Rb. Utrecht, 12 december 2007, LJN BB9776 - Arrest

Rb. Utrecht, 12 december 2007, LJN BB9776

Feiten

I.c. gaat het om eiseres en gedaagde die een affectieve relatie hebben gehad. Uit de relatie zijn twee kinderen geboren. Op 13 januari 2000 hebben eiseres en gedaagde een huis gekocht, waar de eiseres voor 2/3 deel eigenaresse is en gedaagde is voor één derde deel eigenaar. Het gezin is er op 1 september 2000 gaan wonen en de eiseres heeft (vanwege door haar betaalde verbouwingen aan het huis ad EUR 58.679,96) overeenkomstig een daartoe strekkende afspraak tussen partijen nog een vordering op gedaagde van één derde van dit bedrag (EUR 19.560,00). In de procedure vordert eiseres, dat zij op grond van artikel 3:178 BW te allen tijde bevoegd is verdeling van het gemeenschappelijke huis te vorderen, hetgeen zij thans doet omdat de relatie tussen partijen is geëindigd. Zij wil de verdeling omdat de verhouding tussen partijen momenteel slechts is, en daarom niet van haar gevergd kan worden nog langer (zakelijk) met de gedaagde verbonden te zijn.

In de procedure die volgt moet de rechtbank overwegen welke belangen voor afweging in aanmerking komen bij verdeling van de woning.

Rechtbank

De rechtbank geeft aan dat op grond van artikel 3:178 BW het uitgangspunt is dat ieder der deelgenoten te allen tijde verdeling van een gemeenschappelijk goed kan vorderen, tenzij de door verdeling van getroffen belangen van een deelgenoot aanmerkelijk groter zijn dan de belangen die door de verdeling worden gediend. In de onderhavige kwestie moeten daarom worden nagegaan of het belang van de gedaagde om het huis niet te verdelen aanmerkelijk groter is dan het belang van de eiseres bij verdeling.

De rechtbank is van oordeel dat de door de gedaagde gestelde belangen geen gewicht toekomt in het kader van de belangenafweging bij de verdeling van het huis. De door de gedaagde gestelde belangen hebben namelijk geen betrekking op (de eigendom van) het huis of de financiële gevolgen van de verdeling daarvan, maar het is gedaagde te doen om de omgangsregeling met zijn kinderen en om hun belang om in de buurt te blijven wonen. Dit zijn weliswaar belangen van de gedaagde, maar voor de bescherming daarvan bestaan andere (juridische) mogelijkheden. Nu geen andere belangen door hem zijn aangevoerd, is de rechtbank van oordeel dat niet is komen vast te staan dat hij aanmerkelijk grotere belangen heeft bij het niet verdelen van het huis dan eiseres heeft om tot verdeling van het huis over te gaan. De rechtbank zal daarom het huis toedelen aan eiseres en de reconventionele vordering tot uitsluiting van de verdeling afwijzen.

Welke waarde moet worden toegekend aan het huis? De rechtbank passeert de stelling van eiseres dat het rapport van Eemland Makelaardij onbruikbaar is bij het bepalen van de waarde omdat in dit rapport niet is meegewogen dat de aanleg van een nieuwbouwwijk een negatieve invloed zal hebben op de waarde het huis. De rechtbank ziet echter geen aanleiding om het taxatierapport van Eemland Makelaardij buiten beschouwing te laten.

Nu twee door deskundigen opgestelde taxatierapporten zijn overgelegd waaruit respectievelijk een waarde van het huis van EUR 330.000,00 en EUR 365.000,00 blijkt, zal de rechtbank de waarde van het huis vaststellen op het gemiddelde tussen deze twee waardes, derhalve op EUR 347.500,00. Eén derde deel hiervan, dus EUR 115.833,33, komt gedaagde toe. Er moet een bedrag van EUR 19.560,00 worden verrekend, zodat een bedrag resteert van EUR 96.273,33. Nu dit bedrag lager is dan het bedrag van EUR 97.106,66 waarboven hij volgens haar geen aanspraak op haar geldend zou maken, kan in het midden blijven of tussen partijen een afspraak van die strekking gemaakt is. Het huis moet dus worden toegedeeld aan eiseres, en dient zij gedaagde bij de levering van het huis aan haar een bedrag van EUR 96.273,33 te betalen. Partijen moeten hun medewerking verlenen aan de overdracht en de daarmee gemoeid zijnde kosten voor de helft dragen.