De tijd vliegt gewoon verder

Het lijkt wel gisteren dat ik op het vliegveld stond, met trillende benen, tranen in mijn ogen, ontzettend veel heimwee, maar ook met veel zin en nieuwsgierigheid beginnend aan mijn kleine avontuur. Toch is het al weer een goede 5 maanden geleden dat ik deelnam aan dit vrijwilligerersproject in Tanzania.

Als Wereld suporter probeer ik mensen nu nog na mijn reis enthousiast te maken over ontwikkelingshulp en draag ik zelf een steente bij door aan verschillende activiteiten deel te nemen en ze zelf te organiseren. Tot mijn spijt merkte ik in deze maand hoe weinig ik zelf eigenlijk nog stil sta bij deze mooie maand. Snel na mijn reis ben ik namelijk vrijwel meteen aan het werk gegaan en raakte ik weer in mijn gewone routine. Om deze reden ben ik de laatste weken weer bezig met deze mooie reis en heb o.a. contact gezocht met de andere vrijwilligers, een fotoboek gemaakt en heb een poging gedaan ;) om één van de traditionele gerechten te maken. Ik vond het daarom ook leuk om naast de andere blogs die ik tijdens mijn reis heb geschreven, nu nog een blog te schrijven over deze activiteiten. Ik gebruik nu dit moment ook maar om meteen te vragen of mogelijk mensen mijn geschreven blogs nog hebben? Helaas heeft reismee.nl namelijk een storing gehad en ben ik daardoor al mijn reisverhalen kwijt.

Maar goed, het valt mij dus op hoe snel je weer in je ritme raakt, hoe gewoon alles weer wordt wat we hier hebben en hoe snel de tijd vliegt. Ik vond het een mooi moment om op deze manier er weer even bij stil te staan. Stiekem begint het overigens bij mij ook weer te kriebelen om weer te gaan deelnemen aan een soort zelfde vrijwilligersproject in een ontwikkelingsland. Dus wie weet.. zien jullie na deze blog weer gewoon een blog verschijnen vanuit één van de vele mooie landen waar hulp wel nodig is. =)