Nuttige blog! Bert Brouwers contributed on 16-11-2021 14:02
Wat een leuke blog om te lezen! Hoewel ikzelf geen psychologie studeer, herken ik de stappen die voorafgaan aan het kiezen van een nieuwe huisgenoot heel erg. Zelf ben ik ook woonachtig in Utrecht en hebben wij onlangs een hospiteeravond georganiseerd. De struggles die jouw huis in het zoeken naar een nieuwe huisgenoot heeft doorgemaakt, hebben wij ook meegemaakt. Gelukkig zijn wij niet de enige die het maken van de juiste keuze zo moeilijk vinden ;).
Ikzelf ben eigenlijk geen fan van dit soort avonden, omdat ik altijd het idee krijg dat studenten niet helemaal zichzelf kunnen zijn op zo'n avond. Er hangt teveel vanaf en daarom komt er een soort bewijsdrang (lees: haantjesgedrag) of angst/spanning naar boven drijven. Zodoende kan je eigenlijk niet echt een goed beeld schetsen van je toekomstige huisgenoot.
Daarnaast werden ook wij het niet eens over wie nou onze nieuwe huisgenoot moest worden. Vandaar dat ik de theorie van Willis & Todorov die jij benoemt zo interessant vind. Blijkbaar hebben mijn huisgenoten en ik al binnen 100 milliseconden een eerste oordeel klaarliggen en wordt die gedurende de avond onbewust alleen maar meer bevestigd. Zo apart eigenlijk...
Met deze kennis in het achterhoofd zal ik bij volgende hospiteeravonden hier extra op gaan letten. Kijken of mijn huisgenoten hier weer in gaan trappen, lijkt me erg grappig om te zien. Ik vond het een heel leuke en nuttige blog om te lezen!
Wat een leuke blog om te lezen! Hoewel ikzelf geen psychologie studeer, herken ik de stappen die voorafgaan aan het kiezen van een nieuwe huisgenoot heel erg. Zelf ben ik ook woonachtig in Utrecht en hebben wij onlangs een hospiteeravond georganiseerd. De struggles die jouw huis in het zoeken naar een nieuwe huisgenoot heeft doorgemaakt, hebben wij ook meegemaakt. Gelukkig zijn wij niet de enige die het maken van de juiste keuze zo moeilijk vinden ;).
Ikzelf ben eigenlijk geen fan van dit soort avonden, omdat ik altijd het idee krijg dat studenten niet helemaal zichzelf kunnen zijn op zo'n avond. Er hangt teveel vanaf en daarom komt er een soort bewijsdrang (lees: haantjesgedrag) of angst/spanning naar boven drijven. Zodoende kan je eigenlijk niet echt een goed beeld schetsen van je toekomstige huisgenoot.
Daarnaast werden ook wij het niet eens over wie nou onze nieuwe huisgenoot moest worden. Vandaar dat ik de theorie van Willis & Todorov die jij benoemt zo interessant vind. Blijkbaar hebben mijn huisgenoten en ik al binnen 100 milliseconden een eerste oordeel klaarliggen en wordt die gedurende de avond onbewust alleen maar meer bevestigd. Zo apart eigenlijk...
Met deze kennis in het achterhoofd zal ik bij volgende hospiteeravonden hier extra op gaan letten. Kijken of mijn huisgenoten hier weer in gaan trappen, lijkt me erg grappig om te zien. Ik vond het een heel leuke en nuttige blog om te lezen!