3.0

Pfff wat een week...

Maandag en dinsdag was ik nog steeds erg ziek. Ik heb allebij de dagen alleen maar in bed gelegen. T was verschrikkelijk. 

Gelukkig knapte ik dinsdagavond een beetje op en kon ik woensdag weer meedraaien bij de projecten.

Woensdag ochtend stond ik op de creche in khula. Khula is de naam van het dorp. Het thema was lichaam. We begonnen met liedjes zingen. Honkieponkie, hooft schouders knie en teen en nog een paar andere liedjes waar lichaamsdelen in voorkomen. Daarna mochten alle kinderen hun hand overtrekken op een blaadje en hebben ze die ingekleurd. We hebben van alle handjes bloemmetjes gemaakt en ze in de klas opgehangen. Hierna hadden ze pauze. Gaos!! Overzicht hou je hier niet! De kinderen klimmen als aapjes op je wat ik meestal wel goed vind maar deze week hadden ze allemaal een lekkere snotneus en waren sommige kinderen ziek. Niet echt wat ik nodig had na 4 dagen ziek in bed gelegen te hebben.......

Na de pauze hebben we lichaamsdelen benoemd. Dit om de woorden in het engels te leren.

S middags had ik dukuduku support group. Omdat de vrouwen allemaal wat later waren zijn we eerst de tuin gaan doen. We waren nog niet eens begonnen of we kwamen al een schorpioen tegen. Mooi niet dat ik die tuin nog in ging! Uiteindelijk moesten we wel, dus daar gingen we dan met grote hoop dat er niet nog meer waren.

Toen de vrouwen er waren hebben we eerst allemaal onze week besproken. Een toppic deze week was 

bijwerkingen van HIV medicijnen . Hier hebben we veel over gepraat want de vrouwen hadden hier nog al wat onduidelijkheid over. Ze begrepen niet dat zoveel mensen anders op de medicijnen reageren. Maar elk lichaam is anders en krijg je dus ook andere bijwerkingen.

Volgende week hebben we 2 topics. Stress en nutrition.

Toen we thuis kwamen storte ik even in elkaar. Engels gaat nog steeds niet goed en daardoor is het moeilijker voor mij om een goeie band op te bouwen met de andere. Dit kwam vandaag gewoon even hard binnen. Ik voel me hierdoor soms echt een beetje alleen... het had zoveel makkelijker geweest als er nog iemand uit nederland was geweest.

Donderdag 

Vandaag stond ik op de inkan creche. 

Dit is een hele kleine creche maar veel beter dat die in khula.

Er waren 10 kinderen, khula creche heeft denk ik 60 kinderen in een gebouw dat misschien wel even groot is. De leeftijden van de kinderen in de inkan creche zijn heel verschillend, dat is dan weer een nadeel omdat je dan niet altijd de hele groep mee krijgt met de activiteiten. 

We begonnen vandaag met liedjes. De kinderen lijken dit altijd leuk te vinden. Daarna hebben we het alfabet gedaan. A is for appel, B is for bal, ext. Na dit gedaan te hebben zijn we net als in khula handjes gaan maken en hebben we van die handjes bloemmetjes gemaakt. De kinderen hadden hier plezier in en ze waren lekker bezig dus het duurde wel even voor ze klaar waren. 

Om 10 uur mochten de kinderen eten. Voor het eten moeten alle kinderen hun handjes wassen. Zo schattig, ze wisten meteen wat ze moesten doen. In een treintje netjes wachten tot het je beurt is. Ook de hygiëne is hier zoveel beter dan in khula. Daar hebben ze niet eens iets waar ze hun handen in kunnen wassen. 

Ze krijgen van huis hele maaltijden mee. De meeste rijst met kip. Anders dan in de khula creche. Daar hebben ze allemaal een zakje chips mee van huis.

Na het eten hebben ze met de blokken gespeeld.

En we hebben afgesloten met een spelletjes. 

Savonds een relax avondje. We hebben gekaart en zijn vroeg gaan slapen. Het was nog wel roemoerig in huis want morgen ochtend om 5 uur vertrekt een groep van 10 vrijwilligers.

Vrijdag

Een bijzonder begin van de ochtend. Een gogo (oude vrouw) die onder ons home base care project valt is vorige week overleden.

Vrijdag ochtend hadden we de colondeance. We zijn er met z'n alle naar toe gegaan. Een groep van 16. Toen we daar aankwamen werden we naar een leeg huisje begeleidt van 3 bij 3 meter en moesten we allemaal op de grond gaan zitten. 1 Van de Zulu dames (onze begeleidsters op de projecten) begon te zingen en de andere zulu dames zongen haar na. Zo onwijs mooi hoe ze dat doen en om te zien hoe zo'n traditie bij hun gaat. Daarna nam 1 van de zulu dames het woord. Ze prate in zulu dus ik kon er niks van verstaan maar ze vertelde later dat ze ons introduceerde en onze medenleve gaf. Daarna begonnen ze weer te zingen. Ik wou dat ik het mee kon zingen maar die woorden kan ik toch echt niet uitspreken. Hierna hebben de dochter van de gogo, de schoonzoon en de kleinzoon nog wat gezegt. De kleinzoon sprak in het engels en daar heb ik een traantje weg moeten vegen. Zo bijzonder om te zien hoe hecht deze families zijn. 

Op het laatst nog een lied gezongen en ging er een schaaltje voor geld rond. We hebben met z'n alle geld, rijst en drinken gegeven.

Buiten stonden we allemaal in een kring en kwamen de nabestaande langs ons om een handje te geven.

Zoals ik al zei, een bijzonder begin van de ochtend verdrietig maar ook mooi om mee gemaakt te hebben. 

De projecten begonnen vrijdag hierdoor dus wat later dan normaal.

Ik stond weer op de Inkan crèche. We begonnen met liedjes zingen en het herhalen van het alfabet. 

Daarna zijn we gaan knutselen. We hebben kroontjes gemaakt. Ik had kleurpotloden, glitterstiften, veertjes en nog een aantal knutselspullen meegenomen dus ze konden lekker aan de slag. Het eind resultaat wat dan ook echt heel leuk en ze voelde zich helemaal blij met hun kroontjes op hun hoofd. 

Eigenlijk stond hierna cijfers op het schema maar omdat we niet zoveel tijd hadden en het wel leuk af wouden sluiten hebben we boekjes voorgelezen. 

Bij het huis snel een broodje gegeten en zijn we met een paar een milkshake gaan halen. Het was een warme dag dus even een cooldown.

S middags hadden we reading club. Een fijne afsluiter voor de vrijdag. Er waren meer kinderen dan de vorige keer dus dat is goed om te zien. 

Dat ik thuiskwam had ik wel een douche nodig. Heerlijk als je er dan achter komt dat het warme water het niet doet. Dit gebeurd minimaal 1 keer per week. Gelukkig was het warm buiten dus kon ik wel een koude douche gebruiken. We hadden in ieder geval nog water.

Savonds hebben we wat gedronken in het dorp en vroeg naar huis want we moeten morgen vroeg op om naar het strand te gaan. 

Zaterdag. 

Zaterdag hadden we een auto gehuurd om naar cape vidal te gaan. Hier zouden we vorige week al naar toe gaan maar toen was ik ziek. Eerst even wat eten en drinken gehaald en langs de markt geweest voor wat fruit. 

Onderweg naar cape vidal moet je eerst door een kleine safari park heen. Je doet er ongeveer een uur over om er te komen. Onderweg zijn we gestopt bij een rotsenstrandje. Onwijs mooi. Naar het water gelopen en weer terug om van het uitzicht te genieten. Na 10 minuten voelde ik me alleen opeens niet lekker. Ik ben terug naar de auto gegaan om water te drinken maar voelde als snel dat het niet goed was. Ben in de auto gaan zitten met de airco aan maar ook dat werkte niet. Ik kreeg een onwijze zweet aanval en ben snel naar de wc's gerend. Je snapt het wel, ik was weer ziek. Van het 1 op het andere moment. Alsof iets me tegen houdt naar het strand te gaan. We waren met 2 auto's dus ze hebben iedereen in 1 auto gepropt en Patricia heeft me naar het huis gebracht. Wat voelde ik me weer beroerd zeg..... De wc is volgens mij m'n beste vriend geworden hier. Ben gelukkig snel in slaap gevallen en dat heeft me goed gedaan. Ik was even bang dat het weer helemaal fout zou gaan maar deze keer viel het mee.. Voelde me na het slapen best oke. Heb medicijnen genomen en veel water tegen uitdroging. Het is of de zon of de mango van de markt geweest, werd namelijk misselijk als ik aan mango dacht, terwijl ik er eigenlijk gek van ben.

Savonds ben ik meegegaan uit eten 

want het is de laatste avond van sally en brianna. Men 2 kamergenoten. Dit ging goed en had bijna nergens last van, we hebben na het eten zelfs nog een drankje gedaan!

Ben blij dat het meevalt deze keer maar ik baalde wel ontzettend dat ik niet mee naar het strand kon.

Vandaag ( zondag ) helaas nog steeds geen warm water en ik heb echt zo'n zin in een warme douche. Maar goed, thats Afrika. Vandaag zijn we naar de markt geweest en verder niet echt veel gedaan. We wouden gaan raften maar dat gaat helaas niet meer door. 

Sally en brianna zijn vandaag verhuist naar hun hotel. Het zal zo anders worden zonder hun. Gek hoe close je kan worden in zo'n korte tijd.

Dat is mijn week zo wel een beetje. Een korte maar intense week. 

Mis thuis heel erg en tel de dagen af dat m'n ouders hier heen komen!! 

Ik heb deze week ook veel nagedacht over m'n donatie. Ik zal hier een aparte blog over maken!

Liefsx