Donatie Sponsorgeld Goede Doelen Loterij!

19 april 12:00. Op de aller laatste volle dag die ik hier nog heb in Zuid Amerika, gaat het laatste bedrag van het sponsorgeld nog goed ingezet worden. Sinds een week zijn we bezig met het klussen aan de tafels, wat altijd op zijn Peruaans moet gaan, want de timmerman moest komen om het hout te bewerken, regenbestendig te maken en dat gaat natuurlijk weer als een categorietje ‘slak’. De man komt op maandag, om vervolgens weg te gaan want er is geen zon en hij heeft zon nodig. Dan komt hij op dinsdag, wanneer er volop zon is om vervolgens weg te gaan met de belofte binnen een half uur terug te keren omdat de zon dan in een ‘betere positie’ staat. Natuurlijk komt deze man pas 6 uur later weer terug, om zich te realiseren dat er dan geen zon meer is. Dus op woensdag komt hij wéér, dit keer hoost het kei en keihard, maar de man heeft geen zin om nog weer eens terug te komen dus zonder zon bewerkt hij de tafels en stoeltjes. Wat in principe absolúút niet mogelijk was want zonder zon zou het resultaat echt niet mooi worden. Het resultaat is achteraf wel gewoon heel mooi! De tafeltjes en stoeltjes glimmen, het hout ziet er heel mooi uit en nu vandaag was het dan tijd om ze te gaan af leveren bij het project. Om onze meubeltjes allemaal te vervoeren moet er nog even een grote stationwagen aangehouden worden en wordt er door Thies gesmeekt of de man ons met onze meubeltjes weg wilt brengen. Tot mijn grote verbazing past alles in deze ene auto, want in eerste instantie wilde ik een klein vrachtwagentje gaan huren wat ik gelukkig nog niet gedaan had. De chauffeur en Thies gaan voorin zitten en dan zit er voor Medy niets anders op dan zich op te vouwen en me tussen de tafels en stoeltjes te wurmen achterin. Onderweg naar het project, wat in de buitenwijken ligt en waar we nog zo’n 35 minuten voor in de taxi moeten, draai ik het raam wagenwijd open en steek ik mijn hoofd naar buiten om de hete lucht langs mijn gezicht te voelen. De stad raast aan ons voorbij en de bergen om ons heen zijn altijd even mooi en groots als dat ze op dag 1 al waren. Ik hou van Cusco, ik ben verliefd geworden op deze stad, op de mensen, op de bergen, op de dieren, op de geuren, op de muziek, op de dans, op de sfeer, op de kleurtjes en op de Zuid Amerikaanse zon. Bij het project aangekomen worden we met zo veel vreugde begroet dat ik weet dat dit het juiste is. Twee kleintjes komen op me af met een karton waarop staat ‘Dear Friend, thank you for your help and support. From all the kindergarden children’. De leidster van het project knuffelt ons zo veel en zegt wel 1000 keer bedankt, we tillen de tafels naar binnen. In het bedompte hok, wat letterlijk 6 bij 2.5 meter is en waar de complete dagopvang wordt gerund met een tig tal kinderen, staan al enkele smoezelige tafeltjes maar die zijn in bruikleen en de oorspronkelijke eigenaar heeft ze weer opgeëist dus onze tafels en stoeltjes komen onwijs goed van pas. We hebben ze nog niet neergezet of de kleintjes klimmen allemaal op de stoeltjes en voelen met hun handjes aan het gladde, gelakte hout van de tafels. Samen met de leidster roepen ze allemaal heel hard ‘Gracias’ en klappen ze, waarna de leidster mij en Thies een t-shirt geeft met Machu Picchu erop, als bedankje. Dit t-shirt neem ik mee als souvenir naar Nederland en wil ik graag aan Kees geven, omdat hij zo veel heeft bijgedragen om dit voor deze kinderen mogelijk te maken en ik het zo onwijs gul en onzelfzuchtig vind van hem dat ik heb besloten dat hij het t-shirt verdient als een aandenken. Op de weg terug zitten Thies en ik in de bus en ik ben gelukkig. Ik ben gelukkig dat dit zo mooi gelukt is, dat de tafeltjes en stoeltjes echt ergens terecht zijn gekomen waar het hard nodig is en waar ze er zo onwijs blij mee zijn. Ik ben blij dat ik Eddy heb kunnen helpen door de meubeltjes van hem over te kunnen kopen zodat hij er ook niet meer mee zit. Ik ben blij om in de bus te zitten, met het raam weer wagenwijd open en te luisteren naar al het stadse lawaai en getoeter van buiten. Wat een mooie zonnige dag vandaag. Lees het verhaal met alle fotos op : http://medypijper.blogspot.nl/2013/05/donatie-sponsorgeld.html