Artikelsamenvatting van Early Social-Emotional Functioning and Public Health: The Relationship Between Kindergarten Social Competence and Future Wellness door Jones et al. - 2015 - Chapter

Wat is het belang van niet-cognitieve vaardigheden in de ontwikkeling van kinderen?

In de afgelopen jaren is veel onderzoek gericht op het begrijpen van niet-cognitieve eigenschappen bij kinderen die de kans op een gezonde persoonlijke ontwikkeling en uiteindelijk het welzijn van volwassenen kunnen vergroten. De waarde van niet-cognitieve vaardigheden is ook bepaald door evaluatie van interventies zoals het baanbrekende Perry Preschool-programma, waarin verbeteringen in niet-cognitieve vaardigheden met betrekking tot gedrag en academische motivatie centraal bleken te staan in langetermijneffecten op criminaliteit en criminaliteit. werkgelegenheid.

Wat is het verschil tussen cognitieve vaardigheden en niet-cognitieve vaardigheden?

Classificatie van kenmerken in complementaire cognitieve en niet-cognitieve categorieën is een handige manier om competenties in menselijke ontwikkeling te karakteriseren.

• Cognitieve vaardigheden hebben betrekking op prestatiegerichte taken, zoals het oplossen van problemen, en academische vaardigheden, die worden gemeten door middel van prestatietests.
• De niet-cognitieve categorie omvat al het andere, zoals gedragskenmerken, emotieregulatie, aandacht, zelfregulatie en sociale vaardigheden. Niet-cognitieve vaardigheden staan in wisselwerking met cognitieve vaardigheden om succes op school en op het werk mogelijk te maken. Een bijkomend kenmerk van niet-cognitieve competenties is dat ze meer kneedbaar zijn dan cognitieve vaardigheden en dus geschikte doelen kunnen zijn voor preventie- of interventie-inspanningen. Een belangrijk kenmerk van niet-cognitieve vaardigheden bij jonge kinderen is sociale competentie.

Wat heeft het huidige onderzoek onderzocht?

We onderzochten hoe goed de belangrijkste uitkomsten voor de late adolescentie en vroege volwassenheid werden voorspeld door de beoordelingen van de sociale competentie van kinderen door leerkrachten. In het bijzonder onderzochten we hoe een meting van vroege prosociale vaardigheden uitkomsten voorspelde in belangrijke sectoren van onderwijs, werkgelegenheid, strafrecht, middelengebruik en geestelijke gezondheid. en uitkomsten 13 tot 19 jaar later gemeten. We gebruikten afzonderlijke regressiemodellen voor elke studie-uitkomst.

Wat waren de resultaten van het huidige onderzoek?

We vonden geen significant verband met het ontvangen van een werkloosheidsuitkering op jongvolwassen leeftijd. In de jonge volwassenheid was vroege sociale competentie significant en uniek gekoppeld aan arrestatie. Ten slotte voorspelde vroege sociale competentie significant het aantal arrestaties voor een ernstig delict tegen de leeftijd van 25 jaar. Hoewel vroege sociale competentie niet geassocieerd was met diagnoses van alcohol- en drugsverslaving in de vroege volwassenheid, toonden onze modellen aan dat het correleerde met drugsmisbruik. Verbanden tussen prosociale vaardigheden op de kleuterschool en toekomstige internaliserende en externaliserende problemen waren niet significant op conventionele niveaus. Ten slotte voorspelden vroege prosociale vaardigheden significant het aantal jaren medicatie voor emotionele of gedragsproblemen tot en met de middelbare school.

Wat zijn de conclusies van het onderzoek?

Over het algemeen wezen de resultaten op statistisch significante en unieke associaties tussen door de leraar beoordeelde prosociale vaardigheden en uitkomsten in alle onderzochte domeinen. Onze resultaten ondersteunen eerder onderzoek dat langetermijnvoorspellingen op basis van niet-cognitieve vaardigheden onderzocht, met name door Moffitt et al., die ontdekten dat zelfcontrole in de vroege kinderjaren een significante voorspeller was van uitkomsten in meerdere domeinen van het functioneren van jonge volwassenen. Ander belangrijk onderzoek heeft aangetoond dat niet-cognitieve vaardigheden niet zo betrouwbare voorspellers zijn voor sommige resultaten (bijvoorbeeld prestaties) als andere, meer strikt cognitieve kenmerken, zoals academische prestaties bij het begin van de school.

Onze resultaten tonen ook de voorspellende kracht aan van door de leraar gemeten prosociale vaardigheden, onafhankelijk van kind-, familie- en contextuele factoren die typisch volwassen uitkomsten voorspellen, omdat we controleerden voor sociaaleconomische status, gezinsrisicostatus, buurtkwaliteit en kenmerken van kinderen. Onze resultaten bevestigen dat deze controlevariabelen inderdaad voorspellend zijn voor sommige volwassen uitkomsten, maar dat extra, unieke variantie kan worden toegeschreven aan sociale competentie bij het binnenkomen van de school.

Welke aanbevelingen worden er gedaan voor toekomstig onderzoek?

Onze studie demonstreert de unieke voorspellende aard van vroege sociale competentie op belangrijke uitkomsten in de late adolescentie en vroege volwassenheid. Onze resultaten toonden aan dat door de leraar beoordeelde prosociale vaardigheden in de kleuterklas een consistent significante voorspeller waren in alle bestudeerde uitkomstdomeinen; een maatregel als deze kan dus een goede kandidaat zijn om te beoordelen of kinderen risico lopen op tekorten in niet-cognitieve vaardigheden bij het binnenkomen op school. We kijken uit naar verder onderzoek naar het belang van sociaal-emotionele competenties in de vroege ontwikkeling, vooral onder individuen die meer risico lopen op problemen of minder bereid zijn om te slagen op school of (uiteindelijk) op de arbeidsmarkt. Dergelijk onderzoek bevordert idealiter het begrip van de juiste constructies en maatregelen om op te focussen, rekening houdend met de leeftijd en context van het individu.