Beste allen,

Hier een kort updatje. Afgelopen weekend heb ik samen met World Activity Philippines (WAP) een tehuis voor bejaarden bezocht. Het was erg interessant om te zien hoe goed dit tehuis alles geregeld heeft. Het is hier in Azie (en dus ook in de Filippijnen)vaak zo dat ouderen verzorgd worden door hun familie, dus die blijven dan bij hun kinderen in huis wonen. Natuurlijk gaat deze regel niet altijd op en zo komt het voor dat sommige ouderen verlaten of alleen achter blijven. Op dat soort momenten maken deze ouderen kans om bij ''Haven of the Elderly'' terecht te komen. Dit tehuis zit 2 uur buiten manila in de bergen. Een mooie rustige locatie en de faciliteiten zijn er uitstekend. Dit specifiek tehuis heeft dan ook een hoge accreditatie en behoord tot de beste van de Filippijnen.

De reden voor mijn bezoek was niet puur uit interesse maar het was de bedoeling dat ik nog een toegevoegde waarde zou hebben. Een paar maanden terug heeft Jan de Jong (een Nederlandse dementie specialist) samen met mij een training geschreven. De training is heel praktisch en gaat specifiek over hoe je het best om kunt gaan met clienten die dementie hebben. De training lag al een tijdje stof te happen, dus toen de mogelijkheid kwam om er iets mee te doen heb ik die met beide handen aangegrepen. Jan heeft zijn kennis met mij gedeeld, maar hij is al terug in Nederland. Aan de hand van zijn tips en mijn kennis over dementie ben ik daar in de bergen mijn verhaal gaan houden.

De presentatie verliep zonder problemen (nu heb ik de afgelopen 6 maand constant dit soort praatjes gehouden dus dat zat wel snor). Het publiek zelf werkte echter niet heel erg mee. Dat vond ik erg jammer; er was weinig input en zelfs na herhaadelijk vragen om feedback/voorbeelden/input bleef het erg stil. De training was juist gemaakt om interactie te stimuleren en om over problemen en oplossingen te praten (een soort van cognitieve-gedragstherapie aanpak, voor de psychologen onder ons). Dat plannetje viel dus een beetje in het water, waardoor ik lang aan het woord was en de aandacht van het publiek een beetje verslapte.

Achteraf kreeg ik te horen dat de mensen het interessant vonden. De baas verzekerde mij dat de 'staff' had begrepen wat ik probeerde te vertellen maar dat ze verlegen waren om in het Engels te praten. Ik heb me inmiddels voorgehouden tevreden te zijn zolang er iets blijft hangen van het hele verhaal. Zolang 1 persoon de gegeven tips gebruikt is dit praatje nuttig geweest.

De dag werd afgesloten met een jam-sessie waar de oudjes uit hun dak gingen samen met de verpleeging (singen, dansen, en instrumenten bespelen). Een leuke afsluiting van een interessante dag, Ik zal een filmpje van de musicale afsluiting binnenkort uploaden!

Groeten uit Manila