Het proces van een kind dat word geadopteerd, de eerste keer voor mij .. Maar wat is het moelijk! Ze is ondertusen 14 jaar, en na 3 jaar is het dan eindelijk zo ver, morgen is de grote dag dat ze geadopteerd word na Amerika. En het enige wat je kunt doen is haar los laten en haar helpen in het proces van realiseren en accepteren dat ze het daar beter gaat hebben. Het dubbele gevoel wat je hier bij krijgt, is dat je het geweldig vind dat ze nu een echte toekomst heeft en het ergste aan alles is dat ze al haar vriendinnetjes/ haar familie hier achter moet laten. De enorme cultuur verschillen die ze zal doormaken, je probeert het haar allemaal uit te leggen! Haar te vertellen dat er hele moeilijke periodes in haar leven aan komen, maar dat ze dan moet realiseren dat ze er over moet praten met haar nieuwe ouders! Het is een hele moeilijke kwestie, maar je probeert er voor haar te zijn! En er het beste uit te halen, haar laten gaan, haar voorbereiden en haar vertellen dat het allemaal goed komt .. Morgen gaat mijn lieve kleine vriendinnetje weg, en ik hoop dat ze het geweldig gaat hebben! En dat ze de dingen die ik haar geprobeerd heb te leren voor altijd zou blijven herinneren ..