Ieder mens heeft behoefte aan sociaal contact en gevoel van 'community'

Iedereen die wat gereisd heeft, zeker buiten Europa, weet: de zorg en sociale voorzieningen in Nederland zijn niet slecht. Verre van zelfs. Maar: er is wel al langere tijd sprake van verschraling. En lang niet alle subgroepen worden goed 'bediend'.

Ik lees een bericht in mijn dagblad over het vercommercialiseren c.q. wegbezuinigen van een restaurant in een Nederlandse zorginstelling. 'Niet rendabel te krijgen', dus wordt het restaurant vervangen door 'snack'-automaten. De schrijfster van het artikel, Kitty Herweijer, merkt terecht op waarom zo'n restaurant nou persé rendabel of winstgevend moet zijn. Diezelfde tendens zie je natuurlijk ook in allerlei andere instellingen en organisaties; denk aan bibliotheken, ziekenhuizen, cultuurcentra. Een voordelig 'kopje koffie drinken' of samen lunchen zonder de hoofdprijs te betalen is er vaak niet meer bij. Cateraar erin en hop...commercie.

Ik snap heel goed dat zorg- of cultuurinstellingen hun budget maar één keer uit kunnen geven. Dat budget-investeringen in 'de kantine' ten koste gaan -uiteindelijk- van mensen aan het bed of vergoedingen aan artiesten. Maar, Kitty schrijft wederom terecht dat sommige zaken niet een 'aanvullende dienst' zijn, maar gewoon onderdeel van de kerndienst die je aanbiedt. Een (eenvoudig) restaurant is onderdeel van de zorg die je biedt in een zorginstelling. Een plek waar mensen samenkomen, waar leuke activiteiten zijn, waar mensen contact met elkaar hebben.

Want, zo laat Kitty weten, "ieder mens heeft -natuurlijk in meer of mindere mate- uiteindelijk behoefte aan sociaal contact en een gevoel van gemeenschap (community-vorming) om gelukkig te kunnen zijn". Juist dát is het succes van de zogenoemde 'blue zones', of ze nou écht bestaan of niet: onderlinge connectie en naar elkaar omkijken.

Conclusie: juist die verbinding is onderdeel van je kerndienst en mag dus ook budgetruimte innemen. Dat hoeft allemaal niet gratis, maar hoeft ook niet de hoofdprijs te kosten.

En juist dát is natuurlijk ook het succes van een platform zoals dit WorldSupporter of Pijnstad waar ik samen met andere vrijwilligers aan bouw: je kunt makkelijk gelijkgestemden vinden, vindt elkaar op gedeelde interesses, vóelt de connectie en kunt samen gedachten aanscherpen.