Corporate and business law and legal entities?

Drijfmest (HR 21-10-2003, NJ 2003, LJN AF7938)

Onderwerp

Een rechtspersoon kan aangemerkt worden als dader van een strafbaar feit indien de desbetreffende gedraging redelijkerwijs aan hem kan worden toegerekend. Wanneer is een verboden gedraging toe te rekenen? Dit is afhankelijk van de omstandigheden van het geval. Oriëntatiepunt is of de gedraging in de sfeer van de rechtspersoon is verricht. Daar is sprake van indien:

1. Het gaat om het handelen/nalaten van iemand die werkzaam is ten behoeve van de rechtspersoon
2. De gedraging past in de normale bedrijfsvoering
3. De gedraging is de rechtspersoon dienstig geweest
4. De rechtspersoon mocht beschikken en aanvaarden.

Casus

Een BV heeft grond in eigendom. De grond wordt beheerd door verdachte. In opdracht van verdachte heeft betrokkene 1 het feitelijk beheer, betrokkene 1 is in loondienst. Op 31 mei 1999 is vastgesteld dat op de grond door onbekenden drijfmest was uitgereden en dat die mest

Stichting Islamitisch Sociaal Cultureel Centrum voor Flevoland (HR 12-05-2000, JOR 2000/145)

Artikelen

Art. 2:8 BW, art. 2:15 BW, art. 2:294 BW

Onderwerp

Statutenwijziging stichting, toekennen van zeggenschap aan een buiten de stichting staande persoon

Casus

De Stichting Islamitisch Sociaal Cultureel Centrum, opgericht in 1991, heeft destijds in haar statuten een aantal bevoegdheden toegekend aan een zogeheten Geestelijk Leider. Blijkens art. 11 en 12 van de statuten is deze voor het leven benoemd en heeft hij de bevoegdheid om bindend advies aan het bestuur te geven. Verder bepalen de statuten dat het bestuur de statuten alleen kan laten wijzigen na schriftelijke toestemming van de Geestelijk Leider. Op 7 september 1997 wordt het bestuur het eens over een wijziging van de bovengenoemde statutaire bepalingen. De toestemming van de Geestelijk Leider is niet verkregen. Op 26 augustus 1998 dient het bestuur een verzoek in bij de rechtbank tot wijziging van de

VDV Totaalbouw (HR 06-02-2015, ECLI:NL:HR:2015:251, JOR 2015/181)

Casus

Bepro heeft in november 2013 de rechtbank verzocht om het faillissement uit te spreken van VDV Totaalbouw (hierna te noemen ‘VDV’) en vennoot X. Op 1 april 2014 heeft de rechtbank beide faillissementen uitgesproken. Zowel VDV als vennoot X waren niet verschenen op de zitting. X heeft verzet ingediend tegen het faillissement. De rechtbank verklaarde dit verzet op 12 mei 2014 ongegrond. X heeft vervolgens hoger beroep ingesteld tegen zijn eigen faillietverklaring. Hij voerde daarbij aan dat de rechtbank hem niet failliet had mogen verklaren, omdat er nog een procedure liep waarin hij het verzoek had gedaan om de schuldsaneringsregeling toe te passen.

Het hof

Het hof kwam tot het oordeel dat dit argument X niet kon baten. Volgens het hof was het faillissement van VDV onherroepelijk geworden. Het onherroepelijk worden van het faillissement van VDV brengt mee dat X

Bato’s Erf (HR 16 juni 1995)

Casus

Het ging in dit geval om een bedrijfsterrein. Op dit terrein was tot 1982 een steenfabriek gevestigd en het terrein werd in 1998 verkocht. De nieuwe eigenaar kwam erachter dat er sprake was van bodemverontreiniging. De Nederlandse Staat zocht verhaal op de veroorzaker van de verontreiniging. De Staat heeft immers saneringskosten moeten maken. Bato’s Erf Beheer Nijmegen was de moedermaatschappij en had een nauwe verwevenheid met de eigenaar van de steenfabriek. De vraag was dus of ze met Bato’s erf vereenzelvigd konden worden. Deze vraag is van belang, omdat alleen Bato’s Erf aansprakelijk gesteld kon worden voor de bodemverontreiniging tot het jaar 1982. Men kon Bato’s erf aansprakelijk stellen op grond van de onrechtmatige daad. De aansprakelijkstelling voor bodemverontreiniging is immers alleen mogelijk voor een handelen of nalaten na 1 januari 1975. Bato’s beheer, de moedermaatschappij, had de fabriek al op