In Ghana was het normaal dat er geen electriciteit was. In Ghana gingen alle werkzaamheden gewoon door of er nou wel of geen licht was. Dat is in Nederland wel anders heb ik gemerkt. Vandaag viel op mijn werk de stroom uit. Heel het bedrijf lag stil en wij konden helemaal niets meer doen. Wij zaten in het donker en zaten wat te kletsen. Gelijk kwamen bij mij mijn Ghana gevoelens weer naar boven. Dit werd nog eens meer toen één van mijn collega's plantainchips uit haar tas haalde. Toen heb ik heerlijk kunnen vertellen over het eten daar en wat wel lekker was en wat niet. Ook heb ik foto's laten zien van de school waar ik lesgegeven heb. Zij waren allemaal erg onder de indruk van de kleine lokale en de tafels die in erg slecht condititie waren. Door middel van de foto's kon ik hun een indruk geven van mijn reis en hoe de toestand daar is. Ik vind het erg leuk om andere over Ghana te vertellen. Ghana voelt een beetje als 'mijn' land en ik wil andere daar graag meer over vertellen. 

Inmiddels heb ik ook foto's in mijn kamer hangen en door middel van die foto's droom ik elke dag weer weg. Ik denk aan de mooie tijd daar en aan de leuke kinderen. Ik vraag mij af hoe het met de kinderen gaat en of zij al naar de nieuwe school gaan. Ik zou zo weer even terug willen om even te kijken hoe het met de kindjes gaat. Ik weet dat niet kan, maar ik wilde toch iets doen. Daarom ben ik bezig om een klein pakketje naar het kindertehuis te sturen. In dat pakketje stop ik in ieder geval een brief voor de kinderen en een fotoalbum met foto's die ik gemaakt heb tijdens mijn tijd bij hun. Iedereen maakt altijd foto's, maar zij zien bijna geen foto's terug. Ik heb van elk kindje een eigen foto en dan nog een hoop foto's die ik gemaakt heb tijdens de spelletjes en activiteiten. Ik hoop dat ik de kinderen op die manier toch weer even een leuk momentje kan bezorgen!!