The city orphanage

In dit weeshuis verblijven ongeveer 50 tot 60 geestelijk en/of lichamelijk gehandicapte kinderen/volwassenen. Ook verblijven er een aantal weeskinderen zonder beperking.

Baby's/ peuters

Hier worden baby's opgevangen die door de ouders zijn afgestaan omdat de ouders niet voor hun kunnen zorgen. Als een kind na de bevalling word afgestaan en bij the city terecht komt word er een oproep op tv gedaan. De ouders krijgen 30 tot 60 dagen bedenktijd om er voor te kunnen kiezen hun kind alsnog zelf te willen opvoeden. Reageren de ouders niet binnen deze tijd, dan is het kind officieel van the city. Als het kind gezond is word het vrijwel altijd afgestaan ter adoptie. Het gebeurd maar zelden dat een kind met een handicap geadopteerd word, maar de mogelijkheid is er.

De kinderen verblijven op deze groep tot een jaar of 4/5. Daarna gaan ze afhankelijk van hoe goed ze zichzelf kunnen redden naar de volgende groep.

Kleuters/ kinderen

De kinderen die zelfredzaam zijn gaan naar de kleuter/ kinder groep. Naar ons idee is de richtlijn hiervoor of ze zelfredzaam zijn in de zin van: zijn ze zindelijk, of hebben ze de mogelijkheid hiertoe en kunnen ze zichzelf voortbewegen. De kinderen hier hebben niet altijd een beperking maar de meeste hebben een lichte verstandelijke beperking of een lichamelijke beperking. Sommige van de kinderen gaan naar school toe. De kinderen verblijven in deze groep tot een jaar of 12/13. Als de kinderen oud genoeg zijn om voor zichzelf te zorgen gaan ze denk ik hun eigen weg. Het is mij niet geheel bekend wat er met ze gebeurd. Ook is er de mogelijkheid voor degene die zichzelf niet kunnen redden om hun leven lang in the city te verblijven. Ze helpen dan zoveel ze kunnen mee in en om the city, met de huishoudelijke dingen maar ook in de verzorging.

De heren

In deze groep verblijven de jongens/heren met een beperking. De mensen met een lichamelijke beperking en een verstandelijke beperking zitten hier door elkaar. Zo zijn er een aantal jongens met een ernstig lichamelijke en verstandelijke beperking, zij kunnen wel nog zitten, en is er een jongen die alleen niet kan lopen maar wel naar school gaat. Het contrast is zo groot en natuurlijk super sneu voor de jongen die alleen een lichamelijke beperking heeft. Hij is namelijk de enige in deze groep. De andere hebben allemaal een matige tot ernstige verstandelijke beperking. De jongens zitten er vanaf een jaar of 13 en komen hier denk ik nooit meer vandaan.

De dames

De dames groep zoals wij het noemen bleek toch niet helemaal een dames groep te zijn. Op deze groep verblijven de mensen met een meervoudig compelxe handicap. De haren zijn vaak kort geknip waardoor slecht te zien is of het om een dame of heer gaat. Ze zijn niet in staat om te lopen en liggen de hele dag in bed of op de grond. En zijn drie dames met een iets lichtere lichamelijke en verstandelijke beperking, die met hulp van ons kunnen lopen. Vandaar dat we het de dames groep zijn gaan noemen. Ik vermoed dat ze ook hier vanaf een jaar of 13 verblijven.

Werkzaamheden

Wij zijn van 14:00 tot 17:00 in the city om te helpen. We starten de dag bij de kleuters/kinderen en nemen ons eigen speelgoed voor ze mee. Ze staan ons vaak al enthousiast op te wachten! Als er de mogelijkheid is proberen we soms iemand mee naar buiten te nemen maar over het algemeen word er binnen gespeeld. De kinderen hebben sinds kort bedden om op te slapen. Daarvoor sliepen ze op de grond. Waar ze verblijven is een soort lokaal met achterin een opberghok en een douche/wc. Dit lokaal is tevens hun slaapkamer en eetkamer. Als ze gaan eten worden er wat plastic tafels gepakt en krukjes waaraan ze kunnen zitten. We spelen ongeveer 45 minuten tot een uur met de kinderen. Daarna gaan we naar de dames groep.

Bij de dames helpen we wet eten geven. Omdat het grootste deel niet kan lopen of zitten gebeurd dit op de grond of in bed. De dames hebben al wat langere tijd bedden, wel zonder matras, wat overigens heel normaal is in Vietnam. Het is eerder een uitzondering als je wel een matras hebt, dit is alleen weg gelegd voor de rijke Vietnamese. De dames/ heren op deze groep liggen veelal met zijn tweeën in een bed. Na het eten nemen we Een aantal mensen mee naar buiten. Er zijn rolstoelen gesponsord van het geld dat de vrijwilligers betalen om deel te mogen nemen aan de projecten. Het zijn alleen meer kinder rolstoelen dus kunnen we alleen de kleinere mee naar buiten nemen. De grotere zijn te zwaar voor ons om te tillen. Ook hier blijven wij ongeveer 45 minuten.

Bij de mannen is het soms lastig om wat met ze te doen. Er is minder zorg bij de heren en daardoor ruikt het er vaak niet fris. Ook zijn de meeste niet zindelijk en blijft het plas en braaksel soms de halve dag op de vloer liggen. Er word helaas weinig naar ze omgekeken door de leiding. Er zit vaak 1 personeelslid bij de kleuters, 4 bij de vrouwen, 4 bij de baby's en er komt soms eens iemand bij de heren kijken. De heren genieten er erg van om ballonnen op te blazen. Het is niet verstandig om al het speelgoed mee naar binnen te nemen omdat ze vloer vaak zo vies is, maar bellenblaas en ballonnen gaat prima. Ook zijn sommige al helemaal gelukkig met alleen een knuffel of wat aandacht. Andere zijn erg in zichzelf gekeerd en kan je weinig tot geen contact mee krijgen. De heren hebben helaas nog maar 1 bed, dus zitten zij de gehele dag op de grond. Er is maar 1 iemand die kan lopen, de andere kruipen of kunnen alleen maar liggen/ zitten. Na weer z'n 45 minuten gaan we naar de baby's.

De baby's en kleuters zitten in twee verschillende lokalen die naast elkaar zitten. De baby's tillen we uit de wieg en gaan we liedjes zingen of gewoon even met ze zitten. Bij de kleuters gaan we met ze spelen, met ons eigen meegebrachte speelgoed. Want zelf hebben ze geen speelgoed daar. De baby's peuters liggen de gehele dag in de wieg en worden er niet tot nauwelijks uit gehaald. Ze zijn daarom ook erg blij als wij komen.