Aftercare programs for reducing recidivism among juvenile and young adult offenders: A meta-analytic review - James et al. - Universiteit Utrecht

James 

Aftercare programs for reducing recidivism among juvenile and young adult offenders: A meta-analytic review 

Effecten van nazorgprogramma's werden gemeten door vergelijkingen te maken met een controlegroep (met normale zorg of geen zorg). Hoe werd recidivisme gemeten? Door arresten en beschuldigingen o.b.v. officiële rapportages na te gaan. Het effect van nazorgprogramma’s was over het algemeen klein, maar door moderatoranalyses bleken er substantiële effecten te zijn wanneer het goed was geïmplementeerd en bestond uit individuele i.p.v. groepsbehandeling en wanneer het gericht was op jongeren met een hoog risico. Meer intensieve programma’s waren geassocieerd met lagere recidivisme aantallen. 

Inleiding 

Waarom is er zoveel recidivisme bij jongeren die terugkeren naar de maatschappij? 

1. Voor de meeste mensen is het moeilijk om hun leven van criminaliteit te veranderen en productieve burgers te worden. Hulp van familie en bekenden stopt vaak tijdens detentie. 

2. Nog lastiger is het wanneer men niet alleen wordt geconfronteerd met de transitie van detentie naar de maatschappij, maar tegelijkertijd ook van adolescentie naar volwassenheid. Cognitieve capaciteit verandert en de ontwikkelingsfase van identiteit, morele en sociale ontwikkeling gaat nog door. 

Na interventies belanden jongeren weer in hun oude omgeving waar factoren aanwezig zijn die bijdragen aan criminaliteit. Uit onderzoek blijkt dat recidivisme afneemt en positieve aanpassing toeneemt wanneer de transitie van detentie naar de maatschappij plaatsvindt onder supervisie. Ook moeten interventies voldoen aan de What-works-principes die aansluiten bij het RNR-model en de twee bijkomende principes van programma-integriteit en professionele discretie.  

Risicofactoren die kunnen bijdragen aan recidivisme: leeftijd, aantal eerdere delicten, psychopathologie, drugsgebruik, delinquente peers. Mogelijke moderatoren bij de interventies: type, intensiteit, duur en start van de interventie.  

De huidige studie heeft als doel inzicht verkrijgen in de effectiviteit van de nazorgprogramma’s om recidivisme te verminderen. Welke componenten van het programma en welke kenmerken van de cliënt zijn van belang? 

Methode 

Er zijn alleen experimentele (RCT) of quasi-experimentele studies gebruikt. Alleen programma’s die een behandelmodaliteit hadden (zoals vaardigheidstraining, counseling en cognitieve gedragstherapie) waren toegankelijk. De participanten waren zowel man als vrouw met verschillende etnische achtergronden. De minimumleeftijd was 10 jaar, de maximumleeftijd was 25 jaar. Recidivisme werd gemeten door arresten en beschuldigingen o.b.v. officiële rapportages na te gaan. 

Resultaten 

In totaal zijn er 22 onafhankelijke studies gebruikt waaruit bleek dat nazorgprogramma’s een klein positief effect had op recidivisme, vergeleken met jongeren die geen/normale zorg ontvingen. 

Moderatoranalyse 

• Sample kenmerken: programma's hadden meer effect bij oudere jongeren, dan bij jongere jongeren. Ook studies met een groter aandeel van etnische minderheid hadden een groter effect en ook studies met een grotere proportie gang-involvement hadden een groter effect. Een hoger aandeel van drugsgebruikers was juist negatief geassocieerd met effect (dus minder succes). 

• Behandelkenmerken: een hogere intensiteit van contact met de jongere leidde tot een groter effect. 

• Grotere effecten wanneer de zorg gefocust was op het individu. Een kleiner, maar positief effect voor systemische behandeling, en een negatief effect voor behandelingen die bestonden uit een combinatie van individuele en systemische focus. 

• Grootste effect voor individuele behandeling, wanneer dit gecombineerd werd met groepsbehandeling, werd het effect negatief.  

• Quasi-experimentele studies hadden grotere effecten dan de experimentele studies. 

Discussie 

Nazorgprogramma's hebben een klein en positief effect op recidive vergeleken met controlegroep. De moderatoranalyse toonde dat het het meest effectief is wanneer het goed is geïmplementeerd en bestaat uit intensieve individuele behandeling gericht op ‘oudere’ jongeren, met een hoog recidiverisico. Starten met het programma voordat de jongere terugkeert naar de maatschappij + leeftijd van eerste delict + aantal eerdere arresten hebben geen invloed op de effectiviteit van het programma. 

Het meest effectief voor hoge risico: etnische minderheid, jongeren in gangs. Drugsgebruik is geassocieerd met een kleiner effect (dit is tegen de verwachting in). Het kan van belang zijn om een aparte module aan de behandeling toe te voegen voor drugsgebruikers omdat er een sterk verband is tussen drugsgebruik en criminaliteit. 

Nazorg was effectiever in niet-gewelddadige samples dan in gewelddadige samples. Daarnaast bleek dat de duur van het programma minder belangrijk is dan de intensiteit van het programma. Groter effect wanneer de frequentie van contacten per maand werd verhoogd. 

Nazorg was het meest effectief wanneer de focus lag op de individuele dader, terwijl een focus op het sociale systeem kleinere, maar nog steeds positieve effecten had. Wanneer de interventie gefocust was op zowel individu als sociaal systeem, dan was het effect negatief > interventies moeten op één aspect focussen (bij voorkeur het individu). Wanneer individuele therapie gecombineerd werd met groepstherapie, kwam er ook een negatief effect. Er is weinig steun voor de effectiviteit van groepsinterventies (er kan zelfs een toename in criminaliteit zichtbaar zijn). 

Nazorg had meer positieve uitkomsten wanneer er werd vergeleken met controlegroepen waarbij er geen interventie werd gegeven dan bij ‘normale zorg’. Er waren geen verschillen in uitkomst tussen nazorgprogramma’s die startten tijdens of na detentie.  

Meer recent gepubliceerde studies hadden betere uitkomsten dan oudere studies. Daarnaast was de lengte van follow-up tijd negatief verbonden met de effect size. Follow-up data van 12 maanden of ouder hadden een kleiner effect. Er is dus een sterk korte-termijn effect dat vervaagd over de tijd.