Ervaring met de kinderen in Uganda

Hallo allemaal,

Ik ben alweer even thuis maar ik denk nog elke dag aan Uganda.
Er gaan geen dag voorbij dat ik denk: hoe zou het daar nu zijn?
Doordat wij een week op een school hebben doorgebracht hebben we daar natuurlijk ook contacten op gedaan.
Zo was er een jongetje Axum van 12 jaar. Ik heb een kaartje voor hem gekocht met een hond erop, want hij hield zo van honden. Binnenkort verstuur ik hem en hoop ik dat die aankomt in Uganda.
Zo blijven al die contacten je heel erg bij.
We hebben veel tijd met die kinderen doorgebracht en dat was erg bijzonder. Ik mis ze dan nog steeds elke dag.
Ook kun je met kinderen van 12 jaar, zoals Axum, ook wel echt gesprekken voeren. Hij vertelde veel over zichzelf en over zijn familie.
Met de kleine kinderen kon je vooral zingen en spelen.
Het is niet te beschrijven hoe gelukkig het je maakt als je met die kinderen aan het spelen bent, en hoe gelukkig het hen maakt!
Wil je ook dit gevoel meemaken, dan moet je echt zo'n reis gaan maken.
Je krijgt er absoluut geen spijt van. Het is zo bijzonder!!

Liefs Merel