Flashback: Eerder geschreven blogs

24.12.2012
Een blog bijhouden lijkt zo makkelijk, maar onthouden dat je er een hebt is toch echt best lastig. Gisteravond in bed schoot het me te binnen, en nu zit ik hier, aan de keukentafel met een bak koffie een blog te schrijven.

En nu zie je dit kistje hierboven, een goed gevuld kistje met geld. Zuurverdiend geld voor Uganda. What happened? Sponsoracties happened :D

Zo heb ik een presentatie gegeven in een bejaardenhuis. Alle mensen waren zo enthousiast dat ik er zelf nog veel enthousiaster over raakte dan dat ik al was. En dan lijkt het nog veel langer te duren tot het dan eindelijk 20 juli is. :( Ik heb er een pot neergezet en die is een aantal keren rondgeweest. Met deze pot het ik maarliefst €71,15 opgehaald.

2212: zaterdagmiddag, mijn vader stond te koken terwijl ik met stoelen en tafels aan het slepen was, drinken klaarzette etc. Rond half 6 stroomden de eerste 2 mensen (van de 28) binnen voor het etentje dat ik georganiseerd had. De bedoeling was dat iedereen die kwam eten een tientje meenam. Toen we die avond alleen nog maar met ons gezin + 2 goeie vriendinnen en nog een paar kennisen zaten, bleekt toch echt dat er meer dan €400 euro in de pot zat. :D

Je kent het wel, die irritante mensen die je zo'n twee weken voor kerst ''prettige kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar namens FRL'' wensen. Ook ik, als trouwe folderbezorgster (ahum), heb hier aan meegedaan. Hier heb ik weer even €110 mee opgehaald.

Ik zit nu op een totaal bedrag van ongeveer €875 en ik ben hier hartstikke blij mee :D Alle donaties, giften, ideeën voor verdere sponseracties etc. zijn welkom! :)

31.05.2013
Vorig weekend wees Brenda me er even op hoe weinig ik op mijn weblog plaatste. Na haar groot gelijk gelijk te geven, zit ik nu weer braaf voor mijn laptopje, begonnen aan een weblog waar ik eigenlijk geen leuk begin voor kan bedenken.

Voorbereidingsdag part I was een groot succes. De dag voor de voorbereidingsdag (wat een klus he, om een blog te lezen én te begrijpen als het op zo'n Hester-achtige-manier geformuleerd is) sliepen we bij Puck. Onder 'we' vallen Tanja, Marissa & ik. Puck had ik al een keer eerder gezien omdat ze hier in Leeuwarden was & daarom gezellig bleef slapen.

S'ochtends vroeg, 20 april 2013: Het was pak hem beet, kwart over 10 toen we daar dan zaten. In een kringetje, braaf voor ons uit starend en verlegen. Twee begeleiders en zo'n 16 a 17 Worldmappers. Gestrand op een school in Utrecht. Daar zaten we dan. Oog in oog met onze reisgenoten. Die met wie je twee weken 'gedropt' wordt in Uganda. Erg? Nee hoor, geen probleem! Want die 'gestrande Worldmappers' bleken erg gezellig te zijn. Al snel klikte het & werd ik steeds blijer, vrolijker en nog een stuk of 36 synoniemen van het woord 'enthousiaster.

Na een kennismakingsrondje en een paar opdrachten (denk aan: op lengte & leeftijd gaan staan, wat vertellen over jezelf etc.), gingen we over naar het informatieve gedeelte. Laten we het zo zeggen: deze informatielessen boeien me nogal meer dan Historische Letterkunde (Nederlands) of het berekenen van een spreidingsbreedte (wiskunde). Uiteindelijk hebben we ook het programma voor onze reis te zien gekregen. Geen problemen met onder andere een safari, project Cepo (organisatie opgericht door drie jonge vrouwen, waar we fuel savind stoves gaan maken), project Lwengo (een project dat zich richt op varierende basisbehoeften) & het bezoeken van Lake Bunyonyi.

Na een geweldige dag in Utrecht, waarin ik maarliefst 2 keer een stoelendans heb gedaan (en dat na zo'n geschatte 6 jaar) & een poging deed om op een ballon te gaan liggen zonder dat hij knapte (Opdracht van 'Breekjaar', grenzen verleggen) werd het tijd voor the serious bussiness. Lees: presenteren aan de ouders. We werden in kleine groepjes gedeeld en hebben een quiz gemaakt voor de ouders, om hun kennis over Uganda te testen.

En qua €€€€€€€? Daar zit ik niet meer over in. Dat komt goed. Mensen zeiden dat het me echt niet ging lukken: zo'n 2500 euro bij mekaar schrapen. Maar als je iets wil, kan dit & lukt het je ook. En dit is wat ik wilde. En het lukt me ook nog. Uganda is een droom die uitkomt. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik over 50 dagen oog in oog sta met kleine arme kindertjes.

Morgen is het tijd voor de tweede voorbereidingsdag. Ik ga nog een paar Worldmappgers ontmoeten (die er vorige keer niet bij waren) & Marissa heeft me al overgehaald om de Starbucks in Utrecht s'ochtends gezelschap te houden. Des te meer redenen om er zin in te hebben, ondanks mijn trein die 0704 al vertrekt! :)