Mijn reis

Oli otya!Met mij gaat het helemaal goed! De afgelopen twee weken was een geweldig avontuur met vele leuke, heftige, mooie en vooral speciale gebeurtenissen!!! Ik heb genoten van ALLES: de natuur, de dankbare mensen, de ervaringen, het werk, zwaaiende en “bye mzungu” roepende kindjes, de wc( eigenlijk een gat in de grond), en van iedereen uit onze ontzettende leuke groep!Nu al weer twee daagjes op Nederlandse bodem en ik begin Oeganda al te missen, maar ik ben ook blij om iedereen weer te zien en te spreken!De eerste drie dagen sliepen we in een kerk bij het project Pelido. Het is een erg groot project wat op allemaal verschillende vlakken de gemeenschap wil ondersteunen. Zelf heb ik een geholpen om schoon drinkwater te garanderen, een stoof gemaakt( soort van fornuis), en een soort van geul gemaakt waar het water opgevangen wordt wat er voor zorgt dat de bananenplanten voor een langere tijd voorzien worden van genoeg water. In de middag hadden we activiteiten die gericht waren op onderwijs. De eerste middag kregen allemaal drie kinderen en gingen we daar een Engels boekje mee lezen. Je hiel p de kinderen met het uitspreken van de Engelse woorden. Ook hebben we tegen en officiële schoolvoetbalteam gespeeld waarin het 1-1 werd!Donderdag gingen we naar Kim en Kim, dit zijn twee Nederlandse vrouwen die tien jaar geleden besloten om naar Oeganda te emigreren. Ze zijn een project gestart dat zich inzet voor ondervoeden kinderen. Ze hebben in het ziekenhuis hun eigen afdeling waar ouders hun ondervoede kinderen kunnen brengen, ook al hebben ze geen geld om het te betalen. Ze hebben een groot stuk land waar ze eten voor deze ondervoede kinderen verbouwen. Wij hebben zelf meegeholpen om pinda’s en passie vruchten te plukken. Sinds kort hebben ze ook een pindakaas project. Ze maken hun eigen pindakaas, omdat in pindakaas veel koolhydraten zitten die goed zijn voor de ondervoede kinderen. Ik heb ook een paar potjes pindakaas gemaakt en heb er zelfs één meegekregen! Als je snel bent, kan zelfgemaakte Pindakaas uit Uganda proeven!!!(: Ik heb ook op een Bodha bodha gereden een soort scootertje. Je zat er met ze drietjes op en crosten door de bush bush. We gingen langs kinderen die ondervoed waren maar waar het nu weer goed mee ging. We moesten hun gewicht wegen om te kijken of ze goed op gewicht bleven. Ook gingen we langs bij een kindje met een waterhoofd en met een geestelijke beperking. Ik vond dit erg heftig om te zien, deze kinderen hebben eigenlijk weinig kansen en worden vaak in de steek gelaten door hun ouders. Het jongetje met de waterhoofd ging het gelukkig steeds beter ( hij heeft dankzij Kim een behandeling in het ziekenhuis gehad) mee maar hij kan nog steeds niet lopen, omdat ze in Uganda geen fysiotherapie kennen. Na inspirerende gesprekken met Kim en Kim moesten we weer afscheid nemen van het 2de project.http://www.kiminoeganda.nl/Daarna gingen we twee daagjes relaxen bij een prachtig meertje . We konden heerlijk bij komen van de zware en heftige dagen. Zondag moest ik het relaxen even afbreken toen ik niet lekker werd en naar het ziekenhuis moest. Ik had gelukkig geen malaria maar een darmbacterie waardoor ik niks binnen kon houden, en uitgedroogd raakte en aan het infuus belanden, maar gelukkig voelde ik mezelf daarna al een stuk beter. Ook weer even leuk om een Oegandees ziekenhuis van binnen te zien!Maandag vroeg vertrokken we al weer naar het laatste project genaamd Lwengo. De eerste dag gingen we op huis bezoek bij kinderen en volwassenen die niet honderd procent waren. In de middag hebben we een klas lokaal geschuurd met een schuurpapiertje!!! En daarna wit geverfd, dat zag er meteen een stuk vrolijker uit dan die grijze muren! Woensdag hebben we in de ochtend een waterput besmeerd met cement en daarna gestukt. In de middag gingen we voor een oude vrouw waterhalen en heb ik voor haar de afwas gedaan van volgens mij wel 200 spulletjes! Donderdag gingen we op safari! Ik heb veel zebra’s, hertjes, apen, buffels en wilde zwijnen gezien. Ook gingen we met twee bootjes het water op waar links en rechts van de boot vaak nijlpaarden om hoog kwamen! Ik denk dat ik er wel een stuk op vijftig heb gezien! Kicken!!!!!!!!! (m’n moeder vond dit iets minder toen ze de foto van het gammele bootje zag(; ) De laatste project dag was aangebroken;(! We werden in twee groepen opgesplitst en gingen allebei een ziekenhuis schoon maken! We kregen mondkapjes en handschoenen, poetsen maar!!! Na een afscheidsceremonie van zingende kinderen gingen we met een lach en een traan onze tassen inpakken.Het land en de mensen hebben me enorm verbaasd en verrast! Ze hebben bijna niks maar zijn toch bijna altijd blij en geven nooit op! Altijd als we bij mensen thuis hadden geholpen kregen we daar iets voor terug van 30 avocado’s tot suikerriet of 50 passievruchten zooooooo lief en gastvrij! En iedereen zegt gedag tegen elkaar en vraagt hoe het gaat dat kom je in Nederland niet tegen!Ik heb nog zoveel verhalen over mijn droomreis die ik nooit meer ga vergeten! Dit even in het kort wat ik heb gedaan. Voor al mijn verhalen en foto’s kom snel een keertje langs dan deel ik met veel plezier mijn ervaringen over dit GE-WEL-DIGE Afrikaanse land!!!!Ik heb deze ervaring en de hulp die ik heb kunnen bieden mede dankzij jullie kunnen waarmaken, Hiervoor wil ik jullie nogmaals enorm bedanken! Ik zal het nooit vergeten! Als jezelf nog twijfelt of je vrijwilligerswerk wil gaan doen? Dan zeg ik DOENNNNNNN!!!!