Scooterend kokosnoten kraken tussen de rijstvelden

Ubud was de volgende stad in Bali die op de planning stond. Met de shuttlebus vol toeristen aangekomen in deze stad, deed ik wat ik altijd deed als ik aan kwam op een nieuwe plek. Namelijk een hostel zoeken. Het verbaast me dat er toch veel backpackers zijn die van te voren een hostel regelen. Dit is totaal niet nodig. Er zijn genoeg plekken te vinden waar je kunt slapen. Ik was met een Australische man (weer een andere dan in het vorige blog!) op zoek naar een hostel. We zagen een jongen ergens in een restaurant zitten en vroegen of hij iets wist. Hij bracht ons naar zijn hostel. Nou, hostel is het eigenlijk niet te noemen. Het was meer een tempelcomplex met kleine bungalows en dat voor maar tien euro per nacht. De dag erna heb ik samen met de Nederlandse jongen uit het restaurant, Bas, een scooter gehuurd. Ik was wel blij dat hij met me meeging, want om meteen alleen een scooter te huren als je er nog nooit op hebt gereden en dan ook nog eens in deze drukte, leek me geen succes. Het gaat trouwens super makkelijk om hier een scooter te huren. Ze vragen niet eens naar een internationaal rijbewijs. Je hoeft geen borg te betalen of iets achter te laten en het kost maar zo'n 3 euro om de scooter de hele dag mee te krijgen. Oke, je krijgt dan wel een helm die met tape aan elkaar vast zit, maargoed. Mocht je politie tegenkomen, dan is de tip van veel backpackers: stop wat geld bij je en geef dit dan aan ze. Dan laten ze je gaan. Geld in de aanslag en we konden gaan! We zijn naar de olifantentempel, Goa Gajah, gereden. Het was een hindoe-tempel met een kleine grot. Het hoogtepunt van dit uitstapje was toch wel de door Bas geplukte kokosnoot! Na 20 keer tegen de boom geramd te hebben, spatte hij uiteindelijk open en konden we deze lekker opdrinken en eten! Vervolgens hebben we bij een warung gegeten. Dat zijn kleine straattentjes waar je vooral nasi en mie goreng kan eten voor 2 euro inclusief drinken. Na onze lekkere maaltijd, klommen we weer op het scootertje. Na een mooie rit tussen de rijstvelden door, crosten we terug naar ons huis in Ubud! De volgende dag ben ik 's morgens het Ubud paleis gaan bezoeken. Nou daar was ik zo weer weg, het zag wit van de toeristen! Ook nog even geshopt op de TE toeristische markt. Toch wel wat souveniertjes gekocht en waarschijnlijk ondanks het afdingen, flink afgezet. 's Middags ben ik weer met Bas op pad gegaan. Het kon namelijk niet zo zijn dat ik zonder Indonesische geocache naar huis moest gaan! We hadden er 2 gevonden. Allebei bij een restaurant, waar de obers er ons eigenlijk al naar toe begeleiden. Een geocache lag boven op een berg. Klimmend tussen de rijstvelden gingen we op ons doel af. Ik heb Bas beloofd om niet alle onzin op te schrijven die hij heeft uitgekraamd. Och, heb ik het toch een beetje gedaan! Nee, was heel gezellig! Bas ging richting Kuta, waar ik hem later weer ga ontmoeten en ik bleef nog een dagje hier. Eindelijk tijd om mijn tickets naar Sumatra en Jakarta te regelen. Nadat ik dat had gedaan, besloot ik dat ik nog geen genoeg had van de rijstvelden. Daar ging ik dan op pad met alleen Google Maps als grote vriend. Jullie raden het nooit.. Ik ben niet een keer verdwaald! Ik had echt een hele mooie route gevonden. Eerst door een of ander steegje, vervolgens een smal zandpad over en uiteindelijk een bizar mooi uitzicht. Het mooiste was nog wel, dat ik bijna geen toeristen ben tegen gekomen. Sowieso bijna niemand! In Ubud zelf puilt het ervan uit. Was echt heerlijk om all-by-myself van de prachtige uitzichten te genieten. Geef me nog 100.000 rijstvelden, ik krijg er geen genoeg van! Ik was toch al bezig om mezelf te verwennen( rijstvelden!), dus ik dacht: doe er nog een schepje bovenop! Na een heerlijke massage, pedicure én manicure kon ik er weer helemaal tegenaan. En dat voor maar tien euro! Op de terugweg naar mijn kamer, kwam ik nog een Hindoestaanse ceremonie tegen die als een stoet over straat liepen. Mooie afsluiter van mijn relaxed dagje!