Zijn we verdwaald?

21-7-14

Zoals je kunt lezen, ben ik gewoon in Singburi aangekomen (om half 3 ‘s nachts). Nog wat uurtjes slaap meegepikt en de volgende dag met een groep van 9 Nederlanders naar Singburi Mall gegaan. Na 14 uur onderweg geweest te zijn zat alles toch wel behoorlijk vast dus het werd maar eens tijd voor een Thaise massage! Een uurtje heerlijk ontspannen en de nodige wervels waren weer losgemaakt dus ik kon er weer tegen aan. Op naar de volgende bestemming!

Volgens mijn routeplanner zou het zo’n 3,5 uur rijden zijn, kleine vergissing misschien… na 3 uur leken we nog steeds niet in de buurt te zijn en we begonnen ons toch echt wel af te vragen of de chauffeurs, die tijdens het rijden google maps af zaten te speuren, de weg wél wisten. “Nouja, het zal wel goed komen”. “Gelukkig” zaten er 6 Chinezen in de AUTO die vol passie Chinese liedjes aan het zingen waren, dus met wat live “entertainment” reden we rustig verder….

Weer anderhalf uur, 10x stoppen en 2x keren later, begonnen we ons af te vragen of we niet beter bij een van de gigantische super luxe HOTELS naast de weg konden stoppen om daar te overnachten. Het ene na het andere hotel leek uit het niets uit de grond te schieten, de een nog mooier en groter dan de ander. Heel even dacht ik dat ik niet meer in Thailand, maar in Amerika was. Zo modern had ik ze echt nog nooit gezien en sommigen hadden een country & western tintje. Maar helaas, we reden dus door. Weer een half uur later leek het echt alsof we door een uitgestorven gebied reden. Het was pikkedonker en ook ik begon nu toch wel serieus zenuwachtig te worden. De gedachte “volgens mij zijn we verdwaald” schoot steeds vaker door m’n hoofd en leek ook heel even de realiteit te zijn. Máár gelukkig, een bocht naar links en daar was het bord Greenway Forest View Resort!!

Met Susan, een ander Nederlands meisje, waarmee ik al eerder mail contact heb gehad maar die ik eigenlijk niet in Thailand tegen zou komen omdat we allebei andere projecten zouden gaan doen, deel ik opeens een kamer. En dat hadden we zelf ook pas na 1 dag door! Laat je trouwens niet misleiden door het woordje “resort”, het is allemaal heel netjes maar stelt verder weinig voor. Dus geen ZWEMBAD en roomservice;). Zelfs geen wifi. Als we ontbijt willen moeten we eerst 7 trappen oplopen dus de ochtendgymnastiek zit wel goed hier. Maar ik zal verder gaan naar het belangrijkste gedeelte; het lesgeven. Wat nou precies de bedoeling was, dat was niet echt duidelijk en dus stond ik samen met een ander meisje een beetje onbedoeld om 10 uur, zonder leraar, voor de klas.  Je houdt wel een voorstelronde maar de namen zijn te moeilijk om te onthouden of om überhaupt uit te spreken, maar het gaat om het idee zullen we maar zeggen. We hadden geluk dat we maar 9 kinderen voor ons hadden en met handen en voeten, plaatjes, tekeningen en liedjes hebben we geprobeerd ze wat dingen te leren en uit te leggen. Het leek dus meer op de grote improvisatie show.

Later bleek dat het eigenlijk bedoeling dat we in de ochtend zouden observeren en in de middag voor de klas zouden staan. Maar die leraren denken; het maakt niet uit of je in de ochtend al voor de klas hebt gestaan, doe de middag zoals afgesproken ook nog maar! “Hoe hou je kinderen voor nóg 2 uur bezig zonder hetzelfde te doen als de 2,5 uur hiervoor?!” Dat was de grote vraag van vandaag.

Uiteindelijk ben ik met 4 meiden APART gaan zitten met een Thais-Engels woordenboekje dus ik leerde hen engels en zij mij Thais. Dat was echt heel leuk!

Stiekem BEGIN ik wel een beetje heimwee te krijgen maar dat hoort er ook bij. Maar ondertussen ben ik al ruim een uur aan het typen en is dit bericht ook wel lang genoeg, dus laat ik jullie nu verder rustig vakantie vieren. Ik ben in ieder geval erg benieuwd naar wat ons morgen weer te wachten staat!