Tijdens mijn voorbereiding om naar Uganda te gaan en op de dag van mijn aankomst werd ons heel duidelijk gemaakt dat er met mensen in Uganda eigenlijk niet te praten viel over het geloof of over de geaardheid van mensen. Niets bleek minder waar. 

Tijdens mijn reis sprak ik met Muyunga Clerk Jude. Dit was een jongen van 23 die oorspronkelijk uit de hoofdstad kwam, maar nu was verhuisd naar een stad (Masaka) die dichtbij ons project lag. Deze jongen was in Uganda zelf ook bezig om het land beter te maken. Zowel economisch en politiek zette hij zich in. Ook zet hij zich in voor de kinderen in Uganda. Toevallig kwam er afgelopen week nog een post voorbij op zijn facebook over zijn evenement in Kampala (de hoofdstad van Uganda). https://www.facebook.com/pages/Freedom-City/211112875684255 . Dit project organiseert bijeenkomsten voor jongeren om samen te kunnen zijn en leuke dingen te kunnen doen. Deze keer was er een bioscoop gecreeerd waar ze met z'n allen op een groot scherm films konden kijken. Maargoed, terug naar het interview. 

Met Clerk bleek goed over het geloof te praten. Hij begreep het dat er verschillen zijn tussen landen en de wensen van mensen in deze verschillende landen. Waar anderen een discussie met je aan gaan over het geloof (ze kunnen het niet begrijpen dat je niets geloofd) bleek Clerk erg begripvol en vertelde hoe het vroeger bij hem ging. Zijn ouders waren gelovig, maar lieten wel hun kinderen vrij om hun eigen keuzes te maken. Je merkte aan hem dat hij het daardoor vroeger niet altijd even makkelijk had gehad, omdat zijn vriendjes wel allemaal streng gelovig waren en dus een ander leven leidde dan dat hij deed.

Ook over de Ugandese manier van trouwen was hij niet te spreken. Het blijkt zo te zijn dat een van de tantes van een meisje (het meisje mag zelf kiezen welke tante ze hiervoor wil hebben) een jongen uitkiest voor dat meisje. Als ze dan beiden willen trouwen (waar ze eigenlijk ook niet onderuit kunnen) dan wordt er een bruiloft gepland en bij de huwelijksnacht zal ook de tante aanwezig zijn. De tante mag dan toekijken als het kersverse stel seks heeft en als zij dit onder niveau vindt zal zij seks hebben met de jongen en moet het meisje toekijken. Clerk vertelde dat dit een van de redenen is dat hij eigenlijk nooit zou willen trouwen, of zelfs nog liever aan de andere kant van Uganda zou gaan wonen. Ver weg van zijn familie, zodat niemand zich met hem en zijn bruiloft zouden kunnen bemoeien. 

Natuurlijk werd ook net voordat ik naar Uganda vertrok de anti homo wet ingevoerd. Dit werd in Nederland gezien als een regelrechte ramp, maar nadat ik hier een tijdje over sprak met Clerk bleek erg niets te zijn veranderd door deze wet. De situatie was al jaren zo dat mensen die homo waren op straat in elkaar werden geslagen, omdat ze anders waren.Ik heb hem uitgelegd dat er in Nederland geen onderscheid wordt gemaakt tussen homo en hetero stellen en dat hier iedereen (ook voor de wet) gelijk is. Blijkbaar heeft dit gesprek hem wel aan het denken gezet, want hoe anti homo hij eigenlijk eerst was, zo weinig is hij dat blijkbaar nu. Twee weken terug zag ik namelijk dat hij op Facebook de pagina over het boek Gay/ Bi- sexiual men had geliked. Dit getuigd wel van flinke lef, aangezien de meerderheid in Uganda anti-homo is en dit wel openbaar op zijn profiel staat. 

Blijkbaar heeft hij dus net zoveel van mij geleerd als ik van hem. Erg leuk om te zien