We zijn nu alweer bijna 2 maanden terug uit Malawi. Wat echt een ontzettend raar idee is, het voelt als een paar dagen geleden. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet terug denk aan alle bijzondere en leuke dingen die we daar hebben gedaan. Een van de dingen waar ik nog het vaakst aan terug denk is het helpen bij de huisbezoeken van de supportgroup.

de supportgroup is een onderdeel van de organisatie LIYO dat zich inzet voor mensen met aids en hiv. Tijdens deze huisbezoeken gingen we langs bij verschillende patienten om te kijken of ze nog hulp nodig hadden, te kijken hoe het met ze ging en om ze zeep en zout te geven. Een van de mensen waar we op bezoek gingen was een vrouw van 29, ze was echt heel erg ziek en kon helemaal niets meer. Ze lag simpel weg te wachten op de dood. Echt heel erg heftig. Vorige week kreeg ik een berichtje uit Malawi, de vrouw was overleden. Natuurlijk erg verdrietig maar misschien voor haar maar beter.

Maar dat was niet het enige bericht uit Malawi, onze reisleider heeft namelijk een kindje gekregen. Een prachtig en gezond dochtertje! We zijn natuurlijk allemaal ontzettend blij voor hem.

Maar door deze gebeurtenissen komt het besef hoe dicht leven en dood bij elkaar staan opeens wel binnen. Het is een natuurlijk proces wat soms heel pijnlijk en verdrietig kan zijn maar wat ook heel veel vreugde brengt. It's the circel of life