Vandaag komt de helt van onze jongens wel en hebben we er een aantal nieuwe bij. Doordat ik veel gesproken heb met verschillende jongeren, begin ik me meer en meer te realiseren hoe bijzonder het werk is dat we met ze doen.
Zo goed en zo kwaad als het kan proberen we verder te werken aan de choreo's. Ook hebben we vandaag een bijzonder gesprek met de jongens. wat is hun situatie, hoe ziet hun leven er uit en hun familie?
In de middag gaan wij, de vrijwilligers, in plaats van bezig met de groepsactiviteit, naar Smokey Mountain. Smokey Mountain is de wijk waar een aantal van de jongeren vandaan komen.
De mensen in Smokey Moutain leven van vuilnis: sorteren, uitzoeken, eten zoeken en aan elkaar verkopen. Voor een kilo verzameld blik krijg je 20 pesos. Voor 3 weggegooide en afgekloven kippenbotjes van de KFC ook. Deze kip is de lekkernij van de wijk, hoewel het uit de vuilnis komt.
Ook leven de mensen hier van het maken van houtskool door hout te verbranden. Vandaar ook Smokey (er hangt dikke rook tussen de krotjes) en mountain vanwege de vuilnisbelt. De levensverwachting is 35-45 jaar, de mensen wonen met 10 op 9 vierkante meter, kinderen zwemmen en leven in het vuilnis.
Na dit heftige bezoek waarbij mijn eigen longen bijna zijn weggebrand (en ik was er maar 30 minuten) komen we weer terug bij al onze blije, positieve, levenslustige kinderen. Dat slaat in als een bom.
Foto door Jessica Mulder
Access:
Public
Add new contribution