Bananen en cola-dieet

Bananen & cola-dieet.
Haa bloglezers!
Thanks voor jullie reacties, altijd goed om te weten dat ik lezers heb :). Inmiddels zit mijn tweede weekje hier erop! Hoe relatief langzaam de eerste week ging, hoe snel de tweede.. Omdat we met zoveel zijn hebben we t werk een beetje in shiftst verdeeld zodat je óf een lange middag pauze hebt of om half 4 klaar bent, waardoor je altijd nog tijd hebt om even wat leuks te doen op een dag. En dat komt goed uit, want er is hier echt mega veel te zien en te doen. Vorige weekend ben ik met een bootje het meer over gepeddeld om een tempel te bezoeken. Dat was echt heel vet, het uitzicht op de fishtail, een spierwitte stupa en een gouden buddha. Echt heel indrukwekkend. (hoop dat de foto t doet!) Zondag ben ik met twee andere vrijwilligers gaan fietsen door de stad. Eerst kwamen we een hindoistische tempel tegen waar allerlei bruiloften waren en later kwamen we bij boedistische monniken waarbij we bij t gebed mochten zijn, heel erg vet om mee te maken. Met zo'n 100 monniken klonk t gezang, getrompetter en de trom door de tempel.. Daarna werden een soort gefrituurde broodjes uitgedeeld, waarvan een deel (geloof ik) werd geofferd. Na wat politiecontroles (die hebben hier een geweer een stok) zijn we weer thuis gekomen.
Op school gaat t verder prima, 's ochtends help ik met de kids aankleden in het weeshuis en daarna geven we bijles bijles en bijles. Ik begin de kids nu te kennen dus das wel leuk. Ook heb ik de brieven gegeven van de kids in Nederland. Ze waren erg onder de indruk van t feit dat ze Nepali kunnen (google translate kennen ze hier niet ;)) en vooral de kleine kadootjes die de kids erbij hadden gestopt vonden ze heel leuk. Het meisje dat make-up kreeg had de dag van haar leven ;). Ijverig hebben ze Engelse brieven terug geschreven waarbij ze ook allerlei pennetjes, gummetjes en puntenslijpers hebben gedaan, mega lief want vanaf Nederland was het bedoeld als kadootje, maar ze wilden hier perse iets terug geven. Ze wilden ook allemaal heel graag dat ik terug kwam zodat ze weer brieven zouden hebben, haha.
Er zit nog een vrouw in mijn gastgezin, Mariel en die heeft van de week Nederlands gekookt voor t gezin, was echt grappig, aardappels, boontjes en gehaktballen.. ze vonden t wel okee geloof ik ;). De gekochte toetjes bleken bij nader inzien volgens t gezin babyvoeding te zijn want toetjes kennen ze hier niet echt. Volgende week gaan we hutspot proberen (had je niet gedacht he pap?).
Verder ben ik -alweer-ziek geweest, dus ik eet nu braaf elke dag 3 bananen en een flesje cola om dit tegen te gaan. Ik gebruik zelfs mn hygienegel. Hoop dat t werkt..
Ik heb ik al twee dingen ontdekt aan Nepalese mensen. Het eerste is, ze lachen altijd. Zélfs de politiemannen met stokken en bewakers met mega-geweren. Het tweede is, hun favoriete woord voor ons, of in elk geval voor mij is 'no problem'. Echt bij vrijwel alles wat ik vraag of doe is de standaard reactie 'no problem'. Die twee dingen gecombineerd is eigenlijk best wel relaxt.. ondanks de hectiek van Azie die je ook hier hebt..
Goed, dat was m weer! Zo maar eens op naar een massage want ik heb hier geen matras haha ;). En zondag is het hier Color festival dus ben heel benieuwd hoe ‘de echte’ is ;).
Liefs, Rosa