Interview Charles

De vijfde dag dat we in Malawi waren gingen we naar de secondary school. 

Toen we aankwamen werden we door de leerlingen van de school begeleidt naar een grote hal, hier hebben we eerst geluncht. Toen pas kwam ik erachter dat deze leerlingen eigenlijk vakantie hadden. Zij zijn dus speciaal voor ons naar school gekomen, zij hebben speciaal voor ons presentaties voorbereid. Dit vond ik opmerkelijk, omdat ik dat nog niet zo 1 2 3 bij ons op school zag gebeuren. Hierdoor zag je meteen hoe gemotiveerd alle leerlingen van de secondary school zijn. We zaten gemixd met de leerlingen van het Bonhoeffer College en de leerlingen van de secondary school. Dit was erg leuk want je kwam meteen in contact met leeftijdsgenoten uit Malawi. Ik kwam aan de praat met Charles, hij is 18 jaar oud. Hij was heel erg geïnteresseerd in hoe het er bij ons in Nederland in school aan toe ging, hij stelde veel vragen. Ook ik heb wat brandende vragen kunnen stellen:

Karlijn: Vind je het leuk op school?

Charles: Ja! Ik vind het heel erg leuk op school, we leren veel nieuwe dingen en ik kan aan mijn toekomst werken. Ik ben heel blij dat ik de kans heb om naar school te gaan, veel kinderen uit Malawi kunnen niet naar school omdat hun ouders dat niet kunnen betalen. Elke dag realiseer ik mij weer hoeveel geluk ik heb om naar school te kunnen, hierdoor kan ik een goede baan krijgen en later voor mijn vrouw en kinderen zorgen.

-Ik merkte hoe enthousiast Charles was over school, daar kunnen nog veel mensen (leerlingen van school) van leren. Ook staat bij Charles zijn toekomst op de eerste plaats, bij leerlingen van onze school is dat soms wel even anders.-

Karlijn: Heb je vaak toetsen?

Charles: Als we klaar zijn met het bespreken van de stof, krijgen we een toets over die stof. We hebben geen vaste periodes waar de toetsen plaatsvinden.

Karlijn: Wat is je favoriete vak?

Charles: Mijn favoriete vak is Wiskunde, ik vind het leuk en ben er goed in.

Karlijn: Hoeveel dagen per week ga je naar school?

Charles: Ik ga maandag tot en met vrijdag naar school. De lesuren beginnen om 09:00 uur tot ongeveer 15:00 (dat verschilt per dag). Ook lunchen we vaak op school.

Karlijn: Wat wil je later worden?

Charles: Ik wil later dokter worden, dit is een goed betaalde baan en ik het lijkt me geweldig om zieke mensen beter te maken. In een land zoals Malawi zijn er altijd dokters nodig. Ook kan ik met deze baan later mijn gezin onderhouden, dit vind ik heel belangrijk.

Karlijn: Ga je nadat je de secondary school hebt afgerond nog verder studeren? Zo ja, waar dan?

Charles: Als de mogelijkheid er is, ga ik na de secondary school zeker verder studeren, in Malawi zijn er een paar universiteiten. Ik wil graag naar de University of Malawi – College of Medicine. Hier kan je Medicijnen studeren en zo een goede dokter worden.

Nadat ik klaar was met mijn vragen, werden er presentaties gegeven. Wij (als leerlingen van het Bonhoeffer College)  en de groep leerlingen van daar hadden presentaties voorbereidt. Het was zo ingedeeld dat eerst een groepje van ons ging vertellen over Nederland (denk hierbij aan landschap, sport, muziek, omgeving, openbaar vervoer enzovoort) en daarna een groepje leerlingen van hen ging vertellen over het land Malawi. Door deze afwisseling bleef het interessant, ik heb veel geleerd over Malawi en zij weten hopelijk nu ook wat meer over Nederland.

Na deze presentaties kregen we een rondleiding door de hele school, de school bestond niet uit één gebouw maar uit meerdere kleine gebouwtjes. Ze hadden onder andere en bibliotheek, hier waren ze heel erg enthousiast over en trots op. In de bibliotheek mocht je geen Chichewa spreken (hun lokale taal) maar moest je Engels spreken. Dit vind ik een goede regel, omdat je dan later beter het Engels beheerst. Ook hebben ze ons nog het sportveld laten zien, dit stelde (vergeleken bij ons sportveld) niet veel voor, maar voor hen was het een heel mooie kans op lekker te sporten. Het meisje dat de rondleiding gaf vertelde ook dat zij op school een sterk tekort hadden aan computers. Ze vertelde dat ze 20 computers hadden voor maarliefst 2.000 leerlingen. Aan het eind van de dag, toen we weer vertrokken naar onze slaapplaats hebben we met z’n alle nog een groepsfoto gemaakt en heb ik afscheid genomen van Charles. Het was weer een onvergetelijke dag in het mooie Malawi.