de langste was 1,5 kilometer) een paar honderd meter boven de grond en raast met een hoge snelheid van de ene naar de andere kant. Wat een super spannende maar wederom geweldige ervaring!! Vol adrenaline vlogen we na het zip linen de berg op om de rest van de groep te ontmoeten en samen weer verder te hiken. In de brandende zon maar met af en toe een verfrissende tropische bui was dit weer zwaar maar goed vol te houden.
Na een paar uur kwamen we uit in het dorp Aguas Calientes (dit is de letterlijke vertaling van warmwaterbronnen, vandaar dat deze vaker voorkomt) waar we de laatste nacht door zouden brengen. Na een lange en uitputtende race steen-schaar-papier tijdens het eten had ik de hele avond gratis biertjes gewonnen van een van de jongens die in de groep zat, Johannes, een Duitser die al 1,5 jaar over de hele wereld rond aan het reizen is! Nou dat hadden we misschien beter niet kunnen doen, rond een uurtje of 2 lag ik eindelijk eens een keer stomdronken in mijn bed, terwijl we om kwart over 4 moesten vertekken om op tijd bij Machu Picchu te zijn. Je kunt je dus voorstellen hoe ik me voelde toen de wekker ging...
Maaaaaar gek genoeg gaf het hiken (soms leek het meer op bergbeklimmen op handen en voeten) veel energie. Na een zeer uitputtende wandeling die alleen maar bergopwaarts via een paar duizend traptreden naar Machu Picchu leidde, hadden we ons doel van de vier dagen bereikt! Via een smal en drukbezocht pad kwamen we uit op het punt vanuit waar alle foto´s van MP gemaakt worden, een woord; WAUW! De rest van de dag hebben we daar een beetje rondgebanjerd en dutjes gedaan tussen de dikke mist, man wat is het hier mooi! Overal waar je kijkt zijn enorme groene bergen en helemaal onderin kun je de (zeer vervuilde) rivier in al zijn geweld zien stromen. Toen we het wel een beetje hadden gezien moesten we natuurlijk ook weer naar beneden. Je zou denken dat dit makkelijker was, en ja, lichamelijk gezien was dit natuurlijk ook zo, maar door de lange tropische regenbui was het heel glibberig en kostte het me echt alle moeite om niet van de treden af te glijden. Terug in Aguas Calientes hebben we nog een hapje gegeten om vervolgens met de trein en bus terug naar Cusco te keren.
Het waren zeer vermoeieinde dagen, maar ik heb van iedere seconde genoten met de mensen met wie we waren en met de dingen die we hebben gedaan!!!
Oke de volgende overgang; de volgende dag was het namelijk 31 december wat natuurlijk oud en nieuw betekend! ´s Middags moest ik gewoon werken, waar ik drie uur heb besteed aan het maken van mini vlechtjes in de haren van alle meisjes, ze vonden het geweldig! Na het werk moest ik bijna meteen door naar het restaurant waar we met de vrijwilligers en vrienden af hadden gesproken. Hier heb ik mijn eerste ervaring met Alpaca vlees gehad. Ik had het niet verwacht, maar het smaakte echt heel erg goed! Na dit heerlijke diner met fijne mensen hebben we bij een van de vrijwilligershuizen op de binnenplaats gezeten en gedronken en wat vuurwerk afgestoken. Om 11 uur ben ik vervolgens naar het Plaza des Armas gegaan om met de groep van de Jungle Train af te spreken, echt geweldig dat ze er allemaal waren om samen het nieuwe jaar te vieren! Nou en het feest dat op dat plein gevierd werd is echt niet te evenaren! Overal is vuurwerk, maakt niet uit of er mensen lopen of niet, overal is muziek en overal zijn flessen bier! Om 12 uur heb ik traditiegetrouw een ronde om het plein heel gerend, dit zorgt voor good luck. Helaas was dit niet het geval voor mij, halverwege de ronde was ik mijn telefoon, camera en portemonnee al kwijt! Ach, dit is geen ramp, telefoon is niet nodig, de meeste foto´s had ik veiliggesteld en geld als water haha! Na de ronde was iedereen kwijt en heb ik de rest van de nacht met de Duitsers van de groep doorgebracht, wat een geweldige avond! Yes, een goed begin van het nieuwe jaar!!
De afgelopen dagen zijn zeer uitputtend geweest en dus zat ik vandaag pas om half 5 ´s middags aan het ontbijt en zit ik nu met kleine oogjes en een enorme Peruaanse muts op deze blog te schrijven. Vanuit hier wil ik iedereen nogmaals de aller aller aller beste wensen wensen! Dat het jaar een mooie mag zijn en dat al je dromen uit mogen komen! Ik realiseerde me tijdens kerstavond dat ik me ondertussen echt heel goed thuis voel hier, en dat gevoel heb ik nog steeds. Het leven lijkt hier een stuk minder complex dan het in Nederland is en dit is met name zo door de vele lieve en fijne mensen die ik al heb leren kennen. Yes, het is een investering in veel mooie herinneringen!!
Wederom een dikke kus vanuit Peru!!
Access:
Public
Add new contribution