Hallo Allemaal, 

Donderdag 14 augustus

s’ Morgens ben ik met John naar het weeshuis gegaan om de kinderen hun ontbijt te geven, hierna zijn we verder gegaan naar WaleWale om aangifte te doen van de gestolen telefoon. Wat ik in ieder geval kan zeggen over de politie in Ghana is dat ze hartstikke corrupt zijn. Eerst moet je vertellen wat ze voor je moeten doen en daarna vertellen ze jou hoeveel dat gaat kosten.  Omdat ik samen met mijn gastvader was gaven ze mij nog een lage prijs, maar voor arme mensen rekenen ze dus wel hogere prijzen waardoor het er dik in zit dat ze het niet eens kunnen betalen.

s’ Middags ben ik weer naar het weeshuis gegaan om tijd door te brengen met de weeskinderen. Dit was een vrij rustige dag. De kinderen gingen lekker hun gang en kwamen bij me als ze iets nodig hadden.  s’ Avonds ben ik bij Lia en Ilse langs gegaan die bij Janet verblijven om het hotel te reserveren waar we van het weekend naar toe gaan.

De volgende dag kon ik totaal niet uit bed komen zo’n buikpijn en hoofdpijn had ik. En als ik uit bed kon komen was dat alleen maar om naar de wc te rennen.  Eten ging er ook nauwelijks in. Na een stuk of 10 keer naar de wc geweest te zijn wist ik dat ik weer iets van een infectie ofzo had. Mijn gastvader zei al de hele morgen dat ik naar de dokter moest gaan en dus gingen we naar de dokter. Eenmaal bij de dokter moest mijn gastvader nog een aantal dingen regelen en zei dus dat ik moest bellen als ik klaar was.

Dit keer was ik in een ander ziekenhuis die er echt behoorlijk schoon uitzag en ze hadden ook redelijk moderne apparatuur. Op de motor naar het ziekenhuis waren we helemaal nat geregend. De mensen vonden mijn natte haar echt heel raar. Ik snap het eerlijk gezegd nog niet wat ze er nou zo raar aan vinden. Na twee uur was ik als laatste aan de beurt. De dokter zei dat ik Gastroenetiritis had of te wel reizigersdiarree zei hij. Met antibiotica en een spuit tegen de pijn mocht ik weer naar huis, wel moest ik veel drinken want ik zat weer tegen uitdroging aan.

Eenmaal thuis ben ik gelijk veel vruchtensap (don Simon) gaan halen. De pijn ging na de medicijnen wel een stuk beter en dus ben ik nog gauw naar het weeshuis gegaan om de kinderen eten te geven. Ook heb ik een paar wijzigingen in mijn planning gemaakt. Oorspronkelijk was ik van plan om mijn laatste week te gaan reizen, maar ik kon geen reismaatje vinden.  Dus toen had ik besloten om de laatste week op het strand uit te rusten. Maar doordat ik ziek was geworden heb ik besloten om eerder naar huis te gaan en dus heb ik mijn vliegticket omgeboekt naar zaterdag 23 augustus.

De volgende dag ging het een stuk beter met me en zijn Lia, Ilse en ik gaan liften naar Tamale. We kregen al vrij snel een luxe en ruime trotro. Eenmaal bij het hotel waren we in een zevende hemel. Een kingsize bed, gewone toilet, stromend WARM water J, en een flat screen tv. Hierna zijn we doorgegaan naar de Art Centre in Tamale, waar we heel veel mooie spullen hebben gekocht. Dit was echt een fijne markt. Geen gedoe, geen mensen die aan je trekken en zeggen ‘koop dit’ of ‘koop dat’.

Op de markt hadden we een hele aardige man ontmoet die ons een hele lekkere pizza plaats aanraadde.  Hij heeft ons toen direct op een taxi gezet naar Swad fast food, waar we heerlijk genoten hebben van Pizza. s’ Avond heb ik een heerlijke warme douche genomen. Ik stond serieus te lachen onder de douche zo lekker was dat.

De volgende ochtend hebben we een ontbijtje gehad in het Hotel en daarna zijn we bepakt en beladen naar een andere markt gegaan, hierna zijn we vroeg naar een ander restaurant gegaan waar we een nog lekkerdere pizza hebben gegeten.  Na het eten zijn we gaan liften om naar huis te komen. Het duurde een poosje voor we een auto te pakken, maar uiteindelijk hadden we een auto te pakken die ons naar Wulugu kon brengen. Echt een hele vriendelijke man. In Wulugu aangekomen wouden wij de man wat geld geven, maar dat accepteerde hij echt niet.

De volgende dag had ik weer gigantisch last van buikpijn en was ik niet in staat om dingen te doen.

Dinsdag ben ik overdag naar het weeshuis gegaan met sieraden en speelgoed. Onderweg kwam ik een paar weeskinderen tegen die met me mee liepen naar het weeshuis. Ze zaten de hele weg al naar de grote zak met spullen te kijken en te giebelen over wat er in zou zitten. In het weeshuis ging ik zitten om te kijken welk sieraad het leukste was voor welk kind. Om me heen zaten alle kinderen mee te kijken naar wat ik allemaal in die zak had zitten. Uiteindelijk heeft ieder kind 2 sieraden van mij gekregen.

Dinsdagavond kwamen Ilse en Lia bij mij in het gastgezin eten, want jaa we gingen pannenkoeken bakken.  Tegen 5 uur begon ik met mijn was te doen, aangezien het lekker droog weer was. Rond half 6 begon het helaas te regenen en moest ik dus stoppen met wassen en mijn was die al te drogen hing snel naar binnen halen.  Hierna zijn we pannenkoeken gaan bakken waar we heerlijk van genoten hebben.  Tot ongeveer half 10 heeft geregend en hebben we binnen gezeten tot het droog was, want Lia en Ilse konden niet naar huis lopen in de regen. 

Woensdag ben ik weer naar het weeshuis gegaan. Dit was eigenlijk een vrij normale dag alles verliep lekker rustig. Rond een uur of één had ik met Lia en Ilse afgesproken om naar de markt in Bolga te gaan. Eerst zou mijn gastgezin me op de moterking brengen, maar uiteindelijk zeiden ze dat we beter de trotro konden nemen. Eenmaal aan de weg zijn we gelijk gaan liften. Helaas duurde het wel een poosje voor we een auto of een trotro kregen die ook naar Bolga ging, maar na een tijdje stopte er een pickup die ons wel in de achterbak mee kon nemen naar Bolga. Daar zeiden we geen nee op. En we hebben een heerlijke rit gehad (een paar blauwe plekken misschien haha).

De markt in Bolga is veel groter dan andere markten die ik in het Noorden had gezien, maar ook één grote chaos. Hartstikke druk en alles heel onoverzichtelijk. Uiteindelijk heb ik een bezem voor mijn gastgezin gekocht en 2 leuke jurkjes voor mezelf. Terug gingen we met de trotro waar een vrouw was die ons de hele tijd aansprak. We hadden het gevoel dat ze bedoelde dat we haar ticket moesten betalen, maar dat was niet duidelijk want ze zei het niet in goed verstaanbaar Engels. s’ Avonds ben ik alvast bezig gegaan met het inpakken van één koffer. En heb ik in het gastgezin sieraden uitgedeeld. 

Donderdagochtend ben ik door Jason naar het weeshuis gebracht op de moterking, omdat ik een grote koffer vol met kleren voor de weeskinderen mee had. Toen ik op het weeshuis aankwam waren niet alle kinderen er, en dus heb ik aan de andere weeskinderen gevraagd om die kinderen op te halen. Na een tijdje waren bijna alle weeskinderen er, behalve twee die niet mochten komen zeiden de kinderen. Wat ik natuurlijk heel raar vond.  Weapons de buurjongen kwam me helpen met het uitdelen van de kleren. we riepen één kind naar binnen en hier zochten we passende kleren voor uit. Zodra ze de kleren aan hadden riep Weapons de volgende en maakte ik een foto van het weeskind met de nieuwe kleren. Uiteindelijk toen we klaar waren met het uitdelen kwamen de twee weesmeisjes die eerst niet mochten komen. Ik had speciaal voor hun al iets uitgezocht en dit heb ik toen direct aan hun gegeven.

s’ Middags ben ik met John naar WaleWale gegaan om wat laatste dingetjes te regelen voor de bouw van het weeshuis. Hierna ben ik teruggegaan naar het weeshuis om pannenkoeken te bakken voor de kinderen. Thuis heb ik mijn diner opgegeten en ben ik iets verder gegaan met het inpakken van mijn koffer. s’ Avonds zijn Lia, Ilse en ik naar Janet haar bar gegaan voor een afscheidsdrankje en om Janet een cadeautje te geven. Ik had nog twee mooie sieraden die ik echt typische iets voor Janet vond. Bij de bar kwam een belachelijke vent met ons flirten en stoer doen. Maar haha wij hebben er in ieder geval een lollige avond door gehad. Ook was er een vriend van hem die blank wou zijn, gewoon omdat hij dat mooier vond en dan had hij een beter leven. Dat zijn echt dingen waar ik dan soms niet tegen kan, ze denken alleen ‘blank is rijk’ maar verder denken ze niet dat het leven niet net zo hard kan zijn of net zo fijn.

Ik wou eigenlijk zoveel mogelijk nog inpakken die avond, maar daar was ik te moe voor en dus ben ik direct op bed gegaan.

De volgende dag was ik al heel vroeg wakker en ben ik gelijk verder gegaan met inpakken, want ik kon toch niet naar buiten want het regende keihard.  Eenmaal droog ben ik gauw gaan omkleden, eten en naar het weeshuis gegaan. Hier waren Lia en Ilse vandaag ook. Ik had biscuitjes gekocht en die heb ik een paar keer aan de kinderen uitgedeeld. We hebben er nog een mooie ochtend van gemaakt. Het bord dat ik heb laten maken voor mijn project  was ook af en daar heb ik een paar foto’s van gemaakt. Vandaag zijn ze ook verder gegaan met de bouw. Helaas heb ik het niet afgezien, maar Jason de oudste zoon uit mijn gastgezin heeft mij beloofd om foto’s via whatsapp te sturen. Ook wil ik vanuit Nederland graag nog wat meer geld inzamelen voor de bouw.

Rond 2 uur hadden we bij Janet afgesproken om Lia en Ilse op te halen. Hierna zijn we verder gegaan om mijn spullen op te halen en daarna zijn we naar de bus in WaleWale gebracht. Daar aangekomen moesten we nog bij het ziekenhuis iets oppikken. De mannen bij het busstation helemaal in de stres, maar de bus komt al over 10 minuten. Dus wij hem zeggen dat de bus toch nooit op tijd was en dat we binnen 10 minuten terug konden zijn.  Ze zeiden nog tegen ons ‘oke dan gaan we bewijzen dat het geen Ghana tijd is’ Eenmaal in het ziekenhuis duurde het wel eventjes, want ze wouden me het eerst niet meegeven. Uiteindelijk heb ik de goede persoon gezocht en die gaf het zo aan me mee. Eenmaal terug hebben we nog tot half 5 op de bus moeten wachten (dus wel Ghana time). Het was een luxe touringbus en gelukkig zaten we met zijn 3en.

Rond een uur of half 6 waren we in Accra en zijn we naar het Hostel gebracht, waar we lekker gedoucht en ontbeten hebben.  Rond een uur of 9 zijn we met een taxi naar de Art Market gegaan. Helaas wist deze taxichauffeur de weg niet en hebben we waar we een half uur over konden doen een uur gedaan. Rond 12 uur zijn we verder gegaan naar Eddyspizza waar ik pasta carbonara heb gegeten. Toen we daar weggingen en in het hostel terug waren gingen we eigenlijk al vrij snel naar het vliegveld.

We moesten rond 4 uur in de auto, omdat er twee meiden al om 8 uur een vlucht hadden. Ons vliegtuig vertrok pas om 10 uur s’ avonds. Op het vliegveld heb ik me eigenlijk niet verveeld we zaten met zijn vieren (Lia, Pierre, Jessica en ik) op ons vliegtuig te wachten en de tijd ging eigenlijk wel snel voorbij. In het vliegtuig hebben we nog geprobeerd om wat stoelen bij elkaar in de buurt te krijgen, maar dit is helaas niet gelukt. Ik ben toen een film gaan kijken. Hierna probeerde ik te slapen, wat helaas niet lukte omdat ik veel buikpijn had en een man achter mij niet goed werd. Dus lette ik eigenlijk de hele tijd op wat  er allemaal gebeurde. Pas op het moment dat de landing ingezet werd, werd ik moe.

Uit het vliegtuig hebben we buiten op elkaar gewacht om samen naar de bagage te lopen. Pierre ging al snel weg want die moest de Thalys halen. Lia, Jessica en ik gingen onze spullen pakken en hebben bij de bagageband afscheid van elkaar genomen.  Ik vond het eerlijk gezegd best eng om door de poortjes te lopen naar de mensen die op mij aan het wachten waren. Door de deuren heen zag ik iedereen al snel. Ook hadden ze Tara mijn hond meegenomen. Op Schiphol waren Jan <3 met zijn ouders en mijn moeder met Jan, Tim en Mandy. We hebben daar nog even iets gedronken en zijn daarna verder gegaan naar huis.

En nu zit ik dus thuis en besef ik dat ik echt een super tijd in Ghana heb gehad, ik zou er niks aan veranderen en zou het zo weer overdoen. Ook heb ik geen spijt dat ik eerder terug ben gegaan, aangezien ik nu nog steeds niet helemaal fit ben. Ik denk dat dit ook nog wel een paar weken aanhoudt, maar dan ben ik tenminste weer een beetje gewend voor ik weer naar school moet.

Zoals ik al zei wil ik graag vanuit Nederland nog steeds geld inzamelen voor het weeshuis in Wulugu. Als er nog mensen zijn die nog iets willen doneren, dit is dus mogelijk want ik laat het weeshuis niet zomaar zitten. Mochten jullie nog tips hebben voor het geld inzamelen dan hoor ik het graag.