Zeilbootongeval - Arrest

Zeilbootongeval (HR 23 februari 2007, LJN AZ6219; NJ 2008/492 m.nt. J.B.M. Vranken)

Overtreding van het voorschrift door eiser zelf

Casus

Het gaat in deze zaak om de vraag of een studentenvereniging (hierna: de vereniging), wegens het onvoldoende toezicht houden, aansprakelijk is voor de schade die een van haar leden (hierna: De Groot) heeft geleden doordat tijdens een zeilweekend, dat De Groot als lid van de commissie watersport van de studentenvereniging mede heeft georganiseerd, aan boord van een motorboot brand is uitgebroken na ontploffing van een gasfles.     

Hof

Het hof heeft deze vraag ontkennend beantwoord en daartoe onder meer geoordeeld dat De Groot onder de gegeven omstandigheden – waaronder de grote mate van eigen verantwoordelijkheid die rust op de leden van een vereniging als de onderhavige die deelnemen aan een dergelijke activiteit – aan de vereniging niet een gebrek aan toezicht kan verwijten, daar hij als deelnemer aan het zeilweekeinde en varend op de motorboot als commissielid zelf niet heeft gedaan wat hij de vereniging verwijt te hebben nagelaten: het houden van toezicht tijdens de vaartocht.   

Hoge Raad

In cassatie wordt tegen dit oordeel opgekomen, daartoe onder meer aanvoerende dat het enkele feit dat De Groot lid is van de commissie nog niet tot gevolg heeft dat de vereniging niet aansprakelijk is voor zijn letsel. Hooguit zou De Groot eigen schuld kunnen worden verweten en geoordeeld kunnen worden dat de vereniging niet is gehouden de (totale) schade van De Groot te vergoeden. Daarbij komt nog dat het totale toezicht van het evenement niet (uitsluitend) bij De Groot lag: De Groot was immers maar één van de commissieleden.

Volgens de Hoge Raad moet het bestreden oordeel gelezen worden in samenhang met het oordeel van het hof dat niet gesproken kan worden van een aan de vereniging toe te rekenen onrechtmatige daad: voor zover al sprake zou zijn geweest van het door De Groot gestelde onvoldoende toezicht, de aldus geschonden norm niet strekt tot bescherming van De Groot nu deze zich als (mede-)organisator van het zeilweekeinde zelf ook niet naar die norm heeft gedragen. Dit oordeel geeft niet blijk van een onjuiste rechtsopvatting.        

De omstandigheid dat De Groot maar een van de commissieleden was en het totale toezicht van het evenement niet (uitsluitend) bij De Groot lag, doet aan het oordeel van het hof, dat de vereniging niet aansprakelijk is voor het letsel van De Groot, niet af, nu het hof geen reden had te oordelen dat De Groot als lid van de commissie naast andere leden van de commissie niet de volle verantwoordelijkheid voor de uitvoering van het geboden toezicht droeg of dat hem voor het niet uitoefenen van dat toezicht geen blaam treft.