Fair Trade (part 1): Tony’s

Vaak vragen mensen zich af wat ze kunnen doen om de wereld te verbeteren. Vaak denken ze veels te grootschalig. Een reis naar de andere kant van de wereld om vervolgens in een ontwikkelingsland vrijwilligerswerk te doen. Voor sommigen een droom, voor sommigen een nachtmerrie. Sommigen zijn nog te jong en sommigen moeten hiervoor nog een paar jaartjes sparen. Het is goed om de wereld een stukje beter te willen maken en het makkelijkste om daarmee te beginnen is bij iets wat je bijna iedere week doet, wat nodig is om te leven en waar je bijna niet bij nadenkt: BOODSCHAPPEN DOEN! Jawel, sta je in de albertheijn, de Jumbo bij de C1000, Hoogvliet, Dirk, Plus of waar dan ook. GO FAIRTRADE! Een van de simpelste oplossingen om vanuit je eigen veilige thuishaven de wereld al een klein stukje te verbeteren en vaak zijn de producten ook nog eens lekkerder! In mijn blog zal ik een paar keer een product aanprijzen waar ik helemaal achter sta. Vandaag product 1. Tony’s chocoloneys!!! 5 december nadert en Sinterklaas is alweer in het land. Het is koud, guur en de maan schijnt door de bomen. JAWEL in mijn ogen, op en top chocoladetijd. Jullie kennen dat wel: met regen en wind tegen de ramen voor de openhaard met warme chocolademelk en slagroom. Het enige probleem is dat wij geen openhaard hebben en dus de tv maar voor lief moet worden genomen, en ik op mezelf woon dus mijn moeder niet eventjes naar de albertheijn wil lopen omdat kindlief zo nodig chocolade wilt bunkeren. Waardoor ik dus, helaas, weer en wind moest trotseren om mijn sinterklaas-chocolade-winter honger moest stillen. Met warme trui en wanten aan, op naar de Albertheijn. En nu moeten jullie begrijpen… Chocolade is niet zomaar chocolade. Er zijn allerlei soorten, maten en prijzen chocolade. Mijn favoriet: de chocolade – pepernoot, chocoladereep, M&M’s en af en toe een warme kop chocolademelk. Jullie begrijpen dus dat boodschappen doen om ‘eventjes een chocolade-snack’ te kopen, soms zelfs een grote opgaven is. Maar, nadat iemand mij had voorgesteld aan Tony’s chocoloneys, was ik vanaf dat moment verkocht. Geen eigen merk, geen raar buitenlands merk, nee, onze eerlijke Tony! Tony’s chocoloneys zet zich namelijk in voor slavernij vrije chocolade die op een eerlijke, fairtrade manier wordt gemaakt. En naar mijn mening, vele, maar dan ook VELE malen lekkerder dan een gewone chocoladereep. Nu heeft Tony’s en grote selectie: - Chocoladerepen (melk, puur, hazelnoot, noga, karamel) zowel groot als zakformaat (erg handig voor kinderen, de kleine trek en makkelijk om mee te nemen) - Uitdeelchocolaatjes – handig voor als de buren om de koffie komen - Paaseitjes (want sint is niet de enige die van chocolade houdt) - Hartenkreet (voor de verliefde onder ons) - Chocoladeletters / letterrepen – (de favoriet van de sint) - Limited edition/gepersonaliseerde reep – (voor de echte chocolade fan) - Chocolademelk (omdat chocolade in alle vormen en maten lekker is) En dus heb ik mijn honger maar gestild met een heerlijke letterreep- om zelf maar even voor sinterklaas te spelen. En echt, Tony’s chocoloneys is de lekkerste chocolade uit de gehele supermarkt! en trust me, ik heb genoeg geproefd! Ik ben namelijk stiekem een echte chocoladejunk (if you didn’t notice). Deze chocoladeletterreep kostte ongeveer 2,59 euro, tegenover de gewone chocoladeletters van de alberheijn die ongeveer 2.15 zijn en dus maar ongeveer 45 cent goedkoper. Terwijl je dus voor nog geen 45 cent betere en lekkerdere chocolade koopt, een keuze snel gemaakt toch?! Mocht je door mijn chocolade expertise nog niet overtuigd zijn, dan zal dit je overtuigen. De informatie van Tony Chocolonely himself: In 2011 vierde Tony’s Chocolonely zijn vijfjarig jubileum. Al meer dan vijf jaar strijden we voor een eerlijke verdeling in de cacaoketen. Dat is begonnen bij Teun van de Keuken. Met het TV-programma de Keuringsdienst van Waarde doet Teun in 2002 onderzoek naar slavernij in de cacao-industrie. Vooral op cacaoplantages in West Afrika ontdekt hij veel misstanden. Kindslaven worden mishandeld en gedwongen om soms meer dan zestien uur -onbetaald- achter elkaar te werken. En dat terwijl slavernij strafbaar is! Het kopen van producten die op criminele wijze zijn verkregen is ook strafbaar, dat is heling. Teun van de Keuken vindt daarom dat hij als consument van chocolade medeplichtig is aan slavernij en meldt zichzelf bij de politie. In maart 2004 geeft Teun zichzelf met behulp van een goeie advocaat officieel aan bij de Officier van Justitie als chocolade-crimineel. Een half jaar later wordt de aangifte niet ontvankelijk verklaard door de Officier van Justitie. Teun stapt daarop naar het Hooggerechtshof, maar mist getuigen. Toch blijft hij hoop houden op verbetering. Het Harkin-Engel protocol, dat in 2005 ondertekend wordt door verschillende grote chocolade-producenten, moet een einde maken aan de verschrikkelijke manier waarop veel chocolade gemaakt wordt. Maar het blijkt dat geen van de producenten daadwerkelijk iets gedaan heeft om slavernij in te perken. Als in datzelfde jaar (2005) de film Charlie and the Chocolate Factory uitgebracht wordt in Nederland gaat Teun naar hoofdsponsor Nestlé met de vraag om een slaafvrije reep te maken. Desnoods één als gebaar van goede wil. De fabrikant weigert pertinent. Dan moeten we het zelf maar doen, denkt Teun. Op 29 november 2005 brengt Teun (Tony) de eerste (lonely) officieel slaafvrije chocoladereep ter wereld op de markt onder de naam: Tony’s Chocolonely. Hij laat 5.000 melkchocolade repen maken maar dat blijkt niet genoeg. De vraag is overweldigend: er worden er maar liefst 15.000 besteld. Intussen loopt de rechtzaak gewoon door. Teun van de Keuken spreekt met jongens uit Burkina-Faso die als slaaf geronseld zijn om in Ivoorkust te werken. De jongens werkten onder dwang, kregen niet betaald en werden gevangen gehouden. Een van de kindslaven, Herman, wordt in februari 2007 gehoord door de Nederlandse Rechtbank. Ondanks de getuigenverklaringen besluit de rechtbank op 5 april 2007 dat Teun van de Keuken niet zal worden vervolgd. Maar het hof erkent wel de deplorabele situatie in de cacao-industrie en spreekt over ernstige misdaden waarvoor ook de consument verantwoordelijkheid draagt. Een importeur van Zwitserse chocolade, Bellissimo, spant in dezelfde periode een kort geding aan tegen Van de Keuken, omdat hij niet zou kunnen garanderen dat zijn chocolade slaafvrij is gefabriceerd. De garantie dat Tony’s Chocolonely slaafvrij is gemaakt, is volgens Bellissimo misleidend. “Slaafvrije chocolade bestaat niet”, aldus de advocaat van Bellissimo. Ook zouden andere chocoladeproducenten door de bewering in een kwaad daglicht worden gesteld. Uitspraak van de rechter: Tony’s Chocolonely chocolade is 100% slaafvrij en de uitzendingen van de KvW mogen doorgaan! Toch is het zaak om alert te blijven. Al snel blijkt uit eigen onderzoek dat Tony’s Chocolonely nog niet aan het keurmerk ‘100% slaafvrij’ kan voldoen. Boeren profiteren bijna niet van het extra geld dat betaald wordt voor de cacao, het meeste geld blijft plakken bij instanties en tussenpersonen. Dit was een harde les, vanaf dat moment zijn we de productieketen nog scherper in de gaten gaan houden. Inmiddels hebben Eveline Raijmans (adviseur) en Henk Jan Beltman (directeur) het stokje van Teun van de Keuken overgenomen. Toch kruipt Teun’s bloed waar het niet gaan kan en stelt hij als freelance journalist nog altijd misstanden aan de kaak in programma’s als de Keurings Dienst van Waarde en De Slag om Brussel. Dankzij Teun kunnen ook wij blijven doen waar we goed in zijn: verder bouwen aan een beter bestaan voor de boeren. Tony’s missie: Tony’s Chocolonely strijdt voor een slaafvrije chocolade industrie. We zullen niet rusten voordat iedereen in de keten zorgeloos van chocolade kan genieten en de boeren in Afrika een eerlijke prijs krijgen voor hun cacao. Sinds 2005 stellen we misstanden aan de kaak, doen we onderzoek naar verbetering van de cacaoketen met het Bean to Bar-project en proberen we andere merken te overtuigen om over te stappen op eerlijke chocolade. Ook jij kunt helpen. Door onze chocolade te eten. Want hoe meer chocoladefans achter onze missie staan, hoe meer we kunnen betekenen voor de boeren en hun kinderen in West Afrika. En alle beetjes helpen. Daarom moedigen wij Fairtrade chocolade aan, maar we willen wel duidelijk stellen dat we blijven vechten voor betere prijzen voor boeren. We nemen geen genoegen met het huidige Fairtrade systeem. Met het Bean to Bar-project proberen we sneller veranderingen door te voeren voor de boeren en coöperaties daar. Het doel van dit project is cacaoboeren een sterkere (financiële) positie geven in de keten. Hierdoor kunnen zij investeren in hun eigen organisaties en gemeenschappen, zodat kinderarbeid en (kind)slavernij een halt toe kan worden geroepen. Op weg naar 100% slaafvrije chocolade! de harde werkelijkheid van slavernij: Werken onder dwang. Geen geld voor gedane arbeid. Geen keuze om te vertrekken. Slavernij is niet van honderden jaren geleden. Het bestaat nog steeds in de zogenaamd ‘moderne’ vorm. Met name in West Afrika worden kindslaven gebruikt om soms meer dan zestien uur achter elkaar te werken op cacaoplantages. Niet makkelijk te herkennen als je zomaar een dorp of stad binnenloopt. Kinderen die meegelokt worden uit dorpen met beloftes van school en beter leven om vervolgens als huisslaafje te dienen of mee te werken op plantages. Ze hebben geen keuze. En het bizarre is: deze chocolade, geplukt door slavenhanden, ligt gewoon in Nederland in de supermarkt! Bovendien is van veel producten onduidelijk op welke manier ze geproduceerd en verwerkt worden. En of er sprake is van (kind)slavernij. 2005 was het streefjaar dat kindslavernij en de ergste vormen van kinderarbeid in de cacaoindustrie de wereld uit moesten zijn. Dit stond opgesteld in het Harkin-Engel protocol. In dit protocol, een initiatief van congresman Eliot Engel en de Amerikaanse senator Tom Harkin, beloofden alle chocoladereuzen om een einde te maken aan slavenhandel en kindslavernij in de cacao-industrie in West Afrika. Helaas. De Amerikaanse Tulane University deed tussen 2006 en 2011 onderzoek in opdracht van de Amerikaanse overheid en kwam tot de conclusie dat alle doelen niet zijn gehaald. En daarom blijft Tony’s Chocolonely strijden. Want elke dag dat slavernij nog bestaat, is een dag te lang. (van de Tony's Chocolonely website) En dus, HupHupHups, sint, piet en chocoladejunk: vanaf nu alleen maar Tony’s Chocolonelys!!