Laatste Blog

Het is maandag 14 april, de dag voor vertrek naar thuis. Ik heb aan alle vrijwilligers gevraagd om allemaal iets voor te bereiden voor mijn afscheidsdiner. Het budget is 30 rand pp( ongeveer 2 euro). Het leverde een prachtige diverse maaltijd op met gerechten uiteenlopend van salade tot een chili sin carne. Ronja had een van mijn favoriete groenten klaargemaakt, pompoen. Een van de dingen die ik echt aan Zuid Afrika ga missen zijn de verse groenten. Het fruit smaakt hier ook echt anders. Deze laatste avond was ook bijzonder omdat iedereen aanwezig was. Met alle vrijwilligers en stagiairs heb je wel ‘iets’. Het is ook een beetje familie geworden omdat je toch elke dag met elkaar opstaat en leeft. Ook alle ervaringen en gebeurtenissen deel je met de groep.

Naast deze mensen ga ik ook de organisatie missen. Het is een organisatie die aan het professionaliseren is en dit gaat met vallen en opstaan. Voor het ophalen van geld van fondsen moet je op een manier kunnen aantonen dat je resultaat boekt. Soms is dat helaas niet in cijfers of in woorden uit te leggen. Het zijn vaak de kleine dingen waar je het verschil mee kan maken. Ik denk bijvoorbeeld aan de kinderen op de basis school die nu Nederland aan weten te wijzen op de wereldkaart.

Deze twee en een halve maand zijn voorbij gevlogen! En het liefst was ik nog langer in PE gebleven. In gedachten ben ik al een beetje bezig met het plannen van een nieuwe reis.

De verschillen tussen de mensen, de verschillende landschappen, het verschil in sociaal economische status, de verschillende soorten huizen die je in een stad kan hebben etc. etc. Wat me bijblijft, zijn de verschillen in dit land en soms ook de oneerlijkheid van deze verschillen. Ook is mij wel duidelijk dat de apartheid nog diep in de mensen zit en dat dit er niet zomaar uit zal gaan. Dit is niet een kwestie van jaren maar van generaties. De vele verschillende culturen, bevolkingsgroepen en talen doen daar nog een schepje bovenop. Veel respect heb ik gekregen voor de mensen die zich inzetten voor een betere wereld op kleine schaal. Kijk naar Greenville Primary, een school die een aantal jaar geleden de gangsters nog in de schooltuin had. Door de huidige directeur en de samenwerking met de ‘Chairman’ van die regio wordt er hard gewerkt aan de veiligheid van de school en het creëren van een fijne leeromgeving voor de kinderen.

Dinsdag werd ik door een groot deel van de vrijwilligersgroep naar het vliegveld gebracht wat een heel fijn en toch een emotioneel moment was. Eenmaal op de vlucht terug besefte ik me dat ik niet weet wanneer ik hen weer zal zien en dat maakte me wel verdrietig. Toen ik vanaf Johannesburg Zuid Afrika verliet voelde het ineens definitief al had ik ook wel weer zin om mijn gezin en mijn vriend weer te zien.

Baie dankie voor deze mooie ervaring! Een ervaring die ik iedereen zou gunnen die iets wil betekenen voor een betere wereld!