Na 3.5 week vrijwilligerswerk voor Vrijwillig Wereldwijd, werd het tijd om de eerste gedachten eens op papier te zetten. Eerst zal ik even kort vertellen wat ik hier doe:

De projecten waar ik help zijn gevestigd in Can Tho, Vietnam. Wij wonen met nu 8 vrijwilligers in een huis. Vaak samen met een van de andere vrijwilligers ga je naar een project. Mijn projecten bestaan uit Thien An, City Orphanage, Charity at Hospital, VA Kindergarten en Buu Tri Pagoda. Hier zou ik mij vier weken mee bezig houden. Bij Thien An, VA Kindergarten en Buu Tri Pagoda is het de bedoeling om de kinderen via een spelende manier kennis te laten maken met het Engels: het alfabet, woordjes, tot 10 tellen. Bij City Orphanage ben je aan het werk bij een weeshuis voor kinderen en volwassenen. Hierbij hebben er een aantal lichamelijke of geestelijke handicappen. Hier ben je er echt voor het kind: je geeft ze aandacht, de ene aai over de bol of speelt het favoriete spel met ze. Charity at Hospital is een cultuurproject waarbij je samen met vrijwilligers van Vietnam het eten bereid voor het ziekenhuis, samen met vaak studenten. Hierbij geef je uiteindelijk ook Engelse les aan de geïnteresseerde vrijwilligers.

Een aantal dingen vielen mij op en hielden mij ook bezig gedurende de weken dat ik hier zit. Echter moet ik het over 0.5 week weer afsluiten. Een van die dingen die mij bezig hield is de overdracht die hier plaats vindt, of eigenlijk in mijn ogen te weinig plaatsvindt. De eerste week ben ik mee geweest, heb ik gekeken hoe het ging en wat er gedaan wordt. De tweede week heb ik eigenlijk het wiel opnieuw moeten uitvinden om in de derde week eindelijk zelf een beetje aan de slag te kunnen. Gedurende mijn verblijf hier kwamen we achter bepaalde zaken: lesboeken die gebruikt moeten worden, wat het weeshuis verwacht, wat de bedoeling was van het project. Dit werd nauwelijks tot niet overgedragen. Iedereen doet eigenlijk wat diegene hiervoor een beetje heeft geleerd over wat werkt en niet. Zonde! Dacht ik. We hebben het er hier met een aantal over gehad en zijn tot de conclusie gekomen dat wij er iets aan willen veranderen. We hebben alle spullen en spelletjes in het huis geordend en zijn vooral verder bezig geweest met hoe de overdracht beter kan. Schriftjes van vorige pogingen zijn gevonden tussen alle stapels papier. Uiteindelijk hebben we multomappen aangeschaft, waarbij voor elk project algemene informatie wordt opgeschreven en per week wat er in de les is gedaan en gebeurd. We hopen door het gebruiken van de multomappen dat dit niet in een stapel papier gaat verdwijnen. In het nieuws is veel aandacht geweest aan het vrijwilligerswerk, het zou niet goed zijn al die verschillende vrijwilligers. Hier ben ik het toch deels mee eens: het is niet altijd goed, maar al helemaal niet als er maar wat gedaan wordt! Hopelijk maken we hier een stapje in: we hebben de eerste stap gemaakt. Verder heb ik de organisatie ook op de hoogte gebracht over mijn gedachten.

Hebben andere mensen hier nog tips over, wat kun je doen om dit nou in goede banen te begeleiden, zijn er methodes die werken bij andere vrijwilligersprojecten? Ik ben erg benieuwd!