HvJ Zaak C-348/09, P. I. t. Oberbürgermeisterin der Stadt Remscheid, n.n.g. - Arrest

Onderwerpen: – Vrij verkeer van personen – Richtlijn 2004/38/EG – Artikel 28 lid 3 sub a – Besluit tot verwijdering – Strafrechtelijke veroordeling – Dwingende redenen van openbare veiligheid.

Casus:
In dit arrest gaat het over artikel 28 lid 3 sub a van richtlijn 2004/38/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende het recht van vrij verkeer en verblijf op het grondgebied van lidstaten voor de burgers van de Unie en hun familieleden tot wijziging van verordeningen en intrekking van richtlijnen.
Dit verzoek is ingediend in het kader van een geding tussen ‘I’ (die de Italiaanse nationaliteit heeft) en de Oberburgermeisterin over het besluit van de Oberburgermeisterin tot vaststelling van het verlies van het recht van ‘I’ om het Duitse grondgebied binnen te komen en er te verblijven en waarbij hem wordt gelast het Duitse grondgebied te verlaten op straffe van verwijdering naar Italië.

Hof:
De richtlijn moet zo worden uitgelegd dat de lidstaten mogen oordelen dat strafbare feiten als welke genoemd zijn in artikel 83 lid 1 VWEU een buitengewoon ernstige inbreuk vormen op een fundamenteel belang van de samenleving, die een rechtstreekse bedreiging kan vormen  voor de gemoedsrust en veiligheid van de bevolking en daarom kan vallen onder een ‘dwingende reden van openbare veiligheid’. Een dwingende reden van openbare veiligheid is een aanzienlijk enger begrip dan ernstige redenen, de gebaseerde maatregelen heeft het Hof duidelijk willen beperken tot uitzonderlijke omstandigheden (arrest Tsakouridis). Een dwingende reden moet een ernstige inbreuk vormen op een fundamenteel belang van de samenleving, die een rechtstreekse bedreiging kan vormen voor de gemoedsrust en fysieke veiligheid van de bevolking. Een maatregel van verwijdering kan dan worden gerechtvaardigd, op voorwaarde dat de wijze waarop dergelijke strafbare feiten zijn gepleegd, bijzonder ernstige kenmerken vertoont. Het is aan de verwijzende rechter om dit na te gaan aan de hand van een individueel onderzoek van het concrete geval dat bij hem aanhangig is. Een verwijderingsmaatregel kan alleen worden genomen wanneer het gedrag van de betrokken persoon een reële en actuele bedreiging voor een fundamenteel belang van de samenleving of het gastland vormt. In principe vereist deze vaststelling dat de betrokken persoon een neiging vertoont om dit gedrag in de toekomst voort te zetten. Voor een besluit tot verwijdering wordt genomen, moet het gastland de duur van het verblijf van de betrokkene op zijn grondgebied, leeftijd, gezondheid, gezins- en economische situatie, sociale en culturele integratie in dat land en de mate waarin hij bindingen heeft met zijn land van oorsprong, in de beschouwing betrekken.