Vooruitzicht

Terug- en vooruitblik

Sinds ik terug ben uit Malawi (6 maanden geleden) ben ik wel veranderd. Ik denk vaak terug aan die lieve kindjes met hun lieve gezichtjes en hun enthousiasme. Die je hand willen vast pakken en je nagels willen voelen of het wel ’echt’ is. Ik mis onze lieve begeleiders met  hun wijze woorden. Ik mis de lach van hun gezichten en de warmte in mijn gezicht.
Ik wou heel graag een plakboek gaan maken van Malawi. Gewoon foto’s uitprinten en knippen, plakken en schrijven. Maar ik geef toe, het is mij nog niet gelukt. Ik ben er simpelweg nog niet aan toegekomen. Maar het gaat mij lukken! Ik heb nu bijna alles  uitgezocht qua foto’s, dus het printen kan beginnen. Daarna kan het avontuur beginnen naar de terugblik naar Malawi. Soms bekijk ik de foto’s op de laptop en dan krijgt ik weer helemaal een warm gevoel van binnen of schiet ik in de lach van leuke momenten. Ik ben afgelopen jaar erachter gekomen dat ik niet in Nederland wil blijven. Ik wil graag bouwkunde of industrieel ontwerpen studeren in Nederland, maar ik wil niet in Nederland blijven als ik afgestudeerd ben en gebouwen of materialen ontwerpen ‘voor’ Nederland. Maar ik wil er iemand mee helpen, hoe i dit ga doen, weet ik nog niet, want ik heb laatst een artikel gelezen van Unicef, waarin wordt gezegd dat de  ontwikkelingslanden zichzelf moeten ontwikkelen en scholen. Dit is zeker waar, maar ik wil niet stilzitten in Nederland terwijl ik weet dat er iemand misschien wel mijn hulp kan gebruiken.
Ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren met mij in de toekomst en ik hoop dat ik mensen kan helpen door mijn steentje bij te dragen.