Avonturen in Kenia, Deel 1: Aankomst

Om een beter inzicht te geven in wat ik heb meegemaakt in Kenia, heb ik tijdens mijn verblijf een blog bijgehouden. Hieronder is deel 1 te lezen van wat ik toen heb geschreven! --- We zijn er! Update 1 vanuit Kenia - het land waar Obama's familie vandaan komt, waar de safari is uitgevonden en waar de mensheid begon. Wat een bijzondere wereld. Een wereld ja, een wereld op zich. We zijn afgelopen nacht erg vroeg / laat (03.00 geland in Nairobi) (19 december). 17 december zijn we vertrokken. Er mist een dag inderdaad en die hebben we doorgebracht in Jordanie. Dus nog even snel verslag van de aankomstdag in Amman, Jordanie. Even snel de stad verkend, gebeurt echter niet heel veel dus zijn we maar gevlucht naar een van de meest bizarre wateren in de wereld: de Dode Zee. Met een ervaringsdeskundige (Leon was er al in 2010, red.) werd aan Lisette Carel Koen en mij geleerd hoe te handelen in het geval van extreem zout water. Credo - langzaam, niet spetteren, ja het gaat prikken en vooral niet, Leon herhaalde, NIET voorover met je snufferd in het water vallen want dan sta je een half uur aan de kant te huilen van het zout in je ogen en nog harder te huilen omdat het ook in je mond zit. Na even gedreven te hebben, prikkend (au, zout in eczeem) onder de douche en ons vervolgens helemaal ingesmeerd te hebben met hemelse modder, waarna weer een duik inclusief krantje de zee in hielden we het na een paar uur voor gezien/ Supervet om eens in de dode zee gedobberd te hebben. Je dobbert echt letterlijk, rechtop staan gaat bijna niet, je moet je wel horizontaal voortbewegen! Na afloop van ons bezoek gingen we met een kleine omweg, rondgereden door onze goedgemutse Jordaanse gids langs een memorial van Moses en een orthodoxe kerk, aten humus met andere Jordaanse gekkigheden en op naar het vliegveld en vanuit daar een rustige vlucht (maar zeer hete) naar Nairobi. Vannacht aangekomen om 3 of 4:00 lokale tijd, opgehaald vanaf het vliegveld en vervolgens meteen het bedje in. Lig je dan, bang voor malaria, geluiden van bizarre vogels in de bomen na een rit door onheilspellend nachtelijk Nairobi(bijnaam Nairobbery). Het slapen lukte niet meteen en vanochtend wist ik niet waar ik was toen ik wakker werd. Anne in Afrika. Wauw. Vier uur later gaat alweer de wekker. Opstaan: Douchen, ontbijt (wat echt heeeeel lang duurde, lang leve Hakuna Matata en haast-kennen-we-hier-niet), ons nieuwe dagelijkse ritueel: eerst zonnebrand dan anti-muggenspul met heel veel DEET (ja, genoeg slechte grappen zijn al gemaakt, 'nog geen dag in Kenia en nu al een deet' - haha). De maandag start: voor ons geen filerijden/collegebanken of scanners, quote ik hier Leon, nee, voor ons; ontdekken dat Nairobi helemaal niet zo gevaarlijk is als de wereld zegt. Zo lang je gewoon lekker normaal doet en niet met je 5000 euro camera in het rond gaat zwaaien op de lokale vlooienmarkt, komt het allemaal wel goed. Alleen; absoluut voor het donker thuis zijn, anders kom je niet meer thuis. Zo geschiedde en zit ik nu achter de computer. De mensen in Kenia zijn allemaal erg vriendelijk, proberen je af en toe wat aan de smeren en wandelen rustig op hun dooie gemakje door de stad. Ik voelde me hier vandaag een stuk veiliger dan in Amman, waar de mannen je allemaal nafluisteren (en ook af en toe ' Welcome to Jordan' nariepen, daar niet van). Geen macho's in Kenia tot nu toe, alleen maar tandpastawitte glimlachen. Nairobi is een stad met wolkenkrabbers en sloppenwijken, een stad met dure auto's en krakkemikkige karretjes op de weg, een wereld, once again, van tegenstellingen. Wat de mensen hier allemaal gemeen hebben is hun leuke taaltje - Swahili. Jambo, Hakuna Matata, Rafiki (vriend)Simba (onze kamer)... We leren langzaam bij. Na een paar uur door Nairobi te hebben gewandeld, tussen het drukke verkeer door naar het National Museum (eerste, OK opgezette wildlife, gespot) en door de zanderige bermen te hebben gelopen en ons door een taxi (in de file) naar het hostel hebben laten brengen, ben ik moe door van twee landen, twee continenten in zo weinig uur zoveel indrukken op te hebben gedaan. De plannen voor morgen zijn zowaar nog mooier: Op safari! Nairobi National Park awaits us. Rumour has it dat er Zebra's, leeuwen, een sporadische cheetah en andere quasi-grote zoogdieren rondhobbelen.Wordt een avontuur! Eerst maar eens lekker onder de wol en klamboe in onze Simbakamer! Eerste millenniumdoel - gelijkheid voor mannen en vrouwen. Een kerstkaart gemaakt door vrouwen en meisjes die kaarten maken om van te leven vond ik in de museumwinkel van het National Museum. Mede mogelijk gemaakt door Mowil Women and Orphans Self Help Group - 'We train and make all equal'. (Hierover heb ik een aparte post gemaakt op mijn wereldsupporterprofiel!) Jullie krijgen zo spoedig mogelijk de foto's en meer bericht, maar de computers in Kenia zijn nog niet zo up-to-date dat ze onze SD-kaartjes aankunnen. Groetjes en Mapenzi de Nairobi!