Soko - We might be dead by tomorrow

Vorige week werd door vrienden op Facebook een filmpje geliked. In dit filmpje zie je hoe twintig vreemden elkaar ontmoeten en vervolgens zoenen. Het filmpje werd door miljoenen mensen bekeken, gedeeld, de hemel in geprezen en tot slot… bekritiseerd: Het zou nep zijn, omdat een groot deel van de mensen die erin meespeelden acteurs of modellen waren.

Nep of niet, dit filmpje heeft mij geraakt. Niet een klein beetje geraakt, nee, diep geraakt. Brok in mijn keel, tranen in mijn ogen en kippenvel over mijn hele lichaam. De muziek maakt het naar mijn mening compleet.

Soko - We might be dead by tomorrow

„Give me all your love now
Cause for all we know
We might be dead by tomorrow

I can’t
Go on wasting my time
Adding scars to my heart
Cause all I hear is
I’m not ready now

And I can tell
That you didn’t have
to face your mother
Losing her lover
Without saying goodbye
Cause she didn’t have time

I don’t want to judge
What’s in your heart
But if you’re not ready for love
How can you be ready for life?
How can you be ready for life?

So let’s love fully
And let’s love loud
Let’s love now
Cause soon enough we’ll die…”

Hoewel ik geen voorstander ben van het eindeloos analyseren van mijn gevoelens, kon ik het niet laten om er proberen achter te komen waarom dit nummer mij zo diep geraakt heeft. En ik weet dat dit deels om dezelfde reden is als waarom mijn tijd in Zuid-Afrika mij zo getekend en geraakt heeft.

Inmiddels ben ik vijf maanden terug van Bobbi bear. Het voelt enerzijds als heel kort geleden, maar anderzijds lijkt het alsof het in een vorig leven is geweest. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet denk aan de medewerkers van Bobbi Bear. Aan de prachtige kinderen die ik ontmoet heb en aan de ouders van deze kinderen. Hoewel ik merk dat ik in Nederland weer snel terug val in mijn oude patroon, kan de instelling van de mensen in Zuid-Afrika mij niet loslaten: Heb vertrouwen in je medemens en heb vertrouwen in karma. Als een persoon je vertrouwen schaadt, kan je erop vertrouwen dat karma dit vereffent.

Naïef? Kwetsbaar? Mooi? Daar zal iedereen het zijne van denken, maar ik ben van mening dat ik er ontzettend veel van kan leren. Zonder alle Nederlanders over één kam te scheren, denk ik dat veel mensen het moeilijk vinden om vertrouwen te houden, wanneer dit eenmaal beschadigd is geraakt. En jammer genoeg kan je vertrouwen al beschadigd worden door iets wat je in het nieuws leest - terwijl jijzelf hier misschien niet de dupe van bent geworden.

Ik geef mensen groot gelijk dat ze hun baby niet in de handen van een willekeurige vreemde drukken of dat ze hun hond niet buiten durven te laten wachten als ze bij de supermarkt nog een laatste boodschap moeten halen. Ik begrijp dat mensen een pincode op hun telefoon zetten, zodat niemand bij hun gevoelige informatie kan. Ook al betekent dit dat een eerlijke vinder je niet kan bereiken om jou je telefoon terug te geven.

Ik durf mijn hart niet bij iedereen te luchten. Ik maak me druk om wat mensen van mij vinden: ik wil niet dat ze me kwetsbaar of emotioneel vinden, maar ook niet onaardig of koel. Ik durf mijn spullen niet aan iedereen uit te lenen en ik twijfel op dit moment bij elke zin of ik het in mijn blog zal zetten. Het is een prettig idee dat mensen die mijn vertrouwen beschadigen dit terug zullen krijgen. Maar waar laat dat mij? Mijn vertrouwen is nog steeds beschadigd…

Máár: ik ben 26 jaar en nog lang niet te oud om te leren. Ik wil niet sceptisch zijn, maar vertrouwen in de goedheid van de mens. Houden van de mens. Ervan genieten wanneer een vreemde vol overtuiging meezingt met zijn favoriete song als hij op de fiets zit. Ervan genieten wanneer iemand huppelt, springt of schaterlacht.

So let’s love fully and let’s love loud, let’s love now, cause soon enough we’ll die.