Een van de vroegste eetproblemen is dat kinderen niet voelen dat ze honger hebben: deze moeten aan de zondevoeding. Vaak als peuters en kleuters eetproblemen hebben zijn het pedagogische problemen. Voor een normale ontwikkeling van het eetgedrag moeten zowel fysieke factoren (ademhaling etc.), psychische factoren (karakter) en sociale factoren (interactie met verzorger) in orde zijn.

Risico: psychische factoren bij de ouders! OCD of eetstoornis en koppig weigerende kleuter.

Basisschool: rustige tijd, heel weinig eetstoornissen. Eind basisschool kan wel Anorexia Nervosa.

Middelbare school: transitie tijd! Groepsgedrag, eigen identiteit zoeken, begin grote psychiatrie.

Jong volwassen: student, eetstoornis wordt chronisch

Volwassenen: eetstoornissen kunnen ontstaan, chronisch

Als het probleem met eten de lichamelijke, psychische of sociale ontwikkeling benadeelt wordt een eetprobleem een eetstoornis. Bijvoorbeeld:

• Groeivertraging op jonge leeftijd
• Bot / en nierproblemen op latere leeftijd
• Sociaal niet mee kunnen komen
• School/studie/werkproblemen

Verschil voedings- of eetstoornis: een voedingsstoornis geeft geen lichaamsbeeld problemen. En geen wens tot afvallen! Dus: ‘raar’ eten of niet ‘kunnen’ eten.

Recente bevindingen laten de genetica achter een eetstoornis zien; er zijn 8 loci op genetisch materiaal gevonden.  

Algemene risicofactoren omvatten gebrek aan zelfvertrouwen, negatieve gevoelens, faalangst, etc.

Voedingsstoornissen:

Pica: aanhoudend dingen eten die niet voor consumptie bestemd zijn. Niet passend bij cultuur of ontwikkelingsniveau.

Ruminatiestoornis: voedsel ophalen uit maag en vervolgens herkauwen. Daarna kan het doorgeslikt of uitgespuugd. Medische condities zijn niet verklarend en niet exclusief tijdens AN, BN, BED of ARFID.

ARFID: vermijdende/restrictieve voedsel inname stoornis: voedsel vermijden op basis van sensorische eigenschappen, aversieve consequenties van eten of geen interesse in voedsel. Met gewichtsverlies, voedingstekort, geen zonde voeding en interferentie van psychosociaal functioneren. Mag geen gebrek aan voeding zijn, geen cultuurgebonden oorzaak hebben en er mag geen verstoord lichaamsbeeld zijn. Hiervan zijn 3 vormen:

Sensorisch bepaalde (bijv bij Autisme spectrum stoornis)

Angstige constitutie (bijv overgeven)

Traumatische ervaring (bijv stikervaring)

Eetstoornissen:

AN (anorexia nervosa): beperking energie inname wat leidt tot aanzienlijk laag lichaamsgewicht. Intense angst in gewicht toe te nemen. Stoornis in de manier waarop men het lichaamsgewicht of lichaamsvorm ervaart. Bij AN wordt de ernst geclassificeerd door middel van de BMI.

BN (boulimia nervosa): je eet in eetbuiten en compenseert daarna door bijvoorbeeld over te geven.

BED (eetbuistoornis): eetbuien waarbij je niet compenseert: hoog gewicht.

De BaisGGZ behandelt lichte vormen van eetstoornissen.

De specialistische GGZ behandelt de meeste eetstoornissen.

Eventueel doorverwijzing naar de Topspecialistische GGZ (bijv. Rintveld).

Een behandeling bestaat uit een intake (met anamneses), vragenlijsten en interviews, psychologisch onderzoek, persoonlijkheidsonderzoek, etc.

Het is belangrijk dat je rekening houdt met somatiek, leeftijd, wilsonbekwaamheid (zo erg ondergewicht dat je sommige dingen niet meer snapt) ouders, interactie met comorbide stoornis, geheime stoornis en terugval.

Op basis van wilsonbekwaamheid kan een behandelaar informed consent overrulen.

AN: 5-10% dodelijke afloop. Bij jonge patiënten is het belangrijk dat het gewicht hersteld wordt, anders lichamelijke schade.

Behandelen van AN:

• Uit gevarenzone dmv. bijvoorbeeld medicatie
• Normalisatie van eetpatroon, gewicht, lichaamsbeeld, cognities
• Herstel school sociaal en gezinsfunctioneren herstellen
• Behandeling evt comorbiteit
• Terugvalpreventie

Daarnaast zijn er nog psychologische behandelingen voor AN:

Jongeren: familie gebaseerde therapie

Volw: CBT-E/MANTRA / SSCM

Chron: SSCM-SE, IRB

Behandeling van BN: family based therapy of cognitieve gedrags therapie & voedingsmanagement in combinatie met gezinswerk, is idem voor eetbuistoornissen.

Behandeling van ARFID: gedragstherapie in combinatie met ouderbegeleiding. Soms opname nodig.

Terugval komt heel veel voor, dus terugvalpreventie is belangrijk.

Als je deze aantekeningen handig vond, volg dan gelijk mijn WorldSupport account! Dit kan door rechts naast deze samenvatting op '+ Follow' te klikken. Wordt erg gewaardeerd :)