Waar gaat het artikel over?

Hoe voorkomen we dat jongeren naar een gesloten inrichting moeten? Om inzicht te krijgen in de oplossing moet er ook gekeken worden naar het probleem. Om dit in kaart te krijgen hebben 5 wetenschappers binnen de jeugdhulp gekeken naar de belangrijkste redenen waarom jongeren in de JeugdzorgPlus belanden én waarom ze daar ook niet zo snel mogelijk weer uitstromen. 

Wat zijn mogelijke oplossingsrichtingen?

Deze vraag is de basis voor de denksessies van jeugdhulpbestuurders, ervaringsdeskundigen, onderzoekers en zorgprofessionals. Dit is gemaakt vanuit het perspectief van de jeugdhulporganisatie. 

Wat is de probleemanalyse van de instroom en uitstroom?

Wat is de probleemanalyse van de instroom?

Hoofdstuk 1 richt zich op de probleemanalyse. De redenen voor de instroom zijn verdeeld in maatschappij, behandeling en preventie. In de media en maatschappelijk wordt het woord 'probleemjongere' vaak gebruikt, zonder duidelijk de onderliggende problematiek uit te lichten. Vaak zijn de problemen die erachter liggen gelinkt aan de thuissituatie. Wanneer het gehele gezin tijdig en op de juiste manier aandacht krijgt voor deze onderliggende problemen, kan dat de oplossing bieden. Maar dit is vaak niet het geval. Jongeren komen dan vaak in jeugdzorg traject terecht, waarin ze voornamelijk richten op de jongere en minder op de familie en de omgeving. Verder wordt ook niet altijd evidence-based interventie gebruikt, wat wel kans zou bieden op succesvollere interventies. 

De problematiek van jongeren is gelinkt aan omgeving, maar in de praktijk is de relatie tussen scholen, jeugdzorg en wijkteams ontoereikend om die hulp te bieden. Daarnaast kost de zorg geld, en wordt er nu vaak gekozen voor de goedkope, minder goede behandeling. Daarnaast is er op gebied van regelgeving ook winst te boeken op basis van het maken van beslissingen en mogelijke tuchtproblemen. 

Wat is de probleemanalyse voor de uitstroom?

Het verblijf en de behandeling van jongeren hebben ook invloed op (vooral de) uitstroom. Daarnaast is het belangrijk om een goede behandelmethode te gebruiken (evidence based), dat beschikt over actuele kennis en voldoende ervaring. Daarnaast is het ook van belang om de familie bij de problematiek te betrekken. Maar, een opname zorgt voor de jongere voor geen enkele zekerheid wat betreft zijn/haar toekomstperspectief. Dit demotiveert jongeren enorm en belemmert ook de effectiviteit van de behandeling. Als laatste is de invloed van de maatschappij ook een factor die de uitstroom van jeugdzorg enorm vertraagd. Wanneer jongeren in de problemen zouden komen is de zorginstelling waar de jongere vandaan komt vaak degene die aansprakelijk wordt gesteld, waardoor jongeren vaker langer vast worden gehouden dan nodig. 

Daarnaast is bekostiging, samenwerking in wet- en regelgeving redenen om jongeren ook langer in de Jeugdzorg te laten zitten. 

Wat zijn de oplossingsrichtingen van de instroom en de uitstroom?

Welke oplossingsrichtingen zijn er voor de instroom?

Er zijn oplossingsrichtingen die gebruikt kunnen worden om te investeren in preventie, kwaliteit van de behandeling en het draagvlak van de maatschappij. Investeren in de behandelkwaliteit: kan door trainingen te geven aan medewerkers, terugval preventie, intervisie en supervisie te introduceren. 

Traumasensitieve zorg is een werkwijze die gericht is op het herkennen en behandelen van chronische stress. Dit kan van grote invloed zijn op de problematiek van jongeren. Wachtlijsten belemmeren vaak een snelle start van de behandeling, waardoor problemen vaak sterk verergeren in een korte tijd. 

De hulp die jongeren vaak krijgen is versnipperd, tussen jeugdhulp organisaties, hulpverleners en andere zorgaanbieders. We moeten streven naar het aannemen van één aanspreekpunt. 

Welke oplossingsrichtingen zijn er wat betreft de uitstroom?

JeugdzorgHulp moet de kwaliteit van de behandelmethoden verhogen, investeren in (ervaren) professionals en jongeren motiveren door meer en beter perspectief te bieden. Daarnaast ligt er ook een angst bij de zorgverleners de juiste keuze te maken, en vrezen ze voor de consequenties wanneer een beslissing verkeerd uitpakt. Dit kan opgelost worden door werknemers voldoende te laten overleggen, samenwerken en reflecteren. 

Om jongeren zoveel mogelijk uit te laten stromen is een goede samenwerking nodig tussen JeugdzorgPlus en de ambulante jeugdhulp. Naast een passende behandeling, is passend onderwijs, en een langdurige vaste woonplek ook van groot belang. 

Wat is StroomOP?

StroomOP is een netwerk van jeugdhulp- en onderwijsprofessionals die streven naar snellere, betere en eerdere hulp voor jongeren en ouders. Ze willen voorkomen dat jongeren in de gesloten Jeugdzorg terecht komen, en dat ze ook de zorg krijgen die ze nodig hebben. Het werkt aan een lerend jeugdstelsel door nadruk te leggen op de 5 volgende dingen:

1. Werk aan verbindend professioneel leiderschap;
2. Denk en handel vanuit een netwerk;
3. Versterken van professionele expertise;
4. Leren en verbeteren;
5. Verbinden van inhoudelijke principes aan financiële en organisatorische principes.

StroomOP streeft naar jeugdhulp met een plus:

• Jeugdhulp met de hoogwaardige evidence-based zorg geven waar nodig;
• Jeugdhulp die systeemgericht is, met passend onderwijs, dagbesteding of werk;
• Jeugdhulp met minder 'instroom', crisisplaatsingen, en doorplaatsingen naar gesloten settingen;
• Jeugdhulp met veel aandacht voor suïcidepreventie, en alternatieven voor dwangtoepassingen;
• Jeugdhulp met steeds meer alternatieven in behandeling voor jongeren en ouders;
• Jeugdhulp met meer mogelijkheden om jongeren en gezinnen te ondersteunen.