We zijn er bijna

Hoihoi!

Afgelopen zaterdag was het dan zover. De tweede en tevens laatste voorbereidingsdag voor de reis naar Brazilië. 
Na een lange trein reis kwam ik aan in Utrecht samen met een vriendin die naar Zuid-Afrika gaat. Met de Brazilië groep hadden we afgesproken voor de Starbucks op het centrale station en toen we de goede starbucks hadden gevonden vond ik uiteindelijk ook mijn groep. Samen met een hele boel andere worldmappers liepen we naar de school waar net als de vorige keer de voorbereidingsdag werd gehouden. We zaten zelfs weer in hetzelfde lokaal! Dit keer was het programma van die dag alleen veel leuker.

Na nog even een snel namen rondje was het tijd voor de eerste "opdracht". Eerder die week kregen we een mail van onze reisleiding waarin stond dat we een bal mee moesten nemen als we die hadden en een voorwerp wat iets zei over jezelf. Voor mij was de keuze snel gemaakt. Oordopjes, waarom? Omdat ik eigenlijk altijd naar muziek luister en ik ze bijna de hele dag draag. De originaliteits prijs krijgt het niet i know maar ach het gaat om het idee right?!
 

Na het voorwerpen rondje werd er weer een hoop informatie onze richting in gegooid. Zo bespraken we wat do's en dont's, het reisprogramma, nog wat handige weetjes en nog veel meer. Om alvast in de sfeer te komen raadden onze expeditieleidsters ons aan de documontaire "Waste Land" te kijken en dat ga ik ook zeker doen.

Voor de lunch werden er ook nog groepsfoto's gemaakt en die van ons is toch weer zeer charmant :). Ik ben er nu wel helemaal van overtuigd dat we een super leuke groep hebben en dat dit jaar ook weer een top jaar zal worden. Het reisprogramma ziet er ook kei gaaf uit en dat maakt ons allemaal nog enthousiaster het is tenslotten nog maar 33 dagen voor we vertrekken.

De lunch die kregen we niet zomaar. Omdat het gemiddelde dagelijkse inkomen per persoon in derde wereldlanden meestal zelfs onder de €1,- ligt kregen we voor iedereen die die dag aanwezig was €1,- om lunch van te kopen. In totaal gingen we dus met €19,- op pad. Gelukkig hebben we iemand in de groep die ons de weg kon wijzen door de straten van Utrecht en uiteindelijk kwamen we met een zeer degelijke lunch terug. Wat je wel niet kunt doen van €19,-.

In de middag was het eerst tijd voor een rondje waarin iedereen wat kwijt kon over zichzelf bijvoorbeeld kon ik zeggen dat ik last heb van suikerziekte en dat ik hierdoor soms mijn bloed moet prikken etc. De onderwerpen verschilden van flauwe grappen bij slaapgebrek tot astma aanvallen en zo zie je maar weer dat iedereen wel iets heeft en dat dat ook helemaal niet erg is.

Na dit serieuze gesprek kwam het buddy systeem in beeld. Iedereen werd aan een ander iemand 'gekoppeld' en dat zou voor de twee weken in Brazilië je buddy zijn. Telkens voor we ergens heen gaan of vertrekken check je of je buddy er wel is. Ook kregen we de 'praat groepen' te zien. Deze zijn er om 's avonds mee bijeen te gaan zitten en de dag door te spreken. Hoe vond je wat we zagen vandaag? Zijn er dingen waar je last van hebt? Hoe zit het me de sfeer in de groep? Dit zijn allemaal dingen die dan besproken kunnen worden want je ziet gewoon heel veel en je zit ook ineens twee weken 24/7 op elkaars lip terwijl je elkaar nauwelijks kent.

Na al dit serieuze gedoe was het tijd om los te komen en deden we een online cursus Salsa gevolgd door een voetbal clinic die we maar buiten deden. Allebei deze dingen zullen in Brazilië wel een vervolg krijgen. We kregen ook nog Portugese les om ons een heel klein beetje verstaanbaar te kunnen maken daar in Rio de Janeiro.

Als laatste kwamen er nog twee mannen van de organisatie Mondo wat vertellen. Mondo is de organisatie die worldmapping heeft geholpen deze expeditie op te zetten en deze zit zelf ook al heel wat jaren in Brazilië en kent alle ins en outs. Toen zij klaar waren met hun verhaal kregen we er allemaal nog veel meer zin in en leken die 35 dagen die het toen nog duurde een eeuwigheid. Maar in die eeuwigheid is nog een hoop te doen: rugzak in pakken, rugzak regelen, vaccinaties, reisverzekering, paspoort, mentale voorbereiding en ga zo maar door.

Nou dit was even een hele uitgebreide samenvatting van voorbereidingsdag nummer twee. Met de groep die we nu hebben gaat het helemaal goed komen en ik kan niet wachten tot we elkaar tegen komen op Schiphol met onze backpacks.

Brazil 2014 here I come.

Groetjes,

Renée Vercoulen