Veel boeken bij de Amerikaanse baby; no hitting, becoming the parant you want to be

Intentioneel leren; uit boeken. Voorbeeld van individualisme. Denken over onszelf als unieke bijzondere mensen.

Scene dat de baby op de rug zit terwijl de moeder het werk aan het doen is met de stenen. Pediatrische opvoedstijl: veel lichamelijk contact. Hoort ook bij de culturele gewoontes uit Namibië

Scene dat er moedermelk op de baby uit Mongolië gespoten werd. Het kan een gewoonte zijn van de ouders. Het is een bepaalde mate van hygiëne, in dit geval in mindere mate.

Scene dat de baby uit USA het sliertje van de banaan zelfs af haalt, en dat de vader de baby zelfs af neemt met zon plakroller tijdens het schoonmaken. Hele hoge mate van hygiëne.

Fysieke gevaarlijke setting, baby loopt tussen de koeien in Mongolië. In een westers land zou dit nooit gebeuren. En ook met een rede, want in landen waar gevaarlijke fysieke settingen zijn gebeuren ook meer ongelukken met of zonder letsel. Je kan zeggen dat dat bij hun cultuur hoort en dat dat mooi is, dat de kinderen zo dicht bij de natuur is. Maar door de studie laat het zien dat je daar zeker wel kritisch mag zijn op deze gebeurtenissen puur voor de veiligheid van de kinderen.

In Mongolië waren de ouders er vaker niet dan wel. Het is een agrarische leefwijze. Maar het past niet in het klassieke model van …….. ze zijn wel benadrukt op het individualisme, zelfstandig worden van de baby. Je kan ook zeggen dat dit te ver gezocht is en dat het werk van de ouders niet goed is afgestemd op het opvoeden van de kinderen en dat ze daardoor praktisch gezien niet beschikbaar zijn om voor de kinderen te zorgen. Dat past dus goed in het model van Bronfenbrenner. Ze inbakeren de baby. In nl wordt dit amper meer gedaan. Sommige wetenschappers denken dat dit misschien niet goed kan zijn voor de ontwikkeling van kinderen, maar dit is niet heel duidelijk. In Mongolië is het ook de kern van psychologische opvoeding. Ouders denken dat hun kinderen dan sterke en rechte heupen krijgen.

Baby in Japan mee naar het werk van de vader / thuiswerken van de vader. Vader blijft wel aanwezig voor de baby, i.p.v. naar de kinderopvang. Maar de vader gaf geen aandacht aan de baby. Fysieke sociale settingen: de vader is wel fysiek aanwezig bij het kind, maar niet met zijn hoofd. Bronferfrenner vind dat het exosysteem niet goed is. Het werk is niet goed afgestemd op de opvoeding van de kinderen.

Baby uit Mongolië vastgebonden aan een touw spelend met wc papier. Het is een mix van arm en rijk, bepaalde luxeproducten wel en bepaalde niet. Is een box niet aanwezig om dat dat een bewuste keuze is, of hebben ze het geld er niet voor? Waarschijnlijk denken ze gewoon dat een box niet nodig is, en dat hij wel gewoon los kan. Ouders zijn niet vaak in de buurt, maar het broertje is er wel bijna altijd (fysieke setting). Is dat goed of niet? Het broertje pestte hem wel vaak dus dat was niet perse goed aan de opvoeding.

In Japan was er veel intentioneel leren, veel klasjes en veel lerend speelgoed. Wat voor samenleving is Japan? Veel competitie op scholen, strijden voor een plekje op de universiteit. Ouders proberen hun kind een voorsprong te geven op zijn leeftijdsgenootjes.

De baby in Mongolië had allemaal mijlpalen waar de ouders geen aandacht aan schonken: eerste stapjes, voor het eerste mama zeggen.  

Klasje in USA waar de baby weg liep. Is het een doorsnee gezin? Wel een welvarend gezin met ouders met een hoge SES. Ze woonde ook in San Francisco, de duurste stad om in te wonen. En daar hadden ze ook gewoon nog een prima huis met een Jacuzzi etc. Een baby die opgroeit in de armere wijken van USA zou wel weer heel anders zijn.

In Namibië zag je helemaal geen vader in beeld. Meeste vaders zijn aan het werk, waar ze zijn als ze niet aan het werk zijn weten we niet zeker. Het zou ook kunnen dat de mannen zijn weg getrokken naar de stad omdat er simpelweg te weinig inkomsten zijn op het dorp. Wel is het in deze stam dus dat de vrouwen opvoeden, het is daar cultureel gebruikelijk om de borst aan te bieden aan andere baby’s. De baby’s zijn niet beperkt aan hun eigen moeder. Dat bevorderd de pediatrische opvoedstijl.

Namibië: De baby gaat niet op gezette tijden naar bed, de baby’s mogen zitten tot ze om vallen van vermoeidheid en dan mogen ze slapen.

Spelen met de kat: laat kinderen het maar mee maken, daar leren ze van. Maar ja de ouders monitoren het kind ook niet goed, daar hebben ze praktisch gezien de tijd niet voor.

Pedagogsiche opvoedstijl: investeren in ontwikkelingsmijlpalen. Eerste stapjes zetten en mama zeggen (Japan).

In Namibië gebeurde de meeste leer ontwikkelingen situationeel. Maar de moeder probeerde haar baby zeker wel dingen te leren. Er zit veel minder een voorbedachte rade achter. In NL weten we dat op een bepaalde leeftijd het normaal is dat een baby dit en dat kan. Daar pas je je activiteiten dan ook op aan. In Namibië is dat niet zo.

Namibië: wel veel laag opgeleid, maar wel een specifieke stam (kon verdienen aan deelname)

VS: hoogopgeleid gezin (kon meedoen aan een project, interessant)

Japan: hoogopgeleid gezin (kon meedoen aan project, interessant)

Mongolië:  mix tussen welvarende en niet welvarende omgeving.

Kunnen baby’s die opgevoed worden met een pedriatische stijl eerder lopen? Als baby’s veel gedragen worden door de moeder zou je juist zeggen van niet, dan oefenen ze niet met bewegen.