Interview met leeftijdsgenoot.

Mensen helpen was 1 van de punten waarom ik naar Uganda wou, een ander puntje was dat ik andere culturen heel interessant vind. En wat is er dan leuker om met een leeftijdsgenootje te gaan praten. In de tweede week van onze reis gingen we op huisbezoek. Samen met Loïs (reisgenootje, vriendin etc. ;) ) gingen we op huisbezoek bij een 18-jarig meisje. Een meisje dat in haar eentje de zorg op zich droeg voor 2 geboren en 1 ongeboren kindje. Om met dit meisje te praten hadden we een tolk nodig, want zelf kon ze geen Engels.
Wat leeft zij in een andere wereld zeg! 18 jaar en zwanger van haar derde, geen man meer en geen dromen. Wat heftig allemaal. Ook dat laatste. Ik heb zo veel dromen, misschien omdat ik meer kans heb dat mijn dromen waar te maken? Misschien omdat ik minder tegenslagen in mijn leven heb ervaren? Misschien omdat ik mensen om me heen heb die me stimuleren en motiveren om mijn droom waar te maken? Misschien omdat ik kind heb mogen zijn..
Ik hoop ontzettend dat het met dit lieve, stille meisje goed gaat, dat ze geniet van mooie, kleine dingen en dat zij en haar kindjes gezond mogen blijven.
Zeker, cultuur gesnoven heb ik gedaan. Nee, ook dit avontuur in mijn grote avontuur ga ik niet vergeten!!

Liefs, Dorieke