Habari?

Habari? - Hoe gaat het?

Na een emotioneel afscheid zijn Kamila, Hannah en ik afgelopen vrijdagavond aangekomen in Nairobi. Na een uur vertraging landde we om even voor 9 uur, om vervolgens nog ruim 2 uur nodig te hebben voor onze bagage en de douane. Bij de uitgang stond Diana ons op te wachten. Onze moeder voor de komende elf weken. Samen met Salim bracht ze ons naar haar woning. Onderweg kon je de geur van de stad/buurt ruiken. Net zoals iedere stad zijn specifieke geur heeft. Hier.... echt gadverdamme.. ik kreeg er gewoon hoofdpijn van. Niet 1 maar wel 100 houtskoolbarbecues allemaal aangestoken. We werden helemaal uitgerookt! (Ik heb nu nog steeds hoofdpijn van de geur trouwens)

Aangekomen blijkt dat het om een royale woning gaat, we hebben twee kamers waar we gebruik van kunnen maken. Ik slaap samen met Hannah op een kamer en Kamila heeft een eigen kamer. Volledig geinstalleerd (lees: klamboe's opgehangen enwereldstekker met verlengsnoer aangesloten), besloten we om half 1 's nachts dat we maar eens gingen slapen.

De volgende ochtend een luxe ontbijt met aardappels, roerei, toast, mangosap enz. Hierna gingen we de stad in per matatu. Het maakt denk ik niet uit hoe vaak je iets mee maakt, het blijft een cultuurshock. Overal mensen en iedereen ziet/ruikt/hoort dat je net aangekomen bent. En daar.. tja daar maken ze gebruik van. Overal werden we aangesproken en de term 'Mzungu' , wat blanke betekent heb ik al meerdere malen gehoord. Bij thuiskomst waren we alle vier uitgeteld (Diana, Hannah, Kamila en ik) en gingen we even slapen/rusten. Om rond 19 uur verstoord te worden.. STROOMUITVAL. Oke, ik dacht bij mezelf. Bereid je maar voor.. Dit zal zeker weten niet de eerste keer zijn. We hebben drie uur zonder stroom gezeten en op het moment dat het niet meer nodig was, omdat we gingen slapen, bedacht het stroomnetwerk zich en sprong aan -_-'.  In de afgelopen dagen hebben we al een aantal keer stroomuitval gehad.

Op zondag was het plan om een tweede poging te wagen om een simkaart te kopen... Echter is het ook hier belangrijk om er op zondag 'Posh' uit te zien. Kamila, Hannah en ik waren al klaar om 10 uur, maar Diana was pas klaar om 14 uur. Toen was de telefoonwinkel alweer gesloten. Dus ja... wat doe je dan als je een taxi besteld hebt. Juist, de omgeving verkennen. We hebben the city park gezien en zijn op de markt geweest en langs grote wijken, zoals Westland (van de Westland mall die beschoten is en ja die hebben we gezien, nog steeds gesloten) en Parkland.

Thuisgekomen moest ik toch wel heel nodig naar het toilet. En tja.. zoals je in Nederland gewend bent om rustig door te spoelen en weg te lopen kan dat hier toch wel eens anders gaan.. Ik trok door en in plaats van dat alles wegspoelde maakte de wc een aanstalte om te overspoelen. AAAAAAAAH! Gelukkig kon Diana mij helpen, een emmer water zorgde ervoor dat al het papier dat vast zat wegspoelde en hiermee werd een echte overstroming voorkomen.

Op maandag was het drie maal scheepsrecht, een simkaart kopen is gelukt. Deze hele dag zijn we door twee mannelijke studenten door heel Nairobi rondgeleid. Ze hebben ons geholpen met het kopen van simkaarten etc. Heel leuk om te zien hoe locals hun stad zien en hoe trots zij hier op zijn.

De jongens vertelde wat het leven hier inhoud en hoeveel het kost. Zo huren zij bijvoorbeeld voor iets minder dan 33€ per maand een studentenkamer en is het gemiddelde inkomen van een Keniaan €500. Het leven is hier opzich veel goedkoper dan in Nederland, maar als je echt luxe items wilt hebben betaal je wel een Nederlandse hoofdprijs. Een 'grote' pot Nutella (lees: normale pot voor ons) kost hier gewoon €8 belachelijk!

Vandaag, dinsdag, zijn we voor het eerst zelfstandig met de matatu naar het centrum gegaan. Super trots. Verder hebben we een zes-daagse safari geboekt voor aanstaande zaterdag. We bezoeken dan een dam, gaan naar een meer, zullen gaan fietsen door Hell's gate en bezoeken de Masaai Mara. Heb er nu al heel veel zin in!

Voor nu bedankt voor het lezen of zoals ze hier zeggen:

Asanti.