Avonturen in Kenia, Deel 2: Nairobi

Hieronder is mijn tweede blogbericht te lezen, geschreven tijdens mijn verblijf in Kenia. Zo krijg je een betere indruk van mijn belevenissen en gedachten daar! Hier alweer het tweede berichtje vanuit Nairobi. Vanochtend zijn we om 6 uur opgestaan, ‘ lekker’ koud gedoucht en na een stevig ontbijtje de safariauto ingestapt – op naar Nairobi NP! Met onze gids, Max, redden we een kwartiertje tot we voor de ingang van het park stonden. NNP is het enige park ter wereld dat zo dicht bij een stad ligt. Eenmaal in het park zie je dan ook de skyline van Nairobi op de achtergrond – een surrealistisch gezicht. Na de eerste apen al gespot te hebben reden we door de ingang naar binnen. Een kwartier lang tuurden we en reden we maar we zagen niets dan typisch Afrikaanse bomen en diverse grassoorten (buitengewoon interessant maar niet als je op zoek bent naar een simba in wat voor formaat dan ook . Na een tijdje riep Max – look, there it is! Een gigantische giraffe stond op zn dooie gemakje een hoge tak leeg te eten. Een geweldig gezicht, zomaar een giraffe, in het wild! We hadden de smaak te pakken. Na nog een kudde giraffes bewonderd te hebben en ondertussen spastisch bij elke steen, andersoortige kleur gras of bewegende boom (schijnbewegende bomen hebben ze hier) te gillen dat we iets zagen, warden we na een half uur een beetje ongeduldig. Met de quote ‘ waarom zijn leeuwen niet gewoon blauw ofzo, of paars’ reden we door en door. En toen opens zag Carel het – een neushoorn! Supervet, superfijn, want Max was al aan het jubelen dat zijn baas het erg fijn zou vinden als ze hoorde dat we een neushoorn hadden gezien – erg zeldzaam namelijk. Dus ja ja ja we waren al helemaal trots. Even later reden we bijna in een kudde gazelle en struisvogels die lekker aan het chillen waren bij een poel water. Waarna we opens op de rem moesten voor een overstekende giraffe. Hier mochten we uit de auto van Max en dus hebben we een aantal nieuwe facebookprofielfoto’s gescoord met giraffes op de achtergrond! Eenmaal klaar (‘ klaar’) in het park gingen we naar een olifantenopvangcentrum waar ze kleine olifantjes die geen ouders meer hebben opvangen om ze later weer uit te zetten in het wild. Superschattig. En een neushoorn. Maar die hadden we natuurlijk al gezien Na een Keniaanse sandwich en een ritje terug naar het hostel gingen we daar even chillen om een paar uur later met Josef (een Keniaanse vriend van Pepijn) te meeten in het centrum van de stad. Opmerkelijk en leuk is dat ze in Nairobi ook aan het glazen huis doen – ze halen in plaats van geld bloed op en proberen zo mensen bewust te maken rond Kerstmis, net zoals we dat in Nederland doen. Verschil is dat zij in de zon dansen en chillen en jullie daar in de sneeuw/kou zitten te bibberen Na een Keniaans biertje (Tusker) gedronken te hebben in een club om 5 uur smiddags gingen we naar een Ethiopisch restaurant. Superlekker gegeten, nog nooit Ethiopisch eten op – een echte aanrader! Meteen de les geleerd dat we echt echt echt aan onze malariapillen moeten gaan denken tijdens het eten – dat zit er dan nog niet echt in. Nu, na het eten weer terug in het hostel, even een blog schrijven en dan nog een biertje voordat we onze laatste nacht in Nairobi in gaan luiden met een oorverdovend gesnurk en gedroom over leeuwen die we nog steeds niet hebben gevonden. Vandaag heb ik de kans gegrepen om eens wat gesprekken te voeren met Max en Josef. Erg interessant om meer te horen vanuit een Keniaans perspectief – zoals dat de Westerse interventie in Libie ervoor heeft gezorgd dat de Afrikaanse Unie nu structureel minder geldtoevoer heeft omdat Libie een grote bijdrage leverde. En dat Max echt ontzettend verwonderd keek dat wij geen olifanten hebben in NL. En geen leeuwen. En zelfs geen antilopes? Nee Max, zelfs geen antilopes. Hij keek wijselijk schuddend uit het raam en zei maar niks meer. Raar land, Nederland. Toen we hem even later vertelden dat wij allemaal naar school fietsen, ook als het sneeuwt, vond hij de sneeuw nog raarder dan de fietsen. Sneeuw had hij nog nooit gezien of aangeraakt – laat staan dat je er door heen fietst! Over de Milleniumdoelen had hij nog niet gehoord, maar zei dat ze in Kenia wel de Vision 20-30 hebben waarmee ze ook armoede, kindersterfte en soortgelijke doelen voor ogen stellen. Op de vraag wat hij daarvan vond antwoordde hij – ach, in Europa zou het misschien werken maar in Kenia of Afrika niet. Wij hebben geen serieuze regering, ze denken alleen maar aan zichzelf. Jullie regeringen zijn tenminste serieus. – In Kenia leven 42 tribes door elkaar heen. De bekendste voor ons zijn de Masaai, maar er zijn er dus nog veel meer. Die leven prima samen en spreken in Nairobi ‘ Sheng’ – een mix tussen Swahili en Engels en tribewoorden. Een Keniaan kan iemand van een andere tribe herkennen als diegene begint te praten. Ik stelde me altijd stammen voor – traditionele klederdracht, tentjes etc etc – maar zo is het helemaal niet. Je herkent de verschillende stammen dus niet en ze zijn allemaal ‘ brothers’ van elkaar en mixen volledig door elkaar heen. Behalve tijdens de verkiezingen, dat is een heikel punt in Kenia. Dan gaan mensen met elkaar op de vuist – in 2007 hebben mensen elkaar hier zelfs vermoord. In 2012 zijn er weer verkiezingen, ik ben benieuwd wat dat gaat brengen. Toen we Josef vroegen of hij dacht dat de stammen langzaam zouden verdwijnen antwoordde hij – Yes, and I think that would be the best for Kenya – dan zou je niet meer lid zijn van een stam, maar gewoon een Keniaan. Een verder openbarende indruk is dat ik besefte dat Kenia helemaal niet is wat ik ervan had verwacht. Een groot deel van de Kenianen doet gewoon lekker zn ding. En dat gaan wij ook weer doen. Morgen vliegen we van Nairobi naar Mombasa! Tot daar!