Een kleine samenvatting van mijn reis

In het begin vond ik het zo eng dat ik niet meer durfde. Na een goed gesprek te hebben gehad met mijn ouders schakelde ik de knop om. Op naar Brussel Airport! Daar heb ik een nachtje doorgehaald. Onze vlucht kreeg vertraging waardoor wij de aansluiting in Istanbul op Accra misten. We hebben overnacht in Istanbul en de volgende dag vertrokken we (drie andere vrijwilligers en ik) naar Accra. Het was een lange reis. We verbleven bij iemand in Accra die ons bracht naar de bus. We hebben ruim 12 uur in de bus gezeten en dat merkte ik wel. Heel erg moe aankomen. Aangekomen in Tamale werden we opgehaald door onze contactpersoon. Wauw, mijn vermoeidheid was weg en ik genoot volop. De eerste twee nachten hebben we op het kantoor geslapen. Dit doen ze zodat wij eerst even kunnen omschakelen. Op de woensdag begon mijn echte avontuur. Op naar mijn gastgezin in de compound. Ik had me goed voorbereid en ik kon me snel aanpassen. Ik kreeg een soort campinggevoel. Ik heb in die 5 weken zo genoten van de compound. Heel primitief, maar je hebt dat eigenlijk pas door als je weer thuis bent. Thuis heb je alle luxe weer en dan pas ga je bij jezelf nadenken van; ja ik heb best veel luxe hier. In mijn laatste week heb ik in de Lodge geslapen, omdat ik niet goed uitrustte in de compound. Ik merkte dat ik veel emotioneler was en ik ben blij dat ik mijn maximum heb kunnen laten zien en dat ik zelf heb ingegrepen. De compound is me echt goed bevallen, maar als je ziek wordt is het niet fijn. 

Ik heb vrijwilligerswerk op de school gedaan en hebben wij les gegeven. We hebben elke dag een thema bedacht om zo de leerlingen te stimuleren. Ik heb het erg naar me zin gehad en ik heb mijn talenten ook ondekt! 

Ik ben zo blij dat ik dit gedaan heb! En ik ben stiekem toch wel trots op mezelf! 

Een foto van mijn compound heb ik erbij toegevoegd!