Verordening 2015/1589 van de Raad van 13 juli 2015 tot vaststelling van nadere bepalingen voor de toepassing van artikel 108 van het Verdrag (Procedure Staatssteun, geconsolideerde versie), PB 2015, L 248/9.

De procedureverordening gaat over de toepassing van de staatsteunregels uit artikel 108 van het Verdrag betreffende de Werking van de Europese Unie. Omdat de oude procedureverordening (Verordening 659/1000) meermalen ingrijpend is gewijzigd, is ten behoeve van de duidelijkheid en een rationele ordening van de tekst overgegaan tot codificatie van die verordening. Dit heeft geleid tot de nieuwe procedureverordening (EU) 2015/1589. Deze verordening is van toepassing op steun in alle sectoren.

Op grond van art. 108 VWEU is de Commissie bevoegd om te beslissen of staatssteun verenigbaar is met de interne markt. Met het oog op de rechtszekerheid wordt omschreven wanneer steun moet worden beschouwd als bestaande steun. Overeenkomstig art. 108 lid 3 VWEU moeten geplande nieuwe steunmaatregelen steeds ter kennis van de Commissie worden gebracht en kunnen alleen met haar toestemming tot uitvoering worden gebracht.

De EU lidstaten moeten samenwerken met de Commissie en haar alle inlichtingen verschaffen om haar taken uit hoofde van deze verordening te kunnen vervullen. Elk voornemen om nieuwe steun te verlenen moet tijdig door de betrokken lidstaat bij de Commissie worden aangemeld. De Commissie doet dan onderzoek naar de aanmelding. Als het na een eerste onderzoek tot de bevinding komt dat de aangemelde maatregel twijfel doet rijzen over de verenigbaarheid ervan met de interne markt, neemt zij een besluit dat ertoe strekt de procedure overeenkomstig art. 108 lid 2 VWEU in te leiden (besluit tot inleiding van de formele onderzoeksprocedure). Dit besluit behelst een samenvatting van de relevante feiten en rechtspunten, een eerste beoordeling van de Commissie en de redenen waarom getwijfeld wordt aan de verenigbaarheid met de interne markt. De betrokken lidstaat en de andere belanghebbenden kunnen hier dan op reageren.

Dan moet de Commissie de formele onderzoeksprocedure beëindigen door het nemen van een besluit. Hiervoor gelden de volgende opties:

• Bevinding dat die maatregel geen steun vormt (Positieve beschikking).

• Bevinding dat de twijfel over de verenigbaarheid van die maatregel met de interne markt is weggenomen. De steun wordt verenigbaar met de interne markt verklaard (Positief besluit). In het besluit wordt nader aangegeven welke uitzondering uit hoofde van het VWEU is toegepast.

• De Commissie kan aan een positief besluit voorwaarden verbinden die haar in staat stellen de steun als verenigbaar met de interne markt te beschouwen, alsmede verplichtingen opleggen die het toezicht op de naleving van het besluit mogelijk maken (Voorwaardelijk besluit).

• Bevinding dat de aangemelde steun niet met de interne markt verenigbaar is. Besluit dat de steun niet tot uitvoering mag worden gebracht (Negatief besluit).

Als negatieve besluiten worden genomen in gevallen van onrechtmatige steun, besluit de Commissie dat de betrokken lidstaat alle nodige maatregelen moet nemen om de steun van de begunstigde terug te vorderen (terugvorderingsbesluit). In de artikelen 16 lid 2 en 33 e wordt voorgeschreven op welke wijze de lidstaten (voor zover dit nog niet door de EC is bepaald) het bedrag aan te betalen rente ter zake van terug te vorderen staatssteun moeten bepalen. In deze artikelen is o.a. bepaald dat de EC het rentepercentage bepaalt en dat de rente betaalbaar is vanaf de datum waarop de onrechtmatige steun voor de begunstigde beschikbaar was tot de datum van daadwerkelijke terugbetaling van de steun. In artikel 33 is bepaald dat de EC bevoegd is om uitvoeringsbepalingen vast te stellen met betrekking tot het rentepercentage.