Gevaarlijke honden Sint Oedenrode - Arrest

Gevaarlijke honden Sint Oedenrode (ABRvS 28-06-2017,ECLI:NL:RVS:2017:1690)

Feiten

Op 10 april 2015 hadden twee honden die bij de appellante in huis verbleven een postbode meermalen gebeten en daarbij zeer ernstig verwond. Ook appellante en een te hulp schietende buurman zijn gebeten en gewond geraakt. Een dierenarts heeft de honden direct ter plaatse laten inslapen. Een derde hond van de appellante is in beslag genomen. Korte tijd na het bijtincident heeft de appellante een andere hond, een pup van een van de twee bij het incident betrokken honden, onderdak verschaft.

Bij besluit van 20 april 2015 heeft het college de tuin en de woning van appellante in Sint-Oedenrode aangewezen als plaats waar het verboden is honden aanwezig te hebben, behorende tot het ras dat betrokken was bij een bijtincident op 10 april 2015, of vergelijkbare honden. Het bezwaar en beroep van de appellante is ongegrond verklaard.

ABRvS

Aanleiding voor het aanwijzingsbesluit is vooral het bijtincident, het feit dat er eerder meldingen bij de politie zijn gedaan door angstige buurtbewoners en het feit dat appellante de honden niet de baas was.

Volgens de Afdeling betreft de plaatsaanwijzing niet alleen de tuin, maar ook de woning van de appellante. Waardoor dit erop duidt dat de aanwijzing niet heeft plaatsgevonden vanwege bepaalde eigenschappen van de aangewezen plaats, maar eigenlijk is gekoppeld aan de persoon van de appellante.

Het college heeft niet bedoeld een concretiserend besluit van algemene strekking vast te stellen, maar appellante een persoonlijk verbod tot het houden van de honden op te leggen. Waardoor het college met het besluit een beschikking in de zin van artikel 1:3 lid 2 Awb heeft genomen en waarvoor de APV geen grondslag biedt. Van belang daarbij is dat een plaatsaanwijzing krachtens deze bepaling voor een ieder geldt en niet is verbonden aan individuele personen. Dat ook een particulier terrein op grond van de APV kan worden aangewezen als een plaats waar de algemene regel van het verbod tot het aanwezig hebben van schadelijke of hinderlijke dieren geldt, kan, wat daarvan ook zij, niet tot een ander oordeel leiden. Met het besluit is immers niet beoogd ter plaatse van een particulier terrein een algemeen verbod voor een ieder te laten gelden. Het college was dus niet bevoegd tot het nemen van het besluit van 20 april 2015 en het hoger beroep is gegrond.

M.a.w. de APV biedt geen grondslag om een persoonlijk verbod tot het houden van bepaalde honden op te leggen. Een plaatsaanwijzing krachtens de APV moet voor een ieder gelden en niet zijn verbonden aan individuen.

Kern

I.c. verbood de APV het hebben van honden op een specifieke locatie na een ernstig bijtincident. Zo een locatieverbod voor honden op grond van de APV vanwege een bijtincident mag niet zo ver gaan dat dit er voor zorgt dat er sprake is van een persoonlijk verbod tot houden van die honden. Het verbod mag slechts betrekking hebben op de tuin en niet de woning.