Nijlpaarden spotten in " Wa "

Mijn eerste weekendje weg zit er alweer op! Wat een avontuur was dat haha.
Met 7 andere vrijwilligers en Bash (contactpersoon hier in Ghana) zouden we naar ' Wa' gaan om nijlpaarden te spotten en met een bootje te varen over de black volta. Maar...dat liep toch echt eventjes wat anders dan gedacht.

Na een autorit van bijna 6 uur en een bijna dood ervaring en een overreden geit later, waren we toch echt aangekomen op de plek van bestemming.

Nadat een paar meiden van de groep hadden gekookt en Bash vast de treehouse ' ready' zou maken zodat we daar konden slapen duurde het toch wel erg lang voordat Bash terug was. We hadden natuurlijk geen idee hoe lang het rijden was daarheen, dus we vroegen een local hoe of wat. Deze zij dat het maar 20 minuten was, terwijl hij al 2,5 uur weg was! Hij is dus maar op zoek gegaan en kwam later met Bash terug. De auto was vast komen te zitten in de modder en had ook nog eens een lekke band! Dan maar gewoon slapen in de logde.

De volgende dag zijn we al om 7uur 's ochtends met een bootje gaan varen op de black volta river, in de hoop nijlpaarden te spotten. Het enige wat ik gezien heb waren drijvende blaadjes en een hoop water. Helaas! Geen hippo's! Maar wel Burkina Faso, aan de overkant van de rivier. Dus daar maar even geweest :)

Omdat de auto nog steeds vast zat in de modder hebben we de rest van de dag niet heel veel kunnen doen. Zijn uiteindelijk meegegaan op de tractor om de auto uit de modder te trekken en zelf ook even door de modder te banjeren. Jeuj! Haha. 's Avonds zouden we een dansavond hebben met Afrikaanse muziek, maar helaas, ging ook dat, niet door. We waren nogal lang op weg naar een restaurant om te gaan eten (2uur!!) en waren dus te laat terug. Again: welkom in Ghana! Zo gaat dat hier. Ze zijn niet zo goed in het plannen van dingen.

De volgende dag hebben we nog even rondgekeken in 2 compounds en toen maar weer terug naar Tamale ' gehobbelt'.

Vandaag even een baaldagje. Had gehoopt te kunnen beginnen in het ziekenhuis, maar mijn diploma konden ze nergens meer vinden. Gelukkig heeft Rob het me nu gestuurd dus hopelijk ga ik morgen doen, waar ik uiteindelijk voor gekomen ben!

Elke dag is i.i.g. nog steeds een nieuw avontuur voor me en ik kijk nog steeds elke dag mijn ogen uit. Wat een land en wat een cultuur zeg! Overal om me heen wordt er geroepen ' hello salaminga!!' Oftewel: hallo blanke! Kindjes willen je aanraken en zwaaien naar je. Overal verkeer en getoeter om je heen. Misschien ga ik het straks nog wel missen, haha.

Wat ik i.i.g. niet ga missen is het droge witte brood wat ik elke dag als ontbijt krijg en de plain rice. Ik verlang nu alweer naar een lekker broodje subway mmm Nog even geduld...

Foto's uploaden is helaas nog steeds niet gelukt, dus probeer het later nog wel even.

Liefs,

Irene