Vrijwilligerswerk: goed of fout?

Het valt mij op dat er tegenwoordig heel veel verschillende meningen ontstaan over het vrijwilligerswerk. Meningen die van negatief tot positief verschillen. Er wordt tegenwoordig vooral negatief over het vrijwilligerswerk gepraat in de zin van het 'verbinden' met een kind of met een persoon waar jij je weken voor inzet. Vrijwiligerswerk, toen ik hier aan ben begonnen dacht ik er misschien een beetje te gemakkelijk over. Voor mij was het vrijwilligerswerk verrichten alleen maar iets positiefs. Je zet je toch immers in voor een ander die het minder heeft? Jij geeft hen een stukje liefde van jezelf? Dat is toch geweldig?! Dat kan niet negatief bedoelt zijn, toch? Ik zag er, voordat ik aan mijn eerste ervaring begon, geen negativiteit aan. En nee, de bedoeling van diegene kan ook zeker niet verkeerd bedoelt zijn. Maar de gedachte erachter, daar kan ik me nu iets meer in vinden. Ik kan me als de dag van gisteren nog herinneren toen ik afscheid nam op het project City Orphanage. Ik wilde heel graag dat bepaalde kindjes, waar ik een connectie mee voelde, begrepen dat ik wegging. Dat dit echt de laatste keer was dat ik ze verzorgde, met ze speelde en met ze lachtte. De taalbarriére is op dat moment dan ook erg vervelend. Liet ik nou net een huisgenootje hebben die oorspronkelijk uit Vietnam kwam en de taal redelijk onder de knie had. Zij vertelde dat het de laatste keer was dat wij 3en op het project zouden komen, na heel veel weken deze 4x in de week te hebben bezocht. Hier werd verschillend op gereageerd: nuchter, boos, maar ook zeker verdrietig. De kinderen zijn gek op je. En ook al is het voor het thuisfront moeilijk te bevatten, ze hechten je in zo'n korte tijd echt aan je. Want krijgen zij liefde die ze verdienen? Nee, naar mijn mening niet. In ieder geval niet op het project waar ik ben geweest. Wat een knuffel voor hen wel niet kan doen... Het is hartverscheurend om te zien hoeveel dit voor hen betekent. Voor mij dan ook onbegrijpelijk om te gaan. Bij thuiskomst kreeg ik de discussie mee over het goede en het kwade van vrijwilligerswerk. Pas toen begreep ik wat er werd bedoelt met het negatieve effect, namelijk omdat ik dit zelf ook zo heb ervaren. Je hecht je zelf aan een kind en moet afscheid nemen. Voor ons komt afscheid in die zin niet zo vaak voor. Maar als je dit even omdraait; de kindjes daar maken dit maandelijks, misschien soms wel wekelijks mee.. Zij hebben in eerste instantie al geen ouders waar zij zich aan hechten, dan mogen zij zich eindelijk hechten aan een stuk liefde, en moeten zij hier na zo'n korte tijd alweer afscheid van nemen. En dit keer op keer. Ik ben ervan overtuigd dat dit zeker hechtingsproblematiek opleverd. Dit heb ik zelf bij een kindje mogen zien, die min of meer 'emotieloos' werd naar vrijwilligerswerk toe. Ik wil echt niet benoemen dat hechtingsproblematiek niks is, want ik zie dit zeker als een groot probleem. Maar mag er om dit probleem dan geen vrijwilligerswerk verricht worden? Zelf heb ik met eigen ogen mogen zien hoe het leven van deze kindjes is zonder de vrijwilligers. Dat gun ik niemand. Dat is geen liefdevol bestaan. De kindjes, de gehandicapten, de ouderen, de baby's, iedereen keek uit naar het dagdeel dat de vrijwilligers kwamen om hen aandacht te geven en met ze te spelen. Ze stonden letterlijk aan de hekken te schreeuwen als ze het gerammel van onze fietsen hoorden aankomen. Tassen vol met speelgoed. Moet je de kinderen dit helemaal ontnemen? 

Ik besef maar al te goed dat er voor- en nadelen aan het vrijwilligerswerk zitten. En ik ben ook blij dat ik deze voor- en nadelen voor mezelf goed kan onderscheiden. Dat ik ze niet durf te ontkennen en er misschien zelfs kan proberen mee om te gaan. Maar het kan voor mij geen struikelblok zijn om niet verder te gaan met wat ik graag voor een ander doe: de aandacht en liefde geven die eenieder verdient, wie je ook bent, waar je ook maar woont, hoe je ook leeft. Wij hebben het hier goed. En kunnen het leven voor een ander ook echt iets mooier en liefdevoller maken, door gewoon jezelf over te geven en er voor ze te zijn. Niets kan mij weerhouden mij om deze passie tegen te gaan. Maar wat zou ik het mooi vinden dat de grote nadelen weggewist konden worden...