Constitutioneelrecht werkgroep

Week 1

Het verbieden van een partij, die als doel heeft vrouwen hun politieke rechten te ontnemen, is in strijd met de uitgangspunten van de democratische rechtstaat.

Ik ben het niet eens met de stelling dat het verbieden van een partij, die als doel heeft vrouwen hun politieke rechten te ontnemen, in strijd is met de uitganspunten van de democratische rechtstaat. Ik zal eerst een korte toelichting geven het begrip democratische rechtstaat.

Nederland is een democratie. Dat Nederland een democratie is houdt in dat de burgers invloed hebben op hoe het land bestuurd wordt en door wie het land bestuurd wordt. Iedereen die 18 jaar of ouder is, heeft kiesrecht. Een democratie neemt als uitganspunt: de gelijkwaardigheid van mensen.

Nederland is ook een rechtsstaat. Een rechtsstaat is erop gericht dat burgers beschermd zijn tegen machtsmisbruik door de staat zelf. Kenmerkend voor een rechtsstaat is dat de staatsorganen zijn onderworpen aan het recht. Het betekent ook dat iedereen die het ergens niet mee eens is, aan een onafhankelijke persoon mag vragen hoe het zit. Die onafhankelijke persoon is de rechter.

Uit deze omschrijvingen komt naar voren dat de gelijkwaardigheid en bescherming van mensen voorop staat in een democratische rechtstaat. Als een partij als doel heeft vrouwen hun politieke rechten te ontnemen dan werkt deze partij niet mee aan de gelijkwaardigheid van mensen en ook niet aan het beschermen van burgers. Als vrouwen geen politieke rechten meer zouden hebben dan vervalt het uitganspunt van democratie dat iedereen die 18 jaar of ouders is kiesrecht heeft. Daarom moet mag de democratische rechtstaat dan ingrijpen en deze partij verbieden.

Opdrachten

1. Er is niet voldaan aan de vereisten die voor en democratische rechtsstaat gelden. Omdat:

• ‘Kan aan rechters aanwijzingen geven’. Dit is in strijd met onafhankelijke rechtspraak.
• ‘Het staatshoofd benoemt de helft van de volksvertegenwoordiging.’ Daardoor is de wetgevende macht niet democratisch gelegitimeerd.
• ‘Partijen kunnen slechts na goedkeuring van hun programma door de overheid deelnemen aan verkiezingen’. Is ook in strijd.
• ‘Kritiek op het staatshoofd wordt gestraft, ook zonder dat er daarvoor een wettelijke basis is.’ Dit voldoet niet aan het legaliteitsbeginsel en vrijheid van meningsuiting.

2. Is Nederland: de regering heeft niet alleen de uitvoerend macht maar vormt ook onderdeel van de wetgevende macht. Ministers worden niet gekozen maar bij koninklijk besluit benoemd. Datzelfde geldt voor rechters. Een belangrijk orgaan dat de regering adviseert op het gebied van de wetgeving, heeft ook rechtsprekende taak (Raad van State). Partijen kunnen alleen onder hun partijnaam aan de verkiezingen deelnemen, indien deze is geregistreerd. Extreme partijen kunnen onder omstandigheden worden verboden.

Uit de Nederlandse Grondwet valt niet op te maken dat Nederland een democratie is.

Is te vinden in art. 4, 50, 54, 81 GW.

De kern van het parlementair stelsel is de vertrouwensregel, door die regel is de uitvoerende macht in Nederland democratisch gelegitimeerd. Dit is een ongeschreven regel!

Een land dat geen democratie is, kan ook geen rechtstaat zijn.

Week 2

Volgens een aanhangig grondwetswijzigingsvoorstel (kamerstukken II 2010-2011, nr.32857) maakt de Koning geen deel meer uit van de regering.

Ik ben voor het voorstel omdat:

• Erfopvolging is immoreel. Het koningschap werkt op basis van erfopvolging. Met andere woorden: de koning is koning omdat zijn moeder koningin was. De koning hoeft nergens aan te voldoen. Bij ieder ander zou er worden geselecteerd op bepaalde capaciteiten, maar bij de koning worden er totáál geen eisen gesteld. Gevangenisstraf of een boete dreigt voor wie hem durft te beledigen. Ook is hij politiek onschendbaar. Al deze dingen gaan in tegen elke moraal en gaan óók in tegen regel 3 van de grondwet: ‘’alle Nederlanders zijn op gelijke voet in openbare dienst benoembaar”. 
• Het koningshuis brengt hoge kosten met zich mee.
• De koning is onschendbaar. Dit is ondemocratisch. Het kernpunt van een democratie is dat leiders verantwoording moeten afleggen aan het volk. Momenteel hebben we een staatshoofd dat juridisch onschendbaar is en geen verantwoording af hoeft te leggen en nooit afgezet kan worden. Dat is niet wenselijk in een democratie.
• Het koningschap gaat in tegen art.1 GW. Volgens Artikel 1 van de Nederlandse Grondwet moet iedereen in alle gevallen gelijk behandeld worden. Dit is bij het Koningshuis niet het geval aangezien zij een voorkeursbehandeling boven de rest van het Nederlandse volk krijgen.
• Macht heeft de Koning niet. Voor het uitvaardigen van wetten en besluiten zijn de handtekening nodig van zowel de Koning als een minister. 

Opdrachten

6.

P8 toepassen: Gemeenschapspartij 18000 overschot en Z&V 42 000 overschot dus dan krijgt Z&V de restzetel.

P7 toepassen (het systeem van de grootste gemiddelde): aantal stemmen/het aantal zetels als die partij de restzetels zou krijgen als hij de restzetel kreeg

Dus Z&V= 102000/2= 51000
Gemeenschapspartij= 378000/7= 54000 dus deze partij krijgt de restzetel

Als het stemcijfer lager is dan de kiesdeler komt deze partij niet in aanmerking voor de restzetel.

Week 3

Een regeerakkoord past niet goed binnen een dualistische verhouding tussen parlement en regering en de mogelijkheid van effectieve controle vermindert.

• Naar de leer van dualisme hebben regering en Staten-Generaal ieder een eigen verantwoordelijkheid en de een is niet gesteld boven de ander.
• Een regeerakkoord bevat de tussen coalitiefracties in de Tweede Kamer afgesproken hoofdlijnen van het beleid dat het kabinet moet uitvoeren.
• Nederland heeft een dualistisch stelsel maar dat bekent niet dat er in de praktijk altijd onafhankelijk wordt gehandeld. Dit zie je vooral tijdens de kabinetsformaties, wanneer fracties nauw betrokken zijn bij het opstellen van het regeringsprogramma. Een regeerakkoord past daarom ook niet goed binnen een dualistische verhouding tussen het parlement en de regering en verminderd de mogelijk van een effectieve controle.
• In de praktijk blijken er echter altijd wel controversiële punten te bestaan waarover onderhandeld moet worden. Dat heeft vaak compromissen tot gevolg. Eén en ander betekent dat regeerakkoorden van coalitiefracties die elkaar niet zo liggen vaak zeer duidelijke en gedetailleerde afspraken bevatten. Daarmee willen de partijen voorkomen dat er een 'tijdbom' onder het kabinet ligt. Ook de wens van coalitiefracties om zo veel mogelijk eigen voorstellen (bijvoorbeeld van de fracties zelf of uit het verkiezingsprogramma) te 'verzilveren' leidt tot omvangrijke en gedetailleerde regeerakkoorden. Overigens kan ook het niet bereiken van overeenstemming leiden tot lijvige regeerakkoorden, namelijk als dit verhullend wordt geformuleerd in lange, 'wollige' passages.
• Tijdens de kabinetsformatie stelt de (in)formateur samen met de toekomstige coalitiepartners het regeerakkoord. Uitgangspunten voor de onderhandelingen hierover zijn de verkiezingsprogramma's van de deelnemende partijen. Hoe dichter partijen bij elkaar staan en hoe groter het onderlinge vertrouwen, hoe makkelijker het is overeenstemming te bereiken. Het regeerakkoord kan dan beperkt blijven tot hoofdlijnen van het te voeren beleid.
• Coalitiefracties hebben niet meer de vrijheid om op het regeerakkoord gebaseerde kabinetsvoorstellen te verwerpen of wijzigen, tenzij ze bereid zijn een kabinetscrisis te riskeren. Een regeerakkoord beperkt dus het dualisme tussen Tweede Kamer en kabinet.
• De kern van de machtenscheiding is dat de drie machten elkaar kunnen controleren door middel van verantwoordelijkheid. Maar wat er gebeurt is dat bewindslieden, minister of zelfs fracties zich gaan verschuilen achter regeerakkoordafspraken waardoor er geen verantwoordelijk persoon meer is.

Een regeerakkoord vormt een versterking van de democratie.

• Een regeerakkoord bevat de tussen coalitiefracties in de Tweede Kamer afgesproken hoofdlijnen van het beleid dat het kabinet moet uitvoeren.

• Besluiten worden zonder last genomen, dit is art.67 GW.
• In 2012 is een nieuwe procedure van kabinetsformatie in het leven geroepen door de opname van art. 139a in het regelement van orde van de Tweede Kamer. Hierdoor lijkt aan het persoonlijke optreden van de koning tijdens de formatie een einde te komen.

Opdrachten

Wetsvoorstel wordt verworpen als de meerderheid tegen is.

Leden mogen niet geboden zijn aan een regeerakkoord (art.67 lid 3 GW)

De vertrouwensregel dient niet in dezelfde mate te gelden in de Eerste Kamer en ministers omdat de Tweede Kamer sterker gedemocratiseerd is (gekozen door volk), de Tweede Kamer heeft meer bevoegdheden.

Novelle vindt plaats in de Eerste Kamer. Het is een goed wetsvoorstel maar op bepaalde punten moet het worden veranderd.

Niemand kan een wetsvoorstel die bij de Eerste Kamer ligt wijzigen. Een novelle wijzigt dus niet het oorspronkelijke wetsvoorstel! Er ontstaan dus 2 wetten. Novelle gaat een beetje tegen recht van amendement in: aanwerpen of verwerpen.

Week 4

Ik ben het eens met de stelling dat delegatie van wetgevende bevoegdheid door de formele wetgever staat op gespannen voet met de uitgangspunten van de democratische rechtsstaat.

• Nederland is een democratie. Dat Nederland een democratie is houdt in dat de burgers invloed hebben op hoe het land bestuurd wordt en door wie het land bestuurd wordt. Iedereen die 18 jaar of ouder is, heeft kiesrecht. Een democratie neemt als uitganspunt: de gelijkwaardigheid van mensen.
• Grondregels van een democratische staatsorganisatie
  
  • Geen bevoegdheid zonder grondslag in wet of Grondwet. Legaliteitsbeginsel.
  • Niemand kan een bevoegdheid uitoefenen zonder verantwoording schuldig te zijn of zonder dat op die uitoefening controle bestaat.
• Art.10:13 Algemene wet bestuursrecht: ‘Onder delegatie wordt verstaan: het overdragen door een bestuursorgaan van zijn bevoegdheid tot het nemen van besluiten aan een ander die deze onder eigen verantwoordelijkheid uitoefent.’
• Het legaliteitsbeginsel wordt dikwijls slechts in formele zin nageleefd, doordat de door regering en Staten-Generaal gemaakte wet nauwelijks inhoudelijke regels bevat maar de bevoegdheid deze vast te stellen overdraagt (delegeert) aan lagere instanties, zoals de regering of ministers. De burger vindt de voor hem relevante regels dan niet in de formele wet, maar in die – wel op de formele wet berustende – lagere voorschriften.
• In de meeste gevallen delegeert de wetgever zonder parlementaire controleregeling. Dit gaat tegen grondregel 2 in.
• Art.10:16 lid 2: Degene aan wie de bevoegdheid is gedelegeerd, verschaft het bestuursorgaan op diens verzoek inlichtingen over de uitoefening van de bevoegdheid. Dit betekent dat er alleen verantwoording en controle is wanneer er om gevraagd wordt en er dus bevoegdheid zonder controle mogelijk is. Dit gaat tegen grondregel 2 in.
• Het is in strijd met de machtenscheiding.

Ik ben het niet eens met de stelling dat delegatie van wetgevende bevoegdheid door de formele wetgever staat op gespannen voet met de uitgangspunten van de democratische rechtsstaat.

• Door de vele belangen die in een dichtbevolkt land als het onze regeling tot in details nodig hebben, is de wetgever niet meer in staat al deze details zelf vast te stellen. De wetgever volstaat er daarom vaak mee van bepaalde materies de hoofdlijnen uit te stippelen en de uitwerking op te dragen aan een ander orgaan: delegatie.
• Lagere regelgever niet zelfstandig: als de Grondwet delegatie toe staat dan is het aan de formele wetgever om uit te maken of, in hoeverre en aan wie deze delegatie zal plaatsvinden. De lagere regelgever is wat zijn regelingsbevoegdheid betreft dus afhankelijk van de beslissing van de formele wetgever.
• Art.10:16 lid 2: Degene aan wie de bevoegdheid is gedelegeerd, verschaft het bestuursorgaan op diens verzoek inlichtingen over de uitoefening van de bevoegdheid.
• De gedelegeerde regeling moet vaak voordat zijn in werking treedt, ter kennis van het parlement worden gebracht, zodat de kamers de gelegenheid hebben er met de betrokken minister over van gedachten te wisselen.
• Delegatie van wetgevende bevoegdheid aan regering of minister heeft, behalve het voordeel van ontlasting van het parlement, nog de aantrekkelijkheid dat door de veel eenvoudiger procedure voor de totstandkoming van algemene maatregelen van bestuur en ministeriële regelingen veel sneller kan worden gereageerd op maatschappelijke ontwikkelingen.

Opdrachten

Week 5

De burgemeester dient benoemd te worden (tegen)

• Sinds de 19e eeuw kennen wij in ons land de door de Kroon benoemde burgemeester, de regering benoemd op voordracht van een commissie vanuit de gemeenteraad een burgemeester, als de commissaris van de koningin en de minister van binnenlandse zaken het hiermee eens zijn dragen ze die persoon voor aan de koningin en zij bekrachtigd de keuze. Dit is opgenomen in zowel de Grondwet (art.131) als de Gemeentewet (art.61)

• Een burgermeester dient benoemd te worden en niet gekozen.

• De burgemeester moet namelijk boven de partijen staan en daar is hij beter toe in staat als hij door de Koning is gekozen. Ik zal even de nadelen van een gekozen burgermeester toelichten:

• Het nadeel van een gekozen burgemeester zou zijn dat de kiezers wellicht incapabele of populistische mensen kiezen en/of mensen die toevallig al grote bekendheid genieten, bijvoorbeeld als artiest of als sporter. Hij wordt dan gekozen vanwege zijn populariteit en niet vanwege zijn kwaliteit.
• Andere nadelen zijn dat ofwel de gekozen burgemeester te weinig bevoegdheden heeft om de verwachtingen waar te maken, ofwel de burgemeester buitenproportioneel veel bevoegdheden krijgt. Daardoor zouden andere gezagsdragers, zoals bijvoorbeeld wethouders, sterk aan macht inboeten.
• Een risico is ook dat er gemeenten zullen zijn waar burgemeester en gemeenteraad niet goed met elkaar kunnen samenwerken (bijvoorbeeld omdat de meerderheid van de gemeenteraad uit een andere politieke stroming komt dan de burgemeester), terwijl ze wel voor vier jaar aan elkaar vastzitten. Beide partijen kunnen in een dergelijke situatie een beroep doen op hun eigen kiezersmandaat en dan ontstaat er een bestuurlijke patstelling.
• Andersom is er door de strijdige programma's en verschillende mandaten van burgemeester en gemeenteraad juist veel samenwerking nodig tussen beiden. Dat komt het dualisme, de transparantie en de slagvaardigheid in de gemeentepolitiek ook niet ten goede.
• Tot slot kan de rijksoverheid geen spreidingsbeleid meer voeren als de burgemeester rechtstreeks gekozen wordt. Bij een benoemde burgemeester heeft de minister de mogelijkheid om de burgemeestersposten op een evenwichtige manier te verdelen over politieke partijen, over mannen en vrouwen en over autochtone en allochtone Nederlanders. Dit kan nuttig zijn bij de emancipatie van vrouwen en allochtonen in de politiek. Voorstanders van de gekozen burgemeester stellen daar echter tegenover dat het ook een onderhandse verdeling van baantjes tussen politieke partijen in de hand werkt.
• Dit zijn de redenen om niet voor een gekozen burgermeester te kiezen maar voor een burgermeester die benoemd wordt.

De burgermeester dient niet benoemd maar gekozen te worden (voor)

• Sinds de 19e eeuw kennen wij in ons land de door de Kroon benoemde burgemeester, de regering benoemd op voordracht van een commissie vanuit de gemeenteraad een burgemeester, als de commissaris van de koningin en de minister van binnenlandse zaken het hiermee eens zijn dragen ze die persoon voor aan de koningin en zij bekrachtigd de keuze. Dit is opgenomen in zowel de Grondwet (art.131) als de Gemeentewet (art.61)

• Het belangrijkste voordeel van een rechtstreeks door de bevolking gekozen burgemeester is de grotere democratische legitimatie: de kiezers krijgen de kans hun eigen burgemeester te kiezen, die daardoor ook kan rekenen op draagvlak onder de bevolking. Dit sluit aan bij de democratische rechtsstaat die Nederland is.
• Verkiezing van de burgemeester zorgt er ook voor dat burgers de bestuurders beter kunnen aanspreken op het te voeren en gevoerde beleid en de uitvoering daarvan. Daarnaast moet de democratisering van de benoeming zorgen voor meer helderheid en minder (partijpolitieke) willekeur.
• De verkiezing van de burgemeester draagt bij aan de versterking van diens positie en onafhankelijkheid. Door de recente aanpassingen in de Gemeentewet is het inmiddels erg onduidelijk wat de positie van de burgemeester is: hij wordt benoemd door de Kroon na uitgebreide gemeentelijke bemoeienis en soms een referendum dat niet bindend is, terwijl zijn verhouding met de gemeenteraad steeds meer richting vertrouwensregel gaat.[1]

Aantekeningen

In een federale staat heb je een grondwet voor de federatie en op niveau van de deelstaten. De federatie mag niet aan de grondwet van de deelstaten komen.  In NL grondwet-rijk-provincie-gemeente. Er moet een provincie staat, staat in GW, maar bevoegdheden worden bepaald door wetgever van de staat.  In federale staat richten de federaties helemaal hun eigen staat in. Zelfs eigen ministerpresident. Vertrouwensnorm: ministers kunnen niet aanblijven als tweede kamer vertrouwen opzegt. De grondwet zegt hier niks over is ongeschreven recht. Binnen gemeente tussen raad en wethouders is geschreven in de gemeentewet. Raad is hoofd van gemeente, b en w belast met uitvoering raad en de burgermeester ook uitvoerend maar alleen met openbare orde. Politie staat onder gezag burgermeester, sluit aan bij feit dat burgermeester belast is met openbare orde. Noodbevoegdheden belangrijk omdat burgermeester wetten mag breken bij nood. De grondwet mag niet opzij gezet worden. De bovengrens: de verhouding tussen de gemeentelijke verordening en hogere regelingen. De chronologie is dan van groot belang. 

Je hebt een oudere apv en nieuwere wet= anterieure apv, art 122 gemeentewet. Emmense baliekluivers.

Of je hebt een hogere regeling en op een latere datum komt een apv= posterieure apv. Art 121 gemeentewet. 

Opdrachten

1. a. Welk orgaan heeft deze verordening vastgesteld?

Door de Gemeenteraad. De raad is zo belangrijk omdat de gemeenteraad het meest democratisch gelegitimeerd is. 

 b. Op grond van welke bepaling?

 Art 149 gemeentewet en 147 gemeentewet lid 1. 

2. Was de raad bevoegd om in daarvan het B&W met de uitvoering van de verordening te belasten?

ze moeten zich houden aan het kader van de gemeentewet. Hoofdregel is dat de b en w raadsverordeningen uitvoert, tenzij de burgermeester volgens de wet bevoegd is. op terrein openbare orde is voor de burgermeester, waaronder 174 lid 3: toezicht op openbare horeca. Dus het B en W mag niet deze taak van de burgermeester overnemen.  Over het algemeen voert B&W alle vordeningen uit behalve als het om art.174 Gemw gaat (openbare orde in het geding).

3.In art. 3.2 lid 7 krijg het College van B&W een bevoegdheid. Op grond van welke bepaling uit de uit de Gemeentewet was de raad bevoegd de in lid 7 omschreven bevoegdheid te delegeren aan het college van burgemeester en wethouders?

  art 156 lid 1 gemeentewet. Het gaat om delegatie van een regelgevende bevoegdheid. Beginsel is delegatie mag niet, behalve als het uitdrukkelijk is toegestaan. Dus het is toegestaan.

4. Een exploitant van een alcoholvrij bedrijf vraagt een terrasvergunning aan, terwijl zijn zaak dagelijks is geopend tot 02:00 snachts en in het weekend tot 3 uur snachts. Is de burgermeester bevoegd aan deze aanvrager een terrasvergunning te verlenen?  

Hij is wel bevoegd vergunning te geven, maar niet voor deze want het mag niet later dan de tijden in lid 6.

5. het lijkt erop dat de burgermeester vrij willekeurig gebruik maakt van zijn bevoegdheid vergunningen te verlenen. Op grond van welke nepaling kan de raad de burgermeester ter verantwoording roepen?

Op grond van art 180 Gemw.

6. De raad komt in meerderheid tot de conclusie dat de burgemeester met hem bevriende cafehouders heeft bevoordeeld en heeft daarom geen vertrouwen meer in de burgermeester.

Is hij nu verplicht om zijn ontslag aan te bieden?

A. Art 61 b nee mag niet. De raad kan een aanbeveling geven aan de grondwet. 61 b lid 2.  Geen vertrouwensregel tussen raad en burgermeester.

7. Is er ook enige vorm van bestuurlijk repressief toezicht op de uitgifte van vergunningen door de burgermeester?  

259 en 268 gemeentewet, ja.  Wie kan vernietigen: de regering. In de vorm koninklijk besluit. Art 268 gemeentewet jo. Besluiten van het gemeentebestuur.

Week 6

Geef een betoog voor of tegen de volgende stelling: 

De toenemende invloed van het internationale recht holt de parlementaire democratie uit.

• De artikelen 93 en 94 van de Grondwet zijn ineen tijd geschreven dat de internationale rechtsorde aan het begin van een enorme ontwikkeling stond. Het blijft nog altijd in ontwikkeling. Mijn stelling is dat de toenemende invloed van het internationale recht de parlementaire democratie uitholt.

• Verdragen kunnen dus voorrang hebben boven onze eigen grondwet. Dit vind je in Art 94 GW. Het parlement is dus een verliezer. 
• De EU heeft een eigen rechtsorde in het leven geroepen ten bate waarvan de nationale lidstaten hun soevereiniteit hebben begrensd. Het Europese recht kan dus directe werking hebben en gaat voor het nationale recht, volgens het van Gend en Loos en Consta/ENEL arrest.
• Daarnaast wordt de creatie van de rechtsorde, zoals verdragen, richtlijnen en verordeningen ook op Europees niveau gedaan. De nationale parlementen kunnen ook geen directe invloed uitoefen op de besluitvorming. De nationale parlementen kunnen wel indirecte invloed uitoefenen op de besluitvorming door ter verantwoording roepen van het betreffende afgevaardigde kabinetslid.
• Ook moeten de nationale parlementen getekende verdrag eerst nog ratificeren voordat het in werking treedt.
• De toenemende invloed van het internationale recht holt de parlementaire democratie uit omdat:
  
  • Het Europese rechtsdirecte werking heeft in het nationale recht. De creatie van de rechtsorde wordt daarnaast ook op Europees niveau gedaan. De nationale parlementen zijn veel meer bezig met de klein schaligere nationale problematiek.
• Daarnaast is het Europese Recht het hoogste recht en zal op het recht en het beleid van de Europese Unie voortgeborduurd worden.
   

De regering sluit in allerlei achterkamers verdragen en kan dan alleen goed of afkeuren. Soms zelfs alleen stilzwijgende goedkeuring. Verdragen kunnen dus voorrang hebben boven onze eigen grondwet. Art 94 GW. Het parlement is dus een verliezer. 

Rechter plicht om internationaal recht toepassen winnaar omdat hij mag toetsen aan verdragen. Bij Rita Verdonk zie je dit ook. Niet meer macht maar wel wet in formele zin opzijschuiven. 

Via het subsidiariteitsbeginsel worden nog wat dingen gered. Ook nog Europees parlement. Nauw betrokken bij maken Europese verordengingen en die worden gekozen door ons. 

Een winnaar is ook de regering want kan zonder veel bemoeienis van het parlement besluiten nemen met andere regeringen. 

Aantekeningen

Internationaal recht van oudsher gewoonterecht maar nu gecodificeerd in weens verdrag.  Ratificatie: staten verklaren dat ze zich binden aan een verdrag.  Bilateraal= 2 partijen.  Multilateraal= heel veel landen.  Wanneer gaat een verdrag in zijn werk, hier zijn afspraken over. Ratificatie is een condicio cine qua non. EVRM wordt vaak verdrag van Rome genoemd. Het is de dag van sluiting niet wanneer het geratificeerd wordt.

Nationale term goedkeuring en ratificatie worden altijd door elkaar gebruikt. 

Stilzwijgende goedkeuring: wordt toegezonden aan beide kamers. 1/5 van de kamerleden het recht om te zeggen wij gaan niet akkoord met stilzwijgend, wij willen uitdrukkelijk.  Waarom stilzwijgende goedkeuring blokkeren als het geen afkeuring inhoudt? Je krijgt dan een kamerdebat, en democratisch gelimiteerd. Anders krijg je misschien verwijt tot achterkamertjespolitiek. Ook als het afwijkt van de grondwet. Dan met het wel met 2/3 meer.   Wat als je geen protest aanneemt, dan wordt het goedgekeurd dus als je het wil tegen houden is dat het enige wat je kan doen. Soms laat verdrag mogelijkheid toe bij bepaalde artikelen een voorbehoud te maken (art 17 geldt niet voor ons). Dit moet je kenbaar maken bij rectificatie. 

Ne varietur: omdat het niet meer veranderd wordt Consent to be bound A contrario: als het er niet staat geldt het niet A fortivio: des te sterker Juncto: in verbinding met

Goedkeuring: volkenrecht, geregeld in 91 GW Ratificatie: daarmee wordt het koninkrijk der nederlanden gebonden jegens andere landen, dit is dus niet bruikbaaar voor nationaal recht.  Instemming blz 387 388 boek. 

Tentamen 25 jan 2016

1a. Deze verorderining ziet niet alleen op de huishouding van de gemeente, maar ook op de prive sfeer van de burger. Dat is in strijd met art. 149 gemw jo. 108 gm j.o. 124 gw. Daarom is de verordening onverbindend, zie Wilnisser visser.

1b. ‘Het is verboden zich op de openbare weg zich door woord of gebaar op te dringen aan een ander, nadat deze duidelijk heeft gemaakt het contact niet op prijs te stellen.’

2a. 

• Burgermeester kan melden 273 gemw
• Besluit is in strijd met gemw en dus met recht, (art.132 lid 4 gw )dus kan vernietigd worden
• Besluiten van gemw. Kunnen vernietigd worden volgens art. 268 Gemw.

b. De burgermeester ziet toe op de agenten op straat (art.172 Gemw). De wethouder kan dus niet ter verantwoording worden geroepen want dit valt onder de taak van de burgermeester (art.172) en art. 169 Gemw: de wethouder kan alleen ter verantwoording worden geroepen door het college gevoerde bestuur.

3a. Nee want door straffen te handhaven regelingen kunnen niet in een amvb staan, zie art.89 lid 1 en 2.

 een zelfstandige algemene maatregel van bestuur zijn gebaseerd op grondwettelijke bevoegdheidstoedeling in . Art.89 lid 1GW. Uit lid 2 volgt dat alleen met machtiging van een wet in formele zin. De wet bepaalt de op te leggen straffen.

b. 89 lid 1 GW: bij koninklijk besluit vastgesteld. Een kb wordt ondertekend door koning en minister (art.47). De minister is verantwoordelijk, koning is onschendbaar. (art.42)

7a. Art.15 VUE (raad), raad van ministers (art.16). Zeggen waar ze uitbestaan.

Raad van Europa: organisatie waarbinnen het EVRM, ESH tot stand komen.

[1] https://www.parlement.com/id/vhnnmt7jydzb/benoemde_gekozen_burgemeester, geraadpleegd op 28-11-2016