We zijn deze week bezig met de een na laatste week van het bouwproject. We gaan nu echt richting het einde van het project en voor vele van ons hoeft het nog echt niet op te houden. Iedereen heeft het erg naar zen zin met het werken en ook in de weekenden doen we hele gezellige dingen met zen allen. We hebben hierna nog een bouw week te gaan en op de bouw voel je de spanning groeien van het alles afkrijgen. Er wordt echt heel hard gewerkt en steeds meer onderdelen kunnen langzamerhand worden afgestreept. Er is nog genoeg te doen voor een hele volle laatste week werk maar het eindresultaat komt inzicht en dat maakt ons allemaal eigenlijk nog maar enthousiaster. Alles is nu gestuukt, het dak zit dicht, al het metselwerk van de muur om de school is af en de kleur van de school is gekozen. Het wordt een bordeaux rode plint met daarboven een warme roze kleur, opvallende combi maar hij is gekozen door de vrijwilligers die ons elke dag helpen. Heel leuk dat ze hierdoor zeker een stem hebben in de school die we met zen alle neerzetten.
Ik zelf heb de laatste weken een beetje me eigen projectje, de veranda die rondom de school komt. Eerst hebben we het met een paar constructief uitgedacht en verschillende dingen bedacht om het aanzicht van de school te verbeteren. Het is uiteindelijk een mooi plan geworden met een veranda op zware houten kolommen die op betonnen kolommetjes rusten. Op 7 plekken van de veranda is het kolomentje uitgebreid tot kleine betonnen bankjes. Super leuk om daar wapening en bekisting voor te maken en met veel aandacht te storten. Het begint nu allemaal vorm te krijgen en das super leuk om elke dag weer te zien ontstaan. Ik loop af en toe echt met de kriebels over de bouw.
Er zijn inmiddels al wat indrukwekkende cijfers bekend van het project, alles met de handjes verwerkt en dat maakt ons best wel trots:
Inmiddels hebben al 180 vrijwilligers ons geholpen
Er zijn al 700 zakken cement gebruik aka 42,5 kilo per stuk
Er zit al15780 meter wapeningstaal in de constructie
74 m3 zand
215 platen zink
En 13 dozen spijkers…
In het huis gaat alles nog steeds heel goed. We hebben het super gezellig met inmiddels 12 man, de eerste twee zijn helaas weer richting huis. We ondernemen veel leuke tripjes naar mooie plekken waar we lekker kunnen bijkomen, lekker zwemmen en vaak onder het genot van de vele lekkere hapjes en biertjes. Het weekend leven is zeker iets wat ik straks zal gaan missen. Je kunt hier gewoon niet zo veel doen dus heb je echt de tijd om goed te chillen. Veel stappen, uit eten en zondag vaak lekker rustig aan.
Daarnaast ben ik de laatste tijd ook weer wat vaker lekker aan het voetballen. We kennen inmiddels best veel locals waarmee we op het strand voetballen en daarnaast is er in de wijk El Caminante waar we de school bouwen een voetbal team ontstaan. De bouw van de school brengt de wijk bij elkaar en je ziet ook onder de vrijwilligers veel vrienden ontstaan. Hieruit is het idee ontstaan om van een veld in de wijk een groot sportveld te maken. Johan en ik vonden het erg tof en vooral Johan nam hele goede initiatieven voor het uitvoeren van deze plannen. Met grote groepen uit de wijk is in het weekend begonnen met het grasmaaien en uitvlakken van het terrein. Hoeveel mensen het op de been brengt en hoe enthousiast je iedereen ziet voetballen is super leuk om te zien. Hieruit is ons idee ontstaan om er twee betonnen goaltjes neer te zetten die de komende 30 jaar voor veel plezier in de wijk moeten gaan zorgen. In de late uurtjes na werk zijn we wapening gaan maken en we hebben inmiddels het eerste goal gestort. Een mooi extraatje waar de financiële steun die ik ontvangen heb zeker goed voor gebruikt gaat worden.
Na het harde werk van iedereen komt ook de verdiende vakantie in zicht. Er zijn in huis vele leuke plannen en ook ik ga der zeker van genieten. Het bevalt me zo goed hier dat ik besloten heb me ticket te willen gaan verlengen tot ongeveer midden juni. De plannen zijn nu dat na de feestelijke opening van de school op maandag 27 mei er nog wat wordt opgeruimd en dat we dan met 7 mensen van de groep lekker gaan feesten in de stad Léon. Versteld staan van luxe dingen als echte kaas, warme douche en dik matras lijkt nu nog iets heel onwerkelijks. Het westerse leven zal echt wel even wennen worden maar de vakantie is zeker een mooi vooruitzicht. Daarna is het plan om met Johan nog te gaan duiken op Corn eiland. Geen slecht plannen dacht ik zo. Daarna ben ik weer helemaal klaar om bijgekomen en schoon me lieve familie en vrienden weer in de armen te sluiten. Het is stiekem toch wel echt lange geleden joh. Het gaat jullie goed allemaal.
Add new contribution