Europa zit vol. Geert Wilders zegt het al; "in Australië hebben ze wel ballen". Australië stuurt de mensen direct terug, probleem opgelost. Zo krijg ik, starter op de arbeids en woningsmarkt, mijn sociale huurwoning volgende keer wel toegewezen en wordt mijn belastinggeld niet gebruikt voor een stelletje Afrikanen die denken hier een beter leven te krijgen. Opgeruimd staat netjes, alle bootvluchtelingen terug naar hun eigen land. Dat meneer Wilders hierbij even over het hoofd ziet dat het in Australië voornamelijk gaat om economische vluchtelingen en in Europa om mensen die op de vlucht zijn vanwege oorlog en geweld, is natuurlijk een klein detail.
De bootvluchtelingen zijn een probleem. Wij hebben hen niet uitgenodigd om hierheen te komen maar zitten nu wel met ze opgezadeld. We willen ze niet. Op social media verschijnen opmerkingen als "Dat scheelt weer 700 uitkeringen", "Jammer van die 28 overlevenden" & "Gelukkig dat het grootste deel is verzopen". Ieder voor zich en god/allah/boeddha of welke andere heilige dan ook, voor ons allen.
En terwijl het bootvluchtelingen debat (in de volksmond ook al bekend als "dobberdebat") in alle hevigheid door gaat, zijn wij 4 mei twee minuten stil. Twee minuten stil voor oorlogslachtoffers. Twee minuten waarin we denken aan alle mensen die omgekomen zijn terwijl ze vochten voor onze vrijheid. Twee minuten waarin we denken aan alle onschuldige burgerslachtoffers; kinderen, vaders, moeders, opa's en oma's. Op 5 mei vieren we daarna onze vrijheid. Vieren we dat wij het geluk hebben te mogen leven in een land zonder oorlog. Een land waarin we relatief veilig kunnen leven en sociale voorzieningen voor iedereen beschikbaar zijn.
Terwijl wij onze vrijheid vieren wordt er in noord Afrika weer een boot volgeladen met bootvluchtelingen. Mensen uit Senegal, Somalie, Syrie en vele andere landen. Vaders, moeders, kinderen, onschuldige burgers. Op de vlucht voor burgeroorlogen, rebellengroepen, de IS; op zoek naar vrijheid. Opzoek naar een land waar ze veilig zijn, waar ze kansen krijgen, zichzelf kunnen ontwikkelen, een plek waar ze zonder angst kunnen leven en kinderen kind kunnen zijn.
En voor die mensen wacht ik graag wat langer op mijn sociale huurwoning, betaal ik graag wat meer belasting. Natuurlijk snap ook ik dat we niet iedereen in het mooie, lege?, Friesland kunnen plaatsen. Dat het niets oplost als ik 10 asielzoekers uitnodig om op mijn studentenkamer te komen wonen. Laten we zoeken naar een oplossing, ons inzetten voor deze mensen en verzetten tegen onrecht.
4 mei ben ik stil, stil voor de directe en indirecte oorlogsslachtoffers, allochtoon & autochtoon.
*de titel komt uit "Iemand stelt een vraag" een gedicht van Remco Campert uit "Verzet".
Heel mooi! De link met 4 mei Nelly2012 contributed on 30-05-2015 11:00
Heel mooi! De link met 4 mei is heel treffend (en pijnlijk!). Thumbs up!
Dankje Nelly :-) Kirsten contributed on 31-05-2015 15:00
Dankje Nelly :-)
Add new contribution