Alweer een halfjaar terug..

Ik ben inmiddels alweer een half jaar thuis van een onvergetelijke ervaring in Ghana. Een half jaar klinkt lang, er is ondertussen alweer veel veranderd en gebeurd. Toch blijft Ghana in mijn hoofd zitten. Er is geen dag dat ik niet terugdenk aan het weeshuis. Hoe zou het nu zijn met de kinderen? Wat zouden ze nu doen? Hebben ze wel te eten? Dat laatste blijft steeds door mijn hoofd spoken. Het weeshuis is afhankelijk van donaties van vrijwilligers. Als er geen vrijwilliger is, hebben de kinderen geen eten. Helaas is het niet mogelijk een envelopje met geld op de post te doen, of het eten dat wij hier dagelijks met z'n alles weggooien naar Ghana te brengen.

Door Ghana ben ik echt een ander persoon geworden. Ik ben zelfstandiger en kan me minder druk maken om kleine problemen. Ghana zal iets zijn wat altijd in mijn gedachten zal blijven. Op dit moment ben ik bezig in een selectieprocedure om via mijn opleiding (Verpleegkunde) in een ziekenhuis in Afrika te gaan werken. Wat wil ik graag terug.. Dat echte 'Afrika-gevoel' weer voelen en echt iets voor anderen kunnen betekenen.

Een half jaar.. wat vliegt de tijd! Ghana, voor altijd in mijn hart.